DAGBOEK van ons K-nestje 2008
Onze andere dagboeken kunnen gelezen worden onder 'vorige nestjes'
Ons K-nestje werd geboren in de nacht van zondag 28 december 2008
Moeder:Anouk Anastasia van Lahrhof Vader:Freddie Mercury van de Beverkrul
Kittens: 1 poesje Kira
En 3 katertjes 
Kliff,
Kouros en Kruimel
Bijzonderheden: Kouros is als enige Blue Silver Tabby Blotched, de anderen zijn Black Silver Tabby Spotted.
Kira is als állereerste officiële "van Liesbrit" poes bij ons blijven wonen!
_________________________________________________________________________
25 november 2008
De donkere weken van december met veel lichtjes in en om onze huizen breken bijna aan en over precies een maand is het Kerstmis en.....wij mogen hier in huize Liesbrit hopen op Kerstkittens!!! HIEP HIEP HOERA !! Ja, het is écht waar: onze Anouk is zwanger en als alles zo goed blijft gaan als nu, dan zal het allemaal rond de Kerst mogen gebeuren!
Héél erg spannend allemaal want het is Anouk's vijfde keer dat ze in verwachting is en de vorige keer liep alles best wel triest af... Het begon destijds allemaal heel vrolijk, want Anouk's bevalling vond plaats op haar eigen verjaardag, dag 67 van haar zwangerschap. Een perfecte en ruime draagtijd voor nog ongeboren kittens en er leek niets aan de hand! Maar door een onverklaarbare oorzaak bleken 3 kittens rond de 45-50 dagen gewoon gestopt te zijn met groeien en zodoende kwamen deze premature foetussen vanzelfsprekend levenloos ter wereld. Alleen het blue silver tabby spotted kereltje Graaf Harley van Liesbrit bleek normaal volgroeid en kwam blakend van gezondheid ter wereld. Onderzoeken door de dierenartsen vorig jaar en ook dit jaar leverden niets op: Opperpoes Anouk was en is kerngezond. De natuur is en blijft ondoorgrondelijk...
Dus hebben we dit jaar toch besloten om onze Noekie weer bij haar verloofde Freddie te laten logeren want qua gezondheid zou niets een nieuwe zwangerschap in de weg kunnen staan. En dat werd dan ook acuut bewezen, want ze was metéén na haar uitje bij kater Freddie zwanger!
En wel precies 35 dagen vandaag, al goed over de helft heen zeg maar. Vooralsnog maken we ons nergens zorgen om en genieten intens van ons zwanger meisje want haar zwangerschap verloopt normaal en voorspoedig: Anouk is vrolijk en knuffelig, eet hartstikke goed, slaapt veel. Wij weten dus al een hele tijd dat onze Anouk zwanger is, maar we wilden eerst in alle rust afscheid nemen van onze J-tjes eer we met dit geweldige nieuws op de proppen zouden komen.
Wij verwachten dan ook dat onze aanstaande moeder een súper mamma zal worden want dat was zij áltijd al. Bovendien gaat ze nu al regelmatig in de bench slapen, alsof ze wil zeggen: kom maar op met mijn baby's, ik ben d'r klaar voor! We verwachten baby's voornamelijk in de kleuren silvertabby maar ook bluetabby is mogelijk (zie G-nest bij vorige nestjes), bovendien een kleine kans op goldentabby.
Een foetus groeit in deze periode erg hard, het hoofdje is en blijft relatief groot. Onze toekomstige mamma Anouk wordt nu ook zichtbaar dikker. Ze heeft ook al een keurig net buikje en als ze op haar kontje zit, dan zie je de uitstulpingen links en rechts al goed zitten! We zitten nu in de periode 32-38 dagen. Het formaat van de foetussen is nu ca. 35-60 mm. De huid is nog glad, er zijn dus nog geen haartjes. De uitwendige genitaliën ontstaan. Aan de tenen ontstaan nagels. Het oog ontwikkeld zich verder, er wordt o.a. een iris gevormd
Zoals gezegd is Anouk rond 25 december uitgerekend. Eerste Kerstdag is zij exact 65 dagen in verwachting, de dag dat statistisch gezien de meeste bevallingen plaatsvinden. Maar we gaan ervan uit dat zij net zo lang zal dragen als de vorige keren. Ze is destijds telkens bevallen tussen dag 65 en 67. De draagtijd van een poes ligt tussen de 60 en 70 dagen (ca. 9 weken).
Onze oudste van de J-tjes James woont nu alweer 2 weken bij soortgenootje (en inmiddels dikke vriend) Jarno, maar óók bij Mica. Mica is een gróte Duitse herder van maar liefst 45 kilo. Mica is heel erg lief en is erg gehoorzaam. De pleegouders van James, Hilda en Stef, begeleiden de gewenning van James en Mica aan elkaar met veel liefde en zeer zorgvuldig. Het gaat dan ook elke dag beter tussen die 2 want natuurlijk moest James behoorlijk aan het enorme dier wennen, het verschil in gewicht is dan ook zo'n slordige 42 kilo !!!!
Zoals jullie kunnen zien neuzen ze al met elkaar en kijken ze samen naar de vogeltjes die zich buiten tegoed doen aan de vetbollen en de pinda's. MOOI om te zien he??
1 december 2008
Onze Anouk zit vandaag alweer op dag 41 van haar zwangerschap. Van dag 38 tot 44 wordt de huid van een kattenfoetus dikker en gaat rimpelen. De oortjes worden groter en het staartje langer. Het binnenoor is gevormd, maar nog van kraakbeen. De longblaasjes ontwikkelen zich en de hypofyse. In de darmpjes groeien darmvlokken. De oogleden zijn compleet aanwezig, de ogen zijn gesloten. Het groeit heel rap nu: met 38 dagen meet het 50-80 mm en met dag 44 alweer 59-94 mm. Er komen nu ook haartjes, de foetus is bedekt met een fluweelachtig laagje. Er is wel nog geen pigmentatie, die is pas zichtbaar vanaf dag 48.
We hebben de bevallingskist gisteren alvast klaar gezet op onze slaapkamer. Aangezien we hier buiten ons zwanger meisje nog 6 andere Britjes hebben rondlopen en het ontzéttend nieuwsgierige diertjes zijn, zetten we de kist altijd vroeg op z'n plek. Op deze manier kunnen alle Britjes alvast wennen aan de kist en hun nieuwsgierigheid erop botvieren. Door iedereen wordt er wel eens in/op of naast de kist geslapen. Ook Anouk is al in de kist geweest, ze kent de kist natuurlijk op haar duimpje van haar vorige zwangerschappen. Ze voelt precies wat er aan de hand is en ze voelt zich super!
Kinderen en dieren geven vaak de leukste en ontroerendste foto's. En een combinatie van beiden al helemaal! Zo woont onze Frenkie Fievel van Liesbrit, zoon van Ysabeau, bij kleine Luna. Die 2 zijn onafscheidelijk en groeien samen op in Purmerend: samen afwassen, samen slapen en samen knuffelen... Is het geen heerlijk stel?
Onze Anouk is inmiddels 45 dagen in verwachting en haar ongeboren kittens zijn op dit moment tussen de 59-94 mm groot. De exacte afmetingen zijn van het ras afhankelijk. De Brits Korthaar behoort niet tot de grote rassen, dat is bijvoorbeeld een Maine Coon. Wij houden voor Anouk maar aan dat ze iets onder het gemiddelde zit, haar kittens zullen dus nu 6 à 7 centimeter zijn.
Anouks bolletjes aan de zijkanten van haar buikje groeien gestaag, maar echt superdik is ze beslist niet. Hoeveel baby's ze precies draagt is voor ons geheel onbelangrijk want maar één ding telt: als ze/hij/zij maar gezond zijn/is!!
Het zal nu snel gaan. De kittens zijn helemaal gevormd en hoeven nu alleen nog maar te groeien. Er komen nu ook haartjes, de foetus is bedekt met een fluweelachtig laagje. Vanaf dag 48 is de eventuele pigmentatie van de haartjes ook zichtbaar. Als ik overdag ergens ga zitten, dan zit Anouk binnen de kortste keren bij me op schoot en het liefste gaat ze er dan bij liggen. Ze is zóóó lief en knuffelig!! Ik leg dan mijn handen om haar buik... spannend hoor want over een week ongeveer hopen we de kittens te kunnen voelen én te zien bewegen.
Aangezien het vandaag Sinterklaas is, even over de gevaren van chocolade bij onze huisdieren. Wanneer is chocolade nu gevaarlijk voor een kat? Voor melkchocolade geldt: meer dan 30 gram per kg hond/kat kan problemen veroorzaken, bij pure chocolade geldt dit al bij meer dan 15 gram per kg. hond/kat. Ter vergelijking: een kleine letter voor in de schoen weegt ongeveer 65 gram.
Wij krijgen vaak heel grappige mailtjes van de pleegouders van onze kittens. Zo ontvingen wij vorige week een heel leuk berichtje over onze Huey en Ingo van Liesbrit:
Persbericht: e-mail centrum bezet!
Hedenmorgen is in een woning in Beverwijk, het email centrum bezet door 2 poezenbeesten… Zij eisen meer aandacht, wanneer de wensen zijn ingewilligd wordt het centrum weer vrijgegeven aan de eigenares.
Hoever waren we alweer? Nou, Anouk is vandaag precies 53 dagen zwanger.
We zien nog niets echt zichtbaar bewegen in haar buikje, maar we voelen wel zachte bewegingen als we onze handen om haar buikje houden.
Vandaag is onze zwangere Anouk jarig, samen met haar zoontje Graaf Harley van Liesbrit, alias Body. Anouk wordt 6 jaar vandaag en Body viert vandaag zijn állereerste verjaardag. PROFICIAT lieve schat van ons! Hieronder een paar leuke foto's van hem in kerstsfeer.
Verder gaat alles prima hier. Anouk zit vandaag alweer op dag 56 van haar zwangerschap.
We hebben een waanzinnig drukke week achter de rug. Mijn 85 jarige moeder lijdt aan vasculaire dementie wat beetje bij beetje haar geheugen en realiteitszin aantast. We vroegen ons al maanden af hoelang dit nog goed kon blijven gaan... Zij woont namelijk nog 'zelfstandig' in een woonzorgcomplex, zo'n kleine 100 km bij me vandaan, wat voor steeds meer problemen en zeer onveilige en onmenselijke situaties begon te zorgen.
Dit proces heeft vorig weekend een dieptepunt bereikt... Een spoedaanvraag voor opname in een verpleegkliniek moest worden geregeld, een procedure waar absurd veel bij komt kijken! Ik ben dit vanaf zondagavond 14 december gaan regelen. Sindsdien geen enkele dag gewoon thuis kunnen zijn, 's avonds laat pas weer even thuis om te slapen om 's morgens vroeg weer te vertrekken. Maar het resultaat mag er wezen: moeder is nu opgenomen in een kleinschalige woonvorm (houten chalet in de bossen) voor 6 psychogeriatrische patiënten die hun eigen, ruime kamer hebben en die in een huiselijke omgeving met 24-uurs zorg in hun waarde gelaten worden!! Een geweldige, redelijk nieuwe, vorm van zorg voor dementerenden. Met de rest van de familie hebben we een schema opgesteld om moeder zo vaak mogelijk te gaan bezoeken in haar nieuwe thuis.
Zodoende heb ik absoluut géén tijd gehad de gebruikelijke kerstwensen voor alle pleegouders en de katjes en andere lieve mensen die ons kerstwensen gestuurd hebben te verzenden en ook hele bérgen e-mail zijn blijven liggen. Er staat zelfs nog geen Kerstboom of iets dergelijks in huize Liesbrit. Ik kan onmogelijk iedereen nog op tijd een kerstwens sturen, alle e-mail beantwoorden of even bellen.... Onze excuses hiervoor!!
Gelukkig is mijn moeder nu een zorg minder en in de wetenschap dat zij in een warme en veilige omgeving vertoeft gaan wij nu uitrusten van alle inspanningen de afgelopen week en afwachten wanneer onze hoogzwangere Anouk gaat bevallen. Onze Noekie is vandaag precies 62 dagen in verwachting. Ze laat me nu ook geen seconde meer alleen. Ze slaapt inmiddels bij ons in de buurt en waar ik in huis ook ben, Anouk is er ook!
Ondanks alles, lees ik e-mail wel. Zo kreeg ik vandaag een hele leuke foto van onze lieve Imke, dochter van Promiss, in haar nieuwe thuis onder de Kerstboom, samen met haar speelkameraadje Gismo. En ook een foto van Imke's ondeugende mamma Promiss toen zij nog klein was (5 maanden) IN onze Kerstboom in 2004.
Wij wensen iedereen een hele fijne Kerst toe!
Vandaag alweer dag 67 van de zwangerschap van onze Noekie. Ze neemt de tijd en heeft zich van de Kerst weinig aan getrokken, al heeft ze regelmatig last van voorweeën en een harde buik. De baby's in haar buik kunnen we nu zeer duidelijk zien bewegen, een machtig mooi gezicht! In theorie kan ze ons laten wachten tot en met dinsdag. Dan pas zit zij op dag 70.
Anouk zelf voelt zich prima en kruipt regelmatig in een kerstdoos die in de keuken staat ter vermaak van onze Britjes. Wij wachten rustig af....súperspannend!
Daar zijn ze dan, vier prachtige kittentjes. We zijn uitgeput maar dolgelukkig!!!! Wat heeft ze ons lang in spanning gehouden. En uit de reacties van onze vaste lezers op te maken, jullie ook...
Anouk had al vanaf vorig weekend een lekker slaap plekje uitgezocht in onze huiskamer, in een mand onder een klein tafeltje. Heel knus en privé. Dat betekende wel dat een matrasje in de kamer handig was om iedere twee uur polshoogte te nemen. Sinds maandagavond heb ik (Ron) dan ook heerlijk in de kamer geslapen naast ons Noekje. Iedere twee uur ging mijn GSM wekker en dan keek ik even. Ze lag of heel diep te slapen of ze keek me lief aan alsof ze wilde zeggen: "Gezellig hè zo lekker met zijn tweetjes". Nou, tweetjes, niet ver van ons sliepen tante Promiss en Cisko elke nacht. En vaak waren ome Snoopy en Chako ook in de buurt. Want dat is toch wel leuk zo'n grote snurkende kater midden in de huiskamer! Maar vier nachten lang gebeurde er verder niets.
Op zaterdag was Anouk ineens veel vaker boven te vinden en ging ze ook regelmatig in de bevallingskist liggen. Ze kwam dan zowel Annelies als mij halen, al miauwende, alsof ze wilde zeggen: "Ik ga hier alvast liggen, blijven jullie nu maar in de buurt!" Slapen ging ze echter die nacht in een rieten mandje naast de bevallingskist. Omdat ik het zo gewend was heb ik die avond toch nog maar onder geslapen, naast een leeg mandje dit keer.
Mijn wekker zou om 5 uur afgaan, dus om 3 uur was alles nog rustig, maar een kwartier eerder kwam Annelies al opgewonden naar beneden: "Kom snel, de eerste is er al!!!" En inderdaad, toen ik boven kwam was er al een prachtig silver tabby spotted kitten geboren (ik denk een poesje). Anouk heeft zich direct ontfermd over dit wondertje en wij hoefden alleen nog maar te wegen en die lastige navelsteng los te maken. Ze woog 90 gram en kwam om 4:41 uur op deze wereld.
Onze opperpoes nam toen ruim de tijd, liet het kitten drinken en pufte rustig een dik uurtje na. Die puffen gingen over in een aantal persweeën en om 6:07 uur kwam kitten twee ons blij maken. Deze woog 80 gram en is volgens ons een silver tabby spotted katertje.
In feite waren we op dat moment al super gelukkig en tevreden, want het waren er gelukkig meer dan één. Vorig jaar had onze lieve Anouk namelijk maar een levend kitten en drie onvolgroeide baby's. Dat lieve kereltje moest vorig jaar helemaal alleen opgroeien.
In de buik van Anouk konden we echter zien dat het niet bij twee zou blijven, het ging er nog steeds druk aan toe. Anouk nam echter nu nóg langer de tijd dan tussen de eerste twee. Na wat na puffen, wat tuttelen met haar twee verse kindjes en een slaapje besloot ze om 9:21 uur om er nog een katertje bij te doen!! Net als vorig jaar weer een blauw cadeautje. Nadat het een beetje opgedroogd was zagen we namelijk dat dit kereltje, net als Graaf Harley/Body vorig jaar, blue silver tabby was en is blotched in plaats van spotted. Hij woog 82 gram.
Ik dacht dat het toen wel klaar was, maar Annelies was er van overtuigd dat ze nog wat voelde en zag in de buik van de inmiddels bijna slapende Anouk. Uiteindelijk zag en voelde ik het ook wel maar ik denk dan steeds dat zo'n zielig, uitgerekt baarmoedertje nog flink aan het naweeën is en dat daar de onregelmatige bewegingen vandaan komen. En in feite gaf de tijd mij ook een beetje gelijk want 5 uur na het derde kitten was er nog steeds geen beweging in Anouk.
Echter, na een paar behoorlijk forse pers weeën, kwam om 14:50 uur, ruim 10 uur na het eerste kitten (!!!!), het vierde kitten aanzetten! Een prácht kereltje van maar liefst 112 gram, silver tabby spotted. Ze had dus de grootste voor het eind bewaard die slimme schat...
Vanaf dat moment zie je ook een bepaalde rust over haar en over ons komen. Onze Anouk is heerlijk gaan slapen en de kittens hebben fanatiek gedronken. En niet tevergeefs want 's avonds bleken ze alle vier al gegroeid te zijn!!
Wij hebben vanaf dat moment ook alles in de ruststand gegooid om de gemiste nachtrust enigszins in te halen.
30 december 2008
Alles gaat prima met onze kersverse mamma en haar mooie vierling! Anouk komt amper de bevallingskist uit, alleen maar om even naar de kattenbak te gaan. Als ze klaar is, dan weet ze niet hoe snél ze terug moet rennen naar haar kindjes. Ook eten wil ze het liefste ín de kist en dat krijgt ze daar dan ook. Allerlei extra voedzame en extra lekkere hapjes natuurlijk, want dat heeft ze wel verdiend!!
Omdat Anouk ze amper alleen laat, kunnen de 4 naar hartelust drinken en ze groeien dan ook stuk voor stuk prima!!! De baby's worden iedere dag op hetzelfde tijdstip (rond half 10 's avonds) gewogen en vanaf vandaag staat er dan ook een groeigrafiek van de K-schatjes onderaan dit nieuwe dagboek.
Onze Anouk is weer een supermoedertje voor haar vierling, zij is niet voor niets onze opperpoes natuurlijk! Ze is gewoon áltijd bij haar baby's en kan ze úren achter elkaar wassen, voeden en tuttelen, een gewéldig gezicht!! Als Anouk even de kist uit gaat om de benen te strekken, dan weet ze al na enkele minuten niet hoe snél ze terug kan komen bij haar kroost. Ze rent dan keihard terug en dat is zooooo lief!!! Wij zíen de kittens gewoon groeien, geweldig om te zien.
Die eerste dagen is dat dan ook erg voornaam! De eerste dagen is er alleen maar die hele speciale melk die Colostrum/Biest heet.
Biest of colostrum is de eerste melk die gevormd wordt als een poes bevallen is.
Biest is dikker en geler dan melk en bevat veel afweerstoffen. Een kitten dat net is geboren, heeft nog geen eigen afweer, dus is het heel belangrijk dat het biest drinkt. 75% van de eiwitten in biest bestaat uit immunoglobinen en albuminen. Normaal kunnen deze grote eiwitketens de darmwand niet passeren; alleen in de eerste 24 tot 48 levensuren staat de darmwand open voor deze afweerstoffen. Door de hoge concentratie aan zouten in de biest wordt de darmfunctie bevorderd. Ook bevat biest meer vitamine A
en caroteen dan gewone melk. Het bevat minder vet en suiker waardoor het lichter verteerbaar is.
De eerste 48 uur na de bevalling is de biest het rijkst aan afweerstoffen, daarna loopt het snel terug en komt de 'gewone' melk op gang.
Anouk bloedt nu wel wat na. De wondjes van de placenta's waarmee de kittens in haar baarmoeder hebben vastgezeten zijn hier de oorzaak van. Dit is volstrekt normaal. Zodoende wat kleine bloedvlekjes hier en daar op de witte onderleggers in de bevallingskist. Dat zal over enkele dagen vanzelf overgaan.
1 of 4 en 2 of 4 zijn hun navelstreng al kwijt.
1 week zijn onze K-tjes alweer!
Alle kittens zijn nu hun navelstrengetje kwijt en de oogjes beginnen al wat te 'piepen'. Het zal dus niet al te lang meer duren eer ons 4 paar babyblauwe oogjes aan zullen kijken en ook de oortjes open zullen gaan. Op de foto hieronder liggen ze keurig op volgorde van geboorte te drinken, met de eerstgeborene tussen Anouk haar pootjes.
Anouk gaat nu zo nu en dan iets langer de bevallingskist uit, maar nooit langer dan amper 5 minuten. Dan MOET ze snel weer naar haar baby's toe want langer kan zij ze beslist niet missen!
De vierling wordt ook steeds actiever en sommigen kunnen hun hoofdje al aardig lang omhoog houden en crossen al 'tijgerend' door de kist. Natuurlijk kost dit allemaal veel energie waardoor de grootste druktemakers soms een dagje wat minder hard groeien. Maar groeien doen ze nog steeds al kooltjes hoor, dat gaat allemaal super! Alle vier hebben zij hun geboortegewicht al ruim verdubbeld.
Álle oogjes zijn open!! En dat ziet er zóóó lieffff uit!! De oortjes zijn ook open en je ziet ze gewoon reageren als ze ons horen praten. Omdat het zo koud is (hier in het uiterste zuiden van Nederland is het zelfs overdag nog altijd zo'n min 9 graden en vannacht voorspellen ze weer -17) willen we de bevallingskist zoveel als mogelijk dicht laten. We streven naar een temperatuur van zo'n 24-25 graden in de kist, zodat onze kittens en mamma Anouk het heerlijk warm hebben.
De deksel zit dus overdag altijd voor de helft op de kist. 's Nachts is de deksel helemaal dicht. Hierdoor is het vrijwel altijd lastig foto's maken want we gebruiken geen directe flitser omdat dit niet goed is voor de kittenoogjes. Een kitten houdt zijn/haar oogjes namelijk altijd open, ondanks de flits. Maar we denken dat bovenstaande foto om te beginnen best wel een goede indruk geeft.
Dat Liesbrit-tv veel vaste kijkers heeft, dat wisten we wel al. Maar zelfs onze uitgevlogen kittens blijven graag in contact met ons en kijken óók graag naar de kittencam!
Hierboven zien jullie onze Hermelyn (Poppetje). Hermelyntje is een dochter van onze Inneke en zij vind het erg leuk om naar tante Anouk en haar vierling te kijken.
De oogjes van de vierling wil nog wel eens een beetje blijven plakken maar hieronder een foto van de grootste en zwaarste van het stel met de oogjes goed open!!
De K-tjes gaan al een beetje rondlopen en ze kunnen zichzelf ook al een beetje wassen. Spelen doen ze ook al volop, met name met hun eigen pootjes! Ze zitten nu ook regelmatig voor het plexiglas raampje van de bevallingskist naar buiten te kijken.
%20en%20Kruimel%20(R)%20voor%20het%20raampje%20van%20de%20bevallingskist.JPG)
De vier mopjes worden komende zondag precies 3 weken. In de loop van de volgende week mogen de kleintjes dan ook verhuizen naar de bench, beneden in de keuken. Het wordt langzaam maar zeker tijd dat ze de grote wijde wereld beneden mogen gaan ontdekken!
De meeste uren van de dag slapen de ukkies natuurlijk en dat is heel voornaam want 'slapen is groeien' zeggen wij hier altijd. Mamma Anouk gaat er dan graag lekker bij liggen!!
Het bijhouden van onze website is hartstikke leuk om te doen en met onze lieve Britjes raak je nooit verveeld of uitverteld. Wie had dát gedacht toen wij in 2004 ons eerste nestje mochten krijgen en van toeten noch blazen wisten. Natuurlijk hebben wij veel geleerd in die jaren maar je raakt nóóit uitgeleerd met Britjes, ze blijven ons voor verassingen en soms ook vragen zetten! Hoe dan ook blijven wij met alle liefde en enthousiasme onze hobby zo goed als mogelijk uitvoeren. Ons motto is en blijft anderen net zo gelukkig proberen te maken met een (van Lies)britje als wij dat zijn met die 7 schatten van ons! Op dit moment moet ik zeggen onze 11 schatjes. Hieronder zie je onze 4 baby's met mamma in de grote mand. Daar ligt Anouk graag in als we de bevallingkist willen verschonen.
Inmiddels hebben we mamma Anouk met haar 4 baby's verhuisd van de bevallingskist op onze slaapkamer naar de bench in onze woonkeuken. Zodoende zal de kittencam even niet in werking zijn. Waarschijnlijk sluiten we hem snel weer aan. We laten het jonge gezinnetje even wennen aan de nieuwe situatie. Vervelend vind onze Anouk het niet, die verhuizing. Ze ligt graag in de bench en associeert deze bench echt overduidelijk met haar mamma-zijn. Sowieso is het tijd voor de bench want de K-tjes moeten nu echt meer van de wereld zien en horen en ze zijn ook al heel erg nieuwsgierig. Als we bij de kist stonden, dan kropen ze haast in je arm om lekker gekroeld te worden. Ze zijn toe aan een nieuw avontuur, de eerste mijlpaal in hun leventje!
Het bevalt onze vierling hartstikke goed in de bench! Ze klimmen al hoog in het kleine krabpaaltje en het kattenbakje wordt regelmatig aan een onderzoek onderworpen. Iedere dag voer ik de kleintjes pap met wat vleesmousse en ministukjes kipfilet. Kan niet zeggen dat er een kittentje was die écht niks wilde hebben en ik ben dan ook erg tevreden over de eerste dagen. Leren eten is best moeilijk als je nog zo piepklein bent. Maar sommigen hebben er totaal geen moeite mee en begrijpen zelfs al dat ze van het bordje kunnen likken. De eerste snijtandjes komen nu door en dat voel ik héél goed als ik ze wat pap aan mijn vinger voer en al te enthousiast reageren...Auuu
_______________________________________________________________________
Het wordt langzaam tijd dat we één van onze kleintjes alvast aan jullie voor gaan stellen.
We beginnen met de eerstgeborene van Anouk en bovendien de enige poes van het viertal. Dit kleine meiske blijft namelijk bij ons wonen!!!!! Na 4,5 jaar is dit het éérste kitten wat hier geboren is en wat we zélf in ons kattengezin opnemen. Héérlijk!!!
We noemen haar KIRA NERYS van Liesbrit. Roepnaam Kira. KIRA is een Slavische naam en betekent zonnetje. Is het geen plaatje??????????
23 januari 2009
Ruim 2 jaar geleden kwamen wij op het spoor van de Stichting FIV/FeLV. Deze fantastische stichting zet zich in voor katjes met Aids of Leucose (kattenleukemie). In plaats van een spuitje krijgen de katten die bij deze stichting worden opgevangen aandacht, goede voeding en medische verzorging in een huiselijke omgeving! Voor maar 7 euro per maand kun je een katje (financieel) adopteren. Wij zijn destijds gestart met een ziek kattengezinnetje te helpen: poes Minneke en haar zoontje Manneke !! Beiden zijn met kattenaids door de stichting opgevangen. De filosofie van onze cattery is dat wij er álles aan doen om onze dieren in perfecte conditie te houden en de kans op supergezonde kittens zo optimaal mogelijk te maken. In de vrije natuur spelen echter vele andere factoren een rol en lukt gezond blijven natuurlijk niet altijd...Minneke en Manneke zijn hier het trieste voorbeeld van...
Helaas leefde Manneke maar kort maar wel erg gelukkig bij deze geweldige stichting. Hij overleed aan kattenaids op 10 maart 2008 op de leeftijd van nog geen 1,5 jaar oud...we hadden hem zó graag nog een langere en fijne tijd gegund bij de stichting Fiv-Felv. Hij werd echter te ziek en reageerde helaas niet meer op de medicijnen, wat zijn verzorgers ook probeerden.
Manneke
Ondanks het droevige nieuws van de dood van ons geadopteerde, zieke katertje Manneke wilden we natuurlijk toch 2 katjes bij de stichting Fiv-FelV blijven adopteren. Manneke liet door zijn vroege overlijden een leeg plekje achter. Dit keer hebben we besloten geen katje 'uit te zoeken' maar bij de stichting na te vragen wie van ál die arme sloebers nog helemaal géén adoptanten heeft. Bleek dat Roel nog door niemand geadopteerd was en dat hebben wij dus gedaan! Minneke en Roel staan ook vermeld op onze website bij 'onze poezen' en 'onze katers'. Van ieder kitten wat wij elders plaatsen, doneren wij 25 Euro aan deze stichting.
Roel
De laatste jaren zijn er door diereninstanties al diverse uiterlijk gezond lijkende dieren gevangen, dieren waarbij níets wees op kattenaids maar die tóch aids-positief bleken. Een verraderlijk virus dus. Één van de tientallen redenen waarvoor wij de pleegouders van onze kittens altijd waarschuwen: NOOIT een kat zonder begeleiding vrij naar buiten laten gaan. Maak je tuin kattenproof, gebruik een tuigje of bouw een kattenren voor ze, állemaal goede alternatieven. Deze waarschuwing geld vanzelfsprekend niet alleen voor raskatten maar óók voor onze lieve huis-tuin-en keukenkatten. Mensen realiseren zich gewoon niet dat het kattenaids en kattenleucose virus heel eenvoudig van kat naar kat kan worden overgebracht omdat het uiterst besmettelijk is. Het virus maakt geen onderscheid en wij zijn van mening dat je je kat niet vrij naar buiten moet laten want dan stel je ze bloot aan ál die gevaren buiten en op die manier blijft het virus zich verspreiden!
Zulke schatjes verdienen toch net zo een goed leven als onze katjes dat hebben? Zij zullen de rest van hun leven worden vertroeteld door de vrijwilligers van de Stichting FIV/FeLV en natuurlijk kost dit meer dan 7 euro per maand, daarom is het mogelijk dat een katje meerdere adoptie-ouders heeft!
Willen jullie Minneke en/of Roel ook adopteren, of één van hun lotgenootjes? Kijk dan op Stichting FIV-FeLV en meld je aan als donateur!
Wat velen niet weten is dat onze bevallingskist maar óók onze bench geheel verwarmd is. Uitgaande van de tijdelijke afwezigheid van de moederpoes (als zij even weg is om te eten, haar benen te strekken e.d.) zou de omgevingstemperatuur voor kittens als volgt moeten zijn : week 1 => 28 graden, week 2 t/m 4 => 25 graden en vanaf week 5 => 21 graden. Maar meestal is een goede moederpoes de eerste weken bijna altijd bij haar baby's en gaat ze amper weg.
De lichaamstemperatuur van een volwassen kat ligt tussen de 38 en 38,6 graden maar 39,2 is niet ongebruikelijk. Bij een kat gaat men doorgaans pas echt van koorts uit als de temperatuur boven de 39 graden ligt. De lichaamstemperatuur van kittens is héél anders: week 1 => 35,5-36,5 graden, week 2 => 36,7 graden, week 3 => 38 graden en vanaf week 4-5 is er pas een normale stabiele temperatuur van 38,5-39 graden.
In eerste instantie is de lichaamstemperatuur van kittens dus veel LAGER dan bij volwassen dieren. Een kitten kan zelf zijn/haar lichaamstemperatuur nog niet op peil houden en heeft daarvoor echt de moeder nodig en iets van verwarming in de bevallingskist en in de bench. Zodoende liggen hele jonge kittens ook vaak op een kluitje of in setjes te slapen om elkaars lichaamswarmte op te zoeken. Hieronder een mooi voorbeeld van een kluitje K-tjes.
Zelf plassen en poepen kan een kitten ook niet. Onze Anouk wast zowat continu de kontjes van al haar kindjes. Op die manier stimuleert zij de ontlasting en likt alles keurig op! Zodra een kitten andere voeding krijgt dan alléén maar moedermelk, verandert de samenstelling van de ontlasting waardoor de moeder steeds minder de kontjes zal wassen en het kitten zindelijk kan gaan worden. Hieronder zie je mooi hoe onze Anouk het kontje wast van haar kleine Kira.
Onze Minneke, waar we een week geleden over schreven in dit dagboek (zie 23 januari), heeft de strijd verloren... Weer hebben ze bij Stichting FIV-FeLV afscheid moeten nemen van een zeer geliefde kat... Minneke woonde al ruim 2 jaar bij de stichting en had ze het heel erg naar haar zin. Eigenlijk was deze meid nooit ziek, maar nu had ze het flink te pakken. Een ontsteking aan haar alvleesklier bleek het probleem te zijn. De dierenarts heeft al het mogelijke gedaan om haar er weer bovenop te krijgen; het mocht niet baten. Even leek het beter te gaan, maar uiteindelijk heeft Minneke ons toch verlaten. Lieve kleine Minneke, wat vreselijk dat je er niet bovenop bent gekomen... Bij de stichting missen ze haar enorm... het plekje op de koffie-automaat is nu leeg, dat was haar vaste plekje en ze had de bijnaam koffiejuf... Daaag lieverd, ook wij zullen je missen...
30 januari 2009
De vierling van onze Anouk wordt steeds groter en ze kunnen al best veel. Ze kruipen al helemaal bovenin het mini krabpaaltje, ze spelen veel met de talrijke speeltjes in de bench en met elkaar. Je kunt er gewoon uren naar zitten kijken. Zindelijk zijn ze nog niet, maar dat is ook nog wat vroeg met amper 5 weken. Sommigen plassen al keurig op het bakje, maar soms betrappen we er ook eentje die stiekem in een van de kittenmandjes zit te plassen... Het eten gaat steeds beter, maar mamma Anouk verzorgt haar kroost zo goed met haar overheerlijke slagroom-melk, dat ze regelmatig niet echt veel honger hebben.
De kleintjes raken steeds meer op ons gericht. Als ze ons zien, dan reageren ze meestal meteen. Regelmatig staan ze dan aan het plexiglas plaatje te bedelen voor aandacht en om geknuffeld te worden. Een voor een pakken we ze dan even bij ons om even wat extra aandacht aan te geven. Héérlijk!!
Mijn oude moedertje heeft de kittens ook kunnen knuffelen. Dit is de ideale leeftijd voor moeder om kittens te bezoeken, dus heb ik haar gisteren een dagje naar hier gehaald. De eerste keer dat ze haar nieuwe thuis in de verpleegwoonvorm mocht verlaten sinds zij daar vlak voor de Kerst is gaan wonen... Nu de kittens nog in de bench zitten, kan moeder makkelijk naar hen kijken en zo nu en dan zette ik er een op een handdoek bij haar op schoot. Kittens die nog zo jong zijn, kunnen namelijk hun nageltjes nog niet goed intrekken en haken zich anders overal aan vast. Mijn moeder heeft er heel erg van genoten om met onze mini Kaatjes te tuttelen!!
5 weken zijn onze Kaatjes nu alweer en het gaat prima met ze! Nog nooit heb ik kittens zóveel met de speeltjes zien spelen als dit viertal. Er is er nog altijd eentje (we denken dat het Kiraatje is) die op het kleedje plast, dus ik heb de kattenbak eens verplaatst naar dat ene specifieke plekje en volgens mij helpt het! Zodra ze allemaal goed zindelijk zijn en stuk voor stuk goed en zelfstandig eten, mogen ze vrij in onze woonkeuken rondrennen. Echt enthousiast zelf eten willen ze echter nog niet, gewelde brokjes vinden ze maar mwaaaa... maar de mini-kipfilet stukjes met wat mouse gaan er wel best goed in. UIT de bench is iets wat ze wel steeds vaker willen en ook driftig proberen door langs het plexiglas te klimmen, dus regelmatig loop ik met eentje in de draagzak door het huis, vinden ze héél spannend. Onze ervaring is dat ze deze week wel zover zullen zijn dat we ze met een gerust hart de vrijheid kunnen geven.
_______________________________________________________________________
Even iets heel anders.
Op 30 november 2007 (zie evt. ons G-dagboek) is onze Inneke naar de trimmer geweest om haar vacht te laten verzorgen. Dit was nodig omdat wij haar weelderige probleemvacht niet de noodzakelijke verzorging konden geven op een 'normale' manier. Dit omdat onze Inneke zo extreem bang is voor allerlei onbenullige zaken. Een uitgebreide pluk-en kambeurt was niet of maar amper mogelijk. Haar ondervacht ging echter klitten en was aan het vervilten. We hebben toen naar een alternatief gezocht. In goed overleg met onze dierenarts hebben we toen een oplossing gevonden: Inneke heeft van onze dierenarts een roesje (zeer lichte narcose) gekregen waarna we met haar naar een professionele trimmer zijn gegaan die haar vacht eens goed onder handen heeft genomen. Binnen een uurtje stonden we weer buiten en Inneke zag eruit om door een ringetje te halen en ook Inneke zelf was erg blij met het resultaat.
Ruim 1 jaar is het héél erg goed met haar vacht is gegaan, ik mocht haar zelfs af en toe een héél klein beetje kammen. Maar helaas begon de ellende eind december opnieuw toen het zo hard is gaan vriezen. De luchtvochtigheid in huis daalt dan sterk waardoor de extreem dunne en dichte vacht van Inneke metéén gaat klitten en vervilten. Haar vacht is namelijk net een wattenbolletje: zó dun, en geconcentreerd. Het heeft ook wel wat weg van Engelenhaar wat vroeger veel in de Kerstboom gebruikt werd. Op haar kittenfoto's zie je dit nog het beste. Toen al had zij moeite om haar eigen vacht te verzorgen, maar het is ook zóveel haar wat die arme schat heeft mee gekregen van moeder natuur...
We hebben metéén een afspraak gemaakt met de trimster waar we helaas door de drukte in de trimsalon pas 's avonds op 28 januari terecht konden. Net als de vorige keer heeft Inneke een roesje gekregen van onze dierenarts en omdat we hiervoor toch met haar bij de dierenarts waren, is zij meteen opnieuw op FelV en Fiv getest. Inneke mag namelijk dit jaar eens proberen bij een andere kater te gaan logeren. Onze bedoeling was dat dit keer een black shaded silver langhaar kater haar verloofde zou worden, net zoals Inneke zelf is. Een dergelijke combinatie geeft dan louter langharige kindjes.
Helaas bleek bij de trimmer dat de vacht van Inneke in die paar luttele weken dusdanig vervilt was, dat er geen redding meer mogelijk was...ongelooflijk!! Op sommige plekken was het zó extreem geworden dat alleen een tondeuse verlichting kon brengen. En je kunt natuurlijk niet gedeeltelijk wel vacht weghalen en ergens anders niet. Vreselijk om deze beslissing te moeten nemen, maar haar gehele vacht moest er dus vanaf... In plaats van 1 uurtje duurde het dit keer maar liefst 3 uur...
Inneke was in eerste instantie compleet geshockeerd dat ze haar dikke jasje kwijt was... Ze had het natuurlijk ook koud en ze snapte er een aantal uurtjes helemaal niks van. Ron heeft een tijdje met haar in een draagdoek rond gelopen om haar lekker warm te laten worden. Deze schrik was gelukkig maar van korte duur want nu is ze alleen maar BLIJ !! Ze loopt dartel door het huis en we hebben haar nog nooit zo vrolijk gezien! Blij dat zij zichzelf eens écht goed kan wassen zonder altijd die dikke wattenvacht tegen te komen. Typisch een poes die in het verkeerde jasje geboren is.
Inneke ziet er nu natuurlijk niet uit....het is net een poedeltje, want alleen haar hoofdje en haar staartje is intact gebleven. Alles heeft ons behoorlijk aan het denken gezet... De 2 langharige kindjes van Inneke: Hermelyn en Hummel hebben die lastige vacht van haar geërfd, maar natuurlijk niet haar angsten. Zij laten zich beiden goed kammen maar zijn inmiddels beiden óók al eens naar de 'kapper' geweest en hebben zich zonder een roesje kunnen laten kortwieken. Maar als kitten al, geeft de vacht van beiden dus nu al behoorlijke problemen. En je mag verwachten met een kortharige kater-vader, dat de vacht van de langharige nakomelingen wat stevigheid mee krijgt.
Dit trieste avontuur met Inneke heeft een aantal zaken in huize Liesbrit danig veranderd. Naar aanleiding hiervan hebben we besloten dat onze Inneke géén langharige kindjes meer zal krijgen. Hermelyn en Hummel hebben het geluk dat zij supergoede pleegouders hebben die de problemen van de vacht snel erkend hebben. Maar niet iedereen is daar zo alert op. Als je niet op tijd ingrijpt bij dusdanige problemen kan er ernstige huidirritatie ontstaan. Het verkleven/klitten van de vacht geeft behoorlijk veel pijn aan de gewrichten en pijn bij het normaal bewegen.
Onze Inneke en haar langharige kittens zijn een verhaal apart gebleken en hebben een zeer intensieve en specifieke verzorging nodig. Bij de kinderen van onze Ysabeau, ook een Brits Langhaar poes, is dit een geheel ander verhaal en zijn er totaal geen problemen. Net als wij mensen diverse haartypes hebben, hebben katten verschillende vachtsoorten, de ene vacht is de andere niet. We zijn nu dus op zoek naar een lieve kater verloofde die bij ons lieve meisje past maar die niet langharig is of het langhaar-gen draagt.
Tijd voor weer een volgend voorstelrondje! Deze jongeman hieronder is KLIFF, hij is als tweede geboren. Zijn pleegmoeder Myriam wil hem graag op zijn stamboom de namen Kliff Richard van Liesbrit meegeven. Dit vind zij leuk omdat de pappa van de Kaatjes ook naar een zanger genoemd is namelijk Freddie Mercury. Bovendien heeft het woord Kliff in het Engels de betekenis van een rots, dus je zou de naam Kliff ook als 'een rots in de branding' kunnen beschouwen.
Myriam woont in Roermond samen met 2 hondjes: een Cairn en een Picardse Herder genaamd Sjefke en Pas Doux. Myriam heeft in het verleden altijd 2 Britjes gehad die zich maar een paar weken scheelden in leeftijd. Helaas is Verdi 2 jaar geleden overleden op 16 jarige leeftijd en verliet Jimmy haar precies een jaar later na maar liefst 17 jaar... Nu is Myriam er weer aan toe, om ondanks het verdriet van het verlies van deze 2 overleden schatten, weer katjes als levensgezellen te adopteren. Onze Kliff is daar één van. Elders heeft Myriam een ander lief katertje gevonden die Armani heet en ruim 4,5 week ouder is.
Kliff zal Myriam, Pas Doux, Sjefke en Armani dus een tijdje later ook gaan vergezellen. Die kleine schat van ons krijgt daar een superleventje, dat is een ding wat zeker is! Kliff is het meest aparte katertje van de vierling van Anouk. Hij is stronteigenwijs maar Oooooo zo lief! Hij slaapt heel erg graag bij ons op schoot maar eten? In tegenstelling tot zijn beide broertjes en zusje, wil hij nog niet echt. Zo nu en dan eet hij wel een hapje mee, maar hij is er niet dol op. Kliff doet ons qua karakter denken aan onze eigen golden shaded kater Chakotay en een van de zoontjes van onze Ysabeau genaamd Driesje. Ook zij waren van die laatbloeiers en aten pas goed zelfstandig toen mamma duidelijk aangaf dat de melkbar alleen nog maar voor een toetje of een lekker knuffelmoment beschikbaar was! Maar Kliffje vind moedermelk het áller-állerlekkerste wat er bestaat en hij loopt zijn mamma zowat continu na of er nog wat te smikkelen valt... Honger heeft Kliff dus beslist niet maar hij groeit zodoende wel wat minder explosief als de andere 3 nestgenootjes, want die eten niet maar vr.... Komt vanzelf wel goed met dat eten, daar maken wij ons geen enkele zorgen om.
Ondertussen lopen, rennen, sluipen, kruipen, klimmen en vliegen de mini-Kaatjes met z'n viertjes door onze keuken heen. Het is echt een feestje als ze samen spelen! Ze zijn ontzettend bijdehand en nieuwsgierig en kruipen nú al stiekem in de vaatwasser als ik die even open heb staan. De keukenstoelen hebben ze inmiddels ook ontdekt maar slapen doen ze nog altijd met z'n viertjes, het liefste samen met mamma Anouk, in de grote, blauwe, luie stoel:
We krijgen heel erg veel kraamvisite en dat vinden de Kaatjes heel erg leuk, altijd wel nieuwe mensen die met ze spelen! Voor hun socialisatie is dit ook supergoed!
_______________________________________________________________________
Nog een héél erg leuk nieuwtje: onze Inneke werd afgelopen weekend krols en heeft deze week bij Hobbes gelogeerd, een jonge, black shaded silver kater van bijna 2 jaar. Kun je nagaan, amper 10 dagen na haar bezoek aan de poezenkapper werd Inneke al krols! We zagen wel al dat ze zich stukken beter voelde zonder die dikke vacht, maar dit?? Een teken dat ze wel héél erg lekker in haar vel zit!!! Hieronder wat foto's van het duo, is Hobbes geen scheetje ???
Het verblijf waar Hobbes normaliter zijn vriendinnetje ontvangt is echter buiten Er is wel een kachel maar dat is natuurlijk toch veel en veel te koud nu voor onze Inneke zonder haar gebruikelijke dikke vacht. Daarom zaten de tortelduifjes dit keer samen op een knus slaapkamertje. Het duurde even voordat Inneke die lieve Hobbes leuk genoeg vond, maar toen het ijs eenmaal gebroken was....
Jaaaaaaaaa, óók Kliff is inmiddels aan het eten geslagen! Bewijs hieronder op de foto waar ze allemaal lekker van een bordje Carnibest smikkelen. Er zitten er écht 4 te eten!!! Kliff is het kitten rechtsboven op de foto.
Álles had ik Kliff al eens voorgezet maar níks vond ie lekker... De Carnibest deed de truc bij hem en inmiddels heb ik ook ontdekt dat die kleine man tonijn erg lekker vind. De anderen eten ondertussen ook al gewelde brokjes en de harde kittenbrokjes, dus achter loopt die kleine eigenwijze donder nog steeds...hahaha
Onze Kaatjes zijn ondertussen 8 weken geworden en zijn toen voor de derde keer ontwormd. Ze hebben dit keer hun eerste heuse pilletje moeten slikken. Bij de derde keer ontwormen, doen wij dat namelijk altijd met een tabletje. Dit ging bij alle 4 prima! Veel mensen weten niet dat kittens, tot ze een half jaar oud zijn regelmatig ontwormd moeten worden. Zodoende nog even een uitleg:
Vanaf een lichaamsgewicht van 500 gram bestaan er tabletjes waarmee het ontwormen kan gebeuren. Wij hebben erg goede ervaringen met de tabletjes van Milbemax, verkrijgbaar bij de dierenarts. Bij vrijwel alle katten gaat zo'n tabletje er makkelijk in, al dan niet met zachte dwang. Ze zijn namelijk erg klein. Maar niet elke kat wil makkelijk tabletjes eten en niet ieder kattenbaasje durft/kan een kat te dwingen. Zodoende dat er sinds enkele jaren iets heel moois bij de dierenarts te krijgen is: een pipetje wat je in de nek van de kat kunt uitdrukken en wat dan via de huid in het lichaam wordt opgenomen. Echt een uitvinding voor dit soort mensen en katten.
Onze bijkeuken kunnen de Kaatjes inmiddels ook tot hun speeltuin rekenen en dat bevalt ze uitstekend. Via een sofa kunnen ze daar lekker naar buiten kijken naar de vele vogeltjes in onze tuin. In de bijkeuken staat bovendien het grootste klim-krabmeubel van ons hele huis. Klimmen langs het dikke touw, spelen in de tonnetjes, ze vinden het práchtig zoveel ruimte erbij te hebben!
Maar ook een simpele doos met wat gaten erin vinden onze kleintjes erg leuk om mee te spelen hoor. Ze zijn zó snel blij en tevreden en amuseren zich kostelijk met alle speelgoed om zich heen.
Laatst kregen we van Alois en Cathy, pleegouders van maar liefst 3 van onze van Liesbritjes (Ashley, Delsin en Irsyn), een leuk mandje voor onze kittens toen ze hier op kraamvisite waren. Het mandje viel erg in de smaak en de kleintjes hebben dit mandje onmíddellijk in gebruik genomen en sindsdien slapen ze er iedere dag in! Meestal met z'n viertjes maar soms ook samen met mamma Anouk.
Onze Inneke heeft gedurende de afgelopen week een nieuw slaapplekje gekozen: in het blauwe tentje op ons kantoor.
Haar vachtje begint al aardig bij te groeien en ze ziet er nu heerlijk donzig uit. Ze slaapt erg veel, ze eet goed en best veel, tekenen van een zwangerschap? We weten het nog niet want het is nog té vroeg om iets te kunnen zien. Pas na de 21 dagen zouden we iets aan haar tepeltjes kunnen zien. Maar áls haar uitje bij kater Hobbes succesvol is geweest, dan is zij vandaag precies 16 dagen zwanger.
Mooi moment om de als derde geboren telg van onze Anouk voor te stellen: KOUROS van Liesbrit. De naam Kouros betekende in het Oud- Grieks 'jonge man'. Deze naam werd door Homerus gebruikt om jonge soldaten mee aan te duiden. Onze Kouros is een uniek kitten in het K-nestje van Anouk & Freddie want hij heeft als énige van de vierling een blauw met wit gestreept vachtje! Blue silver tabby blotched komt er straks officieel op zijn stamboom te staan. Zijn beide broertjes en enige zusje zijn alle drie black silver tabby spotted, dus dit kereltje valt áltijd op, is het niet door zijn vachtkleur dan wel door de tekening van zijn jasje!
Kouros gaat straks een van de zoontjes van onze poes Promiss uit ons I-nestje gezelschap houden: Indigo van Liesbrit. Indigo is ook nog een kitten dus dat wordt dolle pret straks! Anke en Richard uit Amstenrade en hun kinderen Duncan en Justin gaan straks net zo goed voor Kouros zorgen als zij dat nu al dagelijks doen voor onze Indigo en poes Gizmo, een bejaarde poes van al 15 jaar oud. Spelen kunnen Duncan en Justin erg goed met de bolletjes zoals jullie hieronder op de foto kunnen zien.
Inmiddels hebben de Kaatjes hun eerste reisje in de auto achter de rug naar onze beide dierenartsen. Het reisje vonden ze erg spannend en alle 4 hebben ze hun ogen uit gekeken. Bij de dierenarts hebben ze zich keurig gedragen, ze gaven geen kick toen ze het spuitje kregen. Ook dragen ze nu alle 4 een chip met een unieke code. Mocht een van hen onverhoopt buiten komen en zoek raken, dan kunnen de instanties via deze chip bij de pleegouders terecht komen.
Alle 4 de mopjes zijn kerngezond verklaard. Kliffje vond het lichamelijk onderzoek maar níks, hij had er gewoon echt geen zin in!! Hij was dan ook blij dat alles achter de rug was. Ook mamma Anouk was mee gegaan naar de dierenarts. Zij is namelijk in maart ook altijd aan de beurt om haar nieuwe enting te krijgen. Mams is weer helemaal oke bevonden en ze is bovendien krols geworden. Een teken dat haar lichaam goed hersteld is van de zwangerschap en de bevalling. Mamma Anouk zoogt ondertussen lekker verder, dat onze kittens alweer 9 weken oud zijn, staat daar los van. Dan liggen ze alle 4 samen te drinken, dan weer 3, een ander moment met z'n tweetjes en dan weer eentje helemaal alleen. Het maakt mamma Anouk niet uit, ze is dol op haar kindjes en ze verzorgt dagelijks meerdere malen toetjes voor haar baby's aan haar melkbar! Tegelijkertijd krijgen ze vaak alle 4 een flinke wasbeurt! Daarna kunnen ze vaak nog wel een uur zo samen liggen tuttelen. Een heerlijk gezicht!
Met z'n allen drinken en gewassen worden door mamma Anouk
Met z'n drietjes drinken bij mamma Anouk
Met z'n tweeën drinken
Kira alleen drinken bij Anouk.
9 maart 2009
Dit kereltje hieronder is de als laatste geboren zoon van Anouk's K-baby's. Hij kwam die mooie zondagmiddag, 28 december 2008, ruim 10 uur later ter wereld als zijn zusje Kira die om 04:41 uur als eerste geboren werd. Zijn toekomstige pleegouders Anne Marieke en Marcel uit Hoofddorp riepen rond 14:50 uur die dag:
KRISJE KRUIMEL van Liesbrit, waar blijf je nou!!! Zodoende dat zij Kruimel diezelfde dag nog hebben uitgekozen als hún kittentje.
Zijn roepnaam wordt Kruimel. Beetje lachwekkend misschien als je zijn formaat ziet ten opzichte van de andere 3!!! Toen Kruimel geboren werd was hij al behoorlijk zwaar ten opzichte van de rest! Waar zijn nestgenootjes 90, 80 en 82 gram wogen, was Kruimel maar liefst 112 gram !! Die voorsprong heeft hij nóóit meer uit handen gegeven, geen énkele dag! Hij woog vanavond maar liefst 1412 gram, een verschil van bijna 400 gram met zijn broertje Kliff die 1028 gram woog. Nogal logisch dat Kruimel met eten, in welke vorm dan ook, geen enkele moeite heeft!
Kruimel komt beslist niet alleen te wonen in het verre Hoofddorp, want de stoere kater Elvis en de zachtaardige poes Minty worden straks zijn speelkameraadjes!
Haast iedere dag schrijven we hoe veel liefde en plezier we allemaal met onze lieve schatten beleven. Afgelopen zondag werd echter de schaduwzijde van dit geluk akelig duidelijk. Emily van Liesbrit, dochter van onze Promiss en nog geen twee jaar oud, is zomaar ineens gestorven. Het ene moment een lieve ondeugende speelse poes en minuten later was het leven al uit haar verdwenen. Haar pleegouders Sjoerd en Marthe waren er meteen bij toen ze onwel werd en ze was zelfs binnen een paar minuten bij de dierenarts die maar 100 meter verderop woont. Al die snelle en adequate hulp mocht echter niet baten.
Het spreekt voor zich dat haar pleegouders intens verdrietig en vol met vragen zijn over dit onbegrijpelijke verlies. Zo'n lieve schat verliezen is voor ieder mens ontzettend zwaar maar zo plotseling en zo jong is helemaal niet te bevatten.
Ondanks dat ons verdriet niet te vergelijken is met dat van hun zijn ook wij nog steeds in een soort shock en zijn we er nu, een dikke dag erna, pas aan toe dit verdrietige nieuws met jullie te delen.
We vonden het erg fijn dat we diezelfde dag het verdriet met hun hebben mogen delen en afscheid hebben mogen nemen van die lieve Emily. Emily zal vandaag gecremeerd worden.
Als eerbetoon een aantal pracht foto's van Emily.
Dag lieve schat... Bedankt voor alle liefde en plezier die jij je pleegouders en ons hebt gegeven...
Mochten jullie graag medeleven aan Sjoerd en Marthe willen betuigen, dan kan dit. Dat zouden zij op prijs stellen.
Na al dit vervelende nieuws weer eens leuk nieuws! Onze Kaatjes zijn vandaag precíes 11 weken geworden en hebben inmiddels ons gehele huis ter beschikking. De enige gebieden die verboden zijn, is het aanrecht en onze keukentafel, verder mogen de kleintjes óveral komen. We verheugen ons er al op dat ze gezellig bij ons op bed komen slapen!
alle Kaatjes op een rijtje vlnr Kruimel Kouros Kira en Kliff
alle Kaatjes bij Ron op de bank
Mamma Anouk is de laatste dagen zo krols als maar kan en zij trekt zich zodoende even wat meer terug van haar kindjes, zij heeft even andere dingen aan haar hoofd.... Een fase die weer voorbij zal gaan.
Kouros neemt voor het eerst de open wenteltrap.
Onze Kira kruipt bij iedereen op schoot!
Ondanks dat onze Kaatjes nu al bijna een week ook naar boven mogen/kunnen, doen ze dit maar weinig. Ze zijn liever beneden en slapen daar ook het liefste. Dit is ons twaalfde nestje en we moeten zeggen dat dit echt uitzonderlijk is. Meestal zijn kittens, na even wennen aan de trap, juist die eerste tijd niet meer boven weg te krijgen! Het ligt beslist niet aan de trap, die nemen ze alle 4 met alle gemak en is geen hindernis. Ze zijn ook wel eens boven te vinden, maar dat is meestal maar van korte duur. Nee, onze Kaatjes zitten gewoon liever in onze vaatwasser en spelen nog altijd graag met z'n allen in de bench.
Mamma Anouk's krolsheid zit er gelukkig bijna op. Het weerhoudt haar niet om gewoon goed voor haar kroost te blijven zorgen, je ziet haar alleen nog maar amper liggen als ze alle 4 tegelijk aan het drinken zijn...
Alle pleegouders zijn afgelopen week weer een keer op kraamvisite geweest. De verhuisdata staan zo'n beetje vast. Onze Kliff en Kouros gaan met de gebruikelijke 16 weken verhuizen. Kruimeltje gaat veel later in verband met een vakantie van zijn pleegmoeder dus hij kan lekker extra lang zijn enige zusje gezelschap houden want de vaste lezers van dit dagboek weten dat onze Kira lekker bij ons blijft wonen!
Het is LENTE, dat is buiten goed te merken en wij uit huize Liesbrit hebben dubbel en vooral goed lente-nieuws!!
Vorig jaar zijn we naar Gent in België geweest met onze 4 dames Anouk, Promiss, Ysabeau en Inneke. Op de Universiteit van Gent, faculteit dierengeneeskunde, worden dan de jaarlijkse echo's gemaakt van de hartspieren van onze meiden door de radiologe en cardiologe Valerie Bavegems. Een HCM onderzoek is best een vervelend onderzoek waarbij een poes op haar zij moet blijven liggen en een radiografisch onderzoek moet ondergaan. Maar pijn doet zo'n onderzoek beslist niet. Buiten de specialist zijn er dan ook 2 dierenartsen in opleiding bij. Alle waardes van onze dames waren prima, alleen bij onze Promiss waren ze destijds iets hoog. Waar zij een waarde mag hebben tussen 2 en 5 scoorde zij zo meestal 4,3 en 4,7 maar ook een paar keer 5,1. Het is natuurlijk amper iets, maar ergens moet de grens liggen. Omdat we geen enkel risico wilden lopen, zou onze Promiss 6 maanden later nog eens onderzocht worden. Als er iets aan de hand zou zijn met Promiss' hartje, dan zou dit na een half jaar meteen duidelijk worden.
Gisteren is onze Promiss weer opnieuw HCM getest en alles is OKÉ!!! Bij zo'n spectrum kan er altijd een katje wat aan de bovenkant zitten maar wat voor de een iets te hoog is, is voor de ander normaal.
____________________________________________________________________
Verder nog meer lente-nieuws want onze jongste poes Inneke is voor de tweede keer ZWANGER!!! Al 39 dagen op dit moment. Ons meisje voelt zich uitstekend en ze zit goed in haar vel, haar zelfvertrouwen stijgt iedere dag. Want gek genoeg transformeert onze Inneke tijdens een zwangerschap altijd van een al te zachtaardig en voorzichtig poesje naar een aanhankelijke en stoere meid. Rond 20 april hopen we haar baby's te mogen begroeten!
Vandaag zijn onze H-tjes voor de eerste keer jarig. EEN jaar alweer!! PROFICIAT Hermelyntje, Huey, Hummel en Hugging Gizmo!!! Hieronder een foto van het viertal toen ze 4,5 week oud waren en nog altijd sámen in één kittenmandje wilden liggen. Hoezo een onafscheidelijk stel?
De weersomstandigheden waren toen geheel anders als nu in 2009, want buiten lag die ochtend van 25 maart 2008 een heel dik pak sneeuw!
De Kaatjes groeien alle 4 lekker door! Gewelde kittenbrokjes is voor hen allemaal het favoriete maaltje. Actuele gewichtjes staan in de groeigrafiek hieronder. Hun tweede enting bij ons dierenartsen echtpaar afgelopen dinsdag is prima verlopen en ik heb ze voor de vierde keer ontwormd met een tabletje Milbemax. Ging allemaal als een fluitje van een cent.
De stofzuiger is eigenlijk van jongs af aan geen enkel probleem, ze vinden het prima als ik met het rode monster door het huis loop en ze bemoeien zich zelfs met het stofzuigen! Leuk om bovenop te gaan zitten en als vervoermiddel te gebruiken zoals Kliff en Kouros hieronder.
Kruimel ligt graag languit te slapen in een stoel en onze enige poes Kira is al een echte dame, want zij is dol op handtassen!
"April doet wat ie wil" luidt het spreekwoord, maar tot nu toe brengt de maand april ons alleen maar overhéérlijk lenteweer!! Gisteren was het wel 18 graden hier en vandaag zou het kwik wel 20 tot 22 graden halen! Na onze kleine Kira hebben ook Kliff, Kouros en Kruimel eindelijk de kattenren buiten ontdekt en ze vertoeven er nu echt heel erg veel. Het is dan ook super spannend buiten met al die ronddwarrelende blaadjes, rondvliegende mugjes, bijen, vliegjes, krioelende mieren, waggelende padden en kikkers, vogeltjes én natuurlijk de ZON !!! Onze Kira ligt hieronder lekker te genieten van het zonnetje.
Ook de klimtechnieken kunnen beoefend worden in de kattenren. Stuk voor stuk hangen ze regelmatig in de gaaspanelen van hun buitenverblijf! Hieronder geeft onze Kruimel een demonstratie hiervan en ons Kliffje laat zien dat hij het steile trapje in de kattenren al heel goed kan nemen.
O ja, de nogal zéér eigenwijze Kliff eet sinds een kleine week EINDELIJK harde brokjes!! Hiep Hiep Hoera!! Kliff is een heel apart katertje en was dit eigenlijk al vanaf het begin. Met de meeste dingen was hij de eerste, maar wat eten betreft de laatste.
Kouros
Ons witte prinsesje, de zwangere Inneke, wordt steeds boller in haar buikje! Vandaag is zij precies 52 dagen in verwachting. 's Avonds laat, als we naar bed gaan, komt ze uitgebreid en úrenlang met me knuffelen en ze gaat dan óp mijn buik en borst liggen en spint dan van hartelust. Het is moeilijk uit te leggen hoe speciaal zulke momenten voor ons zijn, met name omdat Inneke van nature eigenlijk een angstig aangelegd meisje is. Als Inneke zwanger is, dan merken we daar nog maar weinig van. Ze kruipt haast ín me, zo aanhankelijk is ze dan. Hoe dan ook heerlijke en zeer bijzondere momenten samen!!!!!
Slapen doet Inneke het liefste in een van de kattenreismandjes die her en der in huis verspreid staan.
Onze Inneke is vandaag 58 dagen zwanger. Als ze 's avonds in bed bij me op mijn buik komt liggen, dan kan ik haar ongeboren baby's al goed voelen bewegen, een gewéldig gevoel is dat steeds!!!! Inneke heeft een nieuw slaapplekje bij ons op de slaapkamer gekozen, dichterbij ons. Omdat Inneke nogal overgevoelig kan reageren op onverwachte geluiden en gebeurtenissen, zal Inneke in een kamertje apart bevallen. Het is de slaapkamer naast die van ons. Alles staat al klaar op deze kamer en zij komt er erg graag en voelt zich daar veilig. Zo heeft zij de nodige rust tijdens en vlak na de bevalling. Vorig jaar is zij ook in dit kamertje bevallen van haar allereerste nestje en dit ging hartstikke goed.
De Kaatjes komen steeds vaker naar boven toe en Kouros slaapt nu ook regelmatig boven. De badkamer en met name het ligbad vinden ze erg leuk om in te spelen.
VROLIJKE PAASDAGEN !!!!!
Er zijn maar liefst 9 jarigen deze beide dagen en dat zijn állemaal kindjes van onze Promiss. Hieronder de I-tjes die 11 april jarig zijn en hun állereerste verjaardag vieren! PROFICIAT Indigo, Imke, Irsyn, Ikara en Ingo!
En dan zijn ook de B-tjes jarig, geboren op 12 april 2006 en zij worden vandaag alweer 3 jaar. Van harte GEFELICITEERD B'Elanna, Bolleke Balou, Bommel en Beertje Ollie!! Omdat zij geboren zijn vlak voor Pasen 2006, van hen een heel stel foto's in een vrolijke Paas-sfeer.
__________________________________________________________________________________________
Onze Inneke begint in deze dagen aan haar laatste loodjes, de laatste 10 dagen van haar 2e zwangerschap! Vanaf nu kunnen de kittens van ons witte prinsesje ieder moment geboren worden, want een poes draagt tussen de 60 en 70 dagen. Vorig jaar is zij bevallen op dag 67, maar dat wil in principe niets zeggen over een volgende zwangerschap. Er staan ons dus héle spannende dagen te wachten met 's nachts om de 2 uur de wekker zetten.
Het is eindelijk zover! Nee, niet de bevalling van Inneke, hopelijk wacht zij nog een klein weekje.
We bedoelen dat het eindelijk zover is dat onze Ysabeau dénkt dat de Kaatjes háár baby's zijn! Toen Anouk in 2007 één baby had, heeft Ysabeau zich ook zo om het kleintje bekommerd. Dit keer heeft het wat langer geduurd, maar dat zal er aan liggen dat het dit keer 4 kindjes zijn. Ze wast de Kaatjes vol overgave en ze mogen bij haar 'drinken'. Ze loopt de hele tijd mekkerend met haar typische moedergeluidje achter hen aan en is bezorgd over hen. Zooooo grappig om te zien! Vooral omdat juist onze Ysabeau een poes is, die de eerste maanden níks van baby's van andere poezen moet hebben! Ze blaast en gromt dan alsof het ware monsters zijn. En dan, in één keer, dan verandert zij compleet!
Zelfs de bevallingkist, die natuurlijk voor onze Inneke klaar staat, is van háár!! Ysabeau gaat er zeer regelmatig in liggen en lokt de Kaatjes dan stuk voor stuk naar haar toe! Hoezo véél moedergevoel????
Met onze zwangere Inneke gaat het uitstekend. Ze zit vandaag op dag 63 en gaat lekker haar gangetje. Voor het raam zitten en naar de vogeltjes kijken vind ze de laatste dagen een leuke bezigheid.
Vond U ons dagboek leuk om te bekijken?
Dan zouden wij het leuk vinden als U een berichtje achter zou willen laten in ons gastenboek!
