DAGBOEK van ons N en O nestje 2010
Toen heel Nederland zwoegde onder een dik pak sneeuw en strenge vorst, werd het laatste nestje van onze poes Anouk geboren. 6 weken later, precies op de dag dat de laatste sneeuw uit Nederland verdwenen was, werd het eveneens laatste nestje van onze schat Inneke geboren.De kittens groeiden voor een groot deel samen op. Het was een zware tijd, want onze poes Promiss overleed in deze periode zeer plotseling en mamma Inneke heeft samen met haar dochtertje Oona huize Liesbrit voorgoed verlaten. Het was onze derde keer dat we voor 2 nestjes tegelijk mochten zorgen.
Moeder: Anastasia van Lahrhof Vader: Freddie Mercury van de Beverkrul
Ons N-nestje is geboren op zéér koude dag, maandag 4 januari 2010. In Schin op Geul lag al wekenlang een dikke laag sneeuw en het vroor streng buiten. Het was de laatste en zesde keer dat onze Anouk mamma werd.
Kittens: 4
katertjes 
Nigel
Bono, Nanook, Noekie's Marcel en Nino
Nigel Bono en Nanook zijn black golden tabby blotched, Noekie's Marcel is als enige black silver tabby blotched en Nino is uniek omdat hij black golden tabby spotted is.
Bijzonderheden: De eerste keizersnede die we meemaken. De laatste 2 katertjes zijn via de keizersnede geboren en mamma Anouk is tijdens deze operatie tevens gecastreerd.
Nanook en Nino mogen voorgoed samen blijven en zijn samen verhuisd.
_________________________________________________________________________
Moeder: Silver Inneke van Elsdieck
Vader: Hobbes de Boucheron
Ons O-nestje is geboren op donderdagmiddag 18 februari 2010. Dit was de snelste van de tot nu toe 16 bevallingen die we mee hebben mogen maken: 4 kittens binnen 1,5 uur!! Dit was de eerste bevalling waarbij Ron niet aanwezig kon zijn. Het was de derde en de laatste keer dat onze Inneke mamma werd. Hobbes is ook de pappa van haar vorige nestje, ons L-nestje.
Kittens:
2 poesjes 
Oona
Oralee, O'Lily. 2 katertjes
Olaf en Otis
Bijzonderheden: Dit is het laatste nestje van onze Inneke. Inneke is samen met haar dochter Oona verhuisd.
Volgorde geboorte: Olaf, Oona, O'Lily en Otis.
Otis heeft een gouden vlekje boven zijn linkeroog.
Olaf is bij zijn oudere broer Lars gaan wonen.
O'Lily is hier blijven wonen en is het derde en jongste 'van Liesbrit' poesje in onze cattery.
_____________________________________________________________________
1 december 2009
Kater Freddie Mercury van de Beverkrul, de pappa van in totaal 6 nestjes van onze poezen Ysabeau en Anouk, is vandaag met pensioen gegaan. Freddie is onze 'hofleverancier' en we zijn hem erg dankbaar dat hij de vader is mogen worden van maar liefst 21 van Liesbrit-kittens!! De operatie van Freddie is goed gegaan en hij wilde bij thuiskomst al weer meteen brokjes eten. Heel frappant is dat Freddie nu al een stuk rustiger is geworden !
Freddie
Natuurlijk hopen we nu vuriger dan ooit dat onze Anouk rond de jaarwisseling nog een laatste nestje gezonde nakomelingen van die lieve Freddie mag krijgen. Allemaal duimen dat het goed mag gaan!!!! Vandaag is onze Anouk precies 34 dagen in verwachting van Freddie.
2 december 2009
Het is weer zover: de donkere maar O zo gezellige dagen van de maand december zijn weer aangebroken. Over 3 weken is het alweer Kerstmis en dan volgt snel de jaarwisseling. Dit jaar een héél spannende tijd in huize Liesbrit, want rond de overgang van 2009 naar 2010 is onze Anouk uitgeteld. Welk jaar het zal worden is niet zo belangrijk, het voornaamste is dat alles goed mag gaan en de baby's gezond ter wereld mogen komen.
Wat het extra speciaal maakt is dat dit Anouk's laatste en zesde zwangerschap is. Ze wordt binnenkort 7 jaar en dat is een mooie leeftijd voor een poes om met pensioen te gaan. Alle zwangerschappen van Anouk verliepen voorspoedig, alleen haar vierde zwangerschap liep erg triest af. Het begon destijds allemaal heel vrolijk, want Anouk's bevalling vond in 2007 plaats op haar eigen verjaardag, dag 67 van haar zwangerschap. Een perfecte en ruime draagtijd voor nog ongeboren kittens en er leek niets aan de hand! Maar door een onverklaarbare oorzaak bleken 3 kittens rond de 45-50 dagen gewoon gestopt te zijn met groeien en zodoende kwamen deze premature foetussen vanzelfsprekend levenloos ter wereld. Alleen het blue silver tabby spotted kereltje Graaf Harley (Body) van Liesbrit bleek normaal volgroeid en kwam blakend van gezondheid ter wereld. Het ventje moest helemaal in z'n uppie opgroeien.
Allerlei onderzoeken door verschillende dierenartsen in het jaar wat volgde leverden niets op: Opperpoes Anouk was en is kerngezond. Ruim een jaar later werd Anouk meteen weer zwanger van Freddie en beviel zij met gemak van 4 kindjes: haar K-nestje. Ze herstelde hier wonderbaarlijk goed en snel van en zag er daarna beter uit dan ooit. De oorzaak van die ene mislukte, vierde zwangerschap zullen we wel nooit te weten komen want de natuur is en blijft ondoorgrondelijk...
Anouk
Ook dit jaar was onze Noekie weer meteen zwanger van Freddie. En wel precies 35 dagen vandaag, al goed over de helft heen zeg maar. Vooralsnog maken we ons nergens zorgen om en genieten intens van ons zwanger meisje want haar zwangerschap verloopt normaal en voorspoedig: Anouk is vrolijk en knuffelig, eet hartstikke goed, slaapt veel. Ze vind de hele verbouwing geen enkel probleem en doet gewoon haar ding.
Wij verwachten dan ook dat onze aanstaande moeder een súper mamma zal worden want dat was zij áltijd al. We verwachten baby's voornamelijk in de kleuren silvertabby maar ook bluetabby is mogelijk (zie G-nest en K-nestje bij vorige nestjes ), bovendien een kleine kans op goldentabby.
Een foetus groeit in deze periode erg hard, het hoofdje is en blijft relatief groot. Onze toekomstige mamma Anouk wordt nu ook zichtbaar dikker. Ze heeft ook al een keurig net buikje en als ze op haar kontje zit, dan zie je de uitstulpingen links en rechts al heel erg goed zitten! We zitten nu in de periode 32-38 dagen. Het formaat van de foetussen is nu ca. 35-60 mm. De huid is nog glad, er zijn dus nog geen haartjes. De uitwendige genitaliën ontstaan. Aan de tenen ontstaan nagels. Het oog ontwikkeld zich verder, er wordt o.a. een iris gevormd
Zoals gezegd is Anouk rond de jaarwisseling uitgerekend. Oudejaarsdag is zij exact 64 dagen in verwachting, de dag dat statistisch gezien de meeste bevallingen plaatsvinden. Anouk wordt nooit warm of koud van vuurwerk dus ook dat zal hoogstwaarschijnlijk geen problemen opleveren. Maar we gaan ervan uit dat zij net zo lang zal dragen als de vorige keren. Ze is destijds telkens bevallen tussen dag 65 en 68. De draagtijd van een poes ligt tussen de 60 en 70 dagen (ca. 9 weken).
Onze poes Kira, dochter van onze Anouk en van Freddie, gaat steeds meer op haar pappa lijken. Een mooi rond koppie en kogelronde ogen! We vinden onze Kira beeldschoon, daarnaast is zij ook nog eens verschrikkelijk aanhankelijk en héél erg liefffff! Binnenkort wordt zij alweer 1 jaar oud. Kira is nog steeds een echt kitten in haar gedrag en elke dag ons zonnetje in huis!
Kira van Liesbrit
3 december 2009
De verbouwing verloopt volgens plan, al hebben zich wel de eerste onverwachte problemen voor gedaan. Aan onze slaapkamer grenst een dakterras. Het plat dak waarop dit dakterras is gebouwd ligt pal bóven de ruimte waar de nieuwe keuken komt en vertoont plotseling een fikse lekkage in het pas nieuw gestucadoorde plafond. Het lek traceren was nogal een mysterie. De vermoedelijke oorzaak is inmiddels gerepareerd door de dakdekker. De tegelzetter is dinsdag begonnen en de tegelvloer ligt er nu bijna in. Volgende week is het tijd om te voegen.
Dit weekend gaat de plaat voor de ingang naar de keuken weg en mogen de Britjes gewoon weer een paar dagen doorlopen. Kunnen ze tenminste weer eens een frisse neus halen in de kattenren. Ze gedragen zich overigens alle 9 voorbeeldig, ondanks dat de ruimte die ze normaliter tot hun beschikking hebben de afgelopen weken regelmatig en dagenlang voor 1/3 deel beperkt is geweest. Onze Britjes hebben onderling allemaal een goede band en sommigen zochten elkaar hierdoor juist (nog) meer op als normaal.
Kater Chakotay en zijn pappa Snoopy
"Zie ginds komt de stoomboot uit Spanje weer aan..."
Wij wensen al onze bezoekers een leuk Sinterklaas weekend toe!
Komende week de laatste loodjes van de verbouwing: De tegelzetter moet de vloer van de bijkeuken nog voegen en hij moet het trapje naar de huiskamer nog betegelen. Dan is hij klaar en kunnen de meubels langzaam terug op de plek. Maandag 14 december wordt de keuken geplaatst en daarna moet er natuurlijk nog veel worden afgewerkt zoals schilderen, plinten, spatrand keuken, vensterbanken etc. Maar we zijn dan wel al in de opbouwende fase terecht gekomen. Het einde is in zicht!!!! We hebben het onderhand ook helemaal gehad hoor, want we zijn deze week al ruim 5 weken bezig.
Schreef ik vorige week dat Kira in haar gedrag nog een echt kittenkindje is, wordt ze me vandaag voor de allereerste keer KROLS!!! Hahahaha Ze heeft een heel lief, maar ook zeer dwingend miauwtje. Net zoals onze Promiss klinkt als zij krols is, niet storend. Althans, tot nu toe... Kira vindt onze Cisko het leukst! Hij mag in haar nekvelletje bijten en wat om haar heen trappelen met zijn pootjes... hilarisch om te zien, want ze weten beiden niet eens zo goed wat ze doen.
Dus vandaag Kira weer eens in de spotlights op één van haar favoriete, hoge slaapplekjes:
... Kleine meisjes worden groot...
Nadat de kleine dametjes Kira en Micky de tegelzetter op de vingers hadden gekeken en het voegwerk grondig hadden gecheckt, was de keuken EINDELIJK zover klaar dat de keuken geleverd kon worden!
Gisterenochtend héél vroeg was het zover! Een grote vrachtauto kwam alles netjes brengen. De keuken staat nu VÓL met dozen met daarin de keukenkasten en de apparatuur. De komende 3-4 dagen van volgende week wordt de keuken geplaatst door de keukenfirma.
De Britjes vinden het wel leuk, ál die dozen!!! Het is net één groot labyrint waar je uitstekend verstoppertje met elkaar kunt spelen. Bij sommige kasten kun je makkelijk erin kruipen, dat is handig voor ze. Gewoon bovenop de dozen wat te gaan zitten kijken is natuurlijk altíjd leuk... Of je gaat (zoals Kira, wie anders???) helemaal bóvenop de áller-állerhoogste doos liggen, die van de grote koelkast. Hoe kleiner de ruimte, des te spannender het is, dat spreekt voor zich. En dan kun je tenminste ook eens het plafond bestuderen en besnuffelen. Die kans krijgen ze anders nooit meer!
De montage van de keuken is begonnen!!!! Het overtreft nú al onze verwachtingen en we zijn pas 1 dag aan de gang. We vinden het dus héééééél erg mooi.
Natuurlijk zaten de Britjes vandaag weer op de eerste rang...
Één van de trouwe lezers van ons dagboek vroeg zich af, via een berichtje in het gastenboek, waarom er van verschillende Britjes soms maar zo weinig foto's in ons dagboek staan. Het is beslist niet onze bedoeling om van hen minder foto's te plaatsen, maar sommige Britjes staan nu eenmaal áltijd metéén met de neus vooraan. Hierdoor staan zij automatisch altijd op foto's als er in huis iets gaande is. Natuurlijk komt dit vooral voor in de tijd dat er kittens in huis zijn, want hun nieuwsgierigheid hééft niet eens grenzen! Hahaha Onze Kira en Mickey, de 2 halfzusjes van ruim 11 en bijna 5 maanden, stelen hier gewoon op dit moment compleet de show. Zij zaten vandaag samen de keukenmonteur dan ook echt letterlijk op de vingers te kijken... Zie de foto hierboven maar.
Maar natuurlijk willen ook de andere Britjes in huis alle werkzaamheden keuren die in de nieuwe keuken gaande zijn. Zij zijn dan meestal veel later 'ter plaatse' of hebben een tijdje staan kijken naar het kattenkwaad van de anderen en worden dan pas geïnspireerd tot actie. Hieronder is bijvoorbeeld onze Cisko de keukenkastjes aan het testen.
Want als Cisko één ding niet is, dan is het wel verlegen. Wij noemen onze Cisko altijd het visitekaartje van huize Liesbrit, want íedereen die hier op visite komt zal Cisko enthousiast begroeten. Dit in tegenstelling tot zijn gouden broer Chakotay. Niet omdat hij dan wel verlegen is, nee, gewoon omdat Chakotay onze áller-aller-luiste Britje in huis is en meestal ergens lekker lui, úrenlang ligt te pitten....
Vandaag viert onze Noekiepoekie (koosnaam van Anouk) haar zevende verjaardag en is zij alweer 49 dagen zwanger!!! PROFICIAT lieve schat van ons! Hieronder kunnen jullie je een beeld vormen hoe een ongeboren kitten zich rond deze dagen ontwikkeld.
Van dag 38 tot 44 verandert de huid van het kitten en wordt deze dikker en rimpelt. De oortjes worden groter en het staartje wordt langer. Het binnenoor is gevormd, maar nog van kraakbeen. De longblaasjes ontwikkelen zich. De hypofyse van de hersenen wordt gelobd. In de darmen groeien darmvlokken. De oogleden zijn compleet aanwezig, de ogen zijn gesloten. Met dag 44 komen de haartjes, de foetus is bedekt met een fluweelachtig laagje. Vanaf dag 48 meet het embryo zo'n 65-125 mm (afhankelijk van het ras) en is de eventuele pigmentatie zichtbaar. Tenslotte het eindstadium van de ontwikkeling vanaf dag 58. Dit is het stadium, vlak voor geboorte. Alle organen zijn voldoende volgroeid om de foetus levensvatbaar te maken. Een normale bevalling vindt plaats, tussen dag 60 en dag 69. Voor dag 59 zullen kittens nog niet levensvatbaar genoeg zijn om te overleven zonder speciale medische hulp.
Anouk zelf voelt zich kiplekker en maakt zich nog nergens druk om. Als ik ergens ga zitten, dan is Anouk er als de kippen bij, ze heeft namelijk gezellig veel behoefte aan aandacht en geknuffeld worden. Als ik op de grond ga zitten, dan komt zij ook meteen en laat zij zich lekker over de grond rollen en mag ik haar buikje zachtjes aaien. Ze eet lekker veel en slaapt regelmatig en lang. Nog even en dan kunnen we de kittens in haar buik zien bewegen!!
Twee jaar geleden alweer beviel Anouk op haar verjaardag van Graaf Harley van Liesbrit, roepnaam Body. Dit ventje viert dus vandaag óók zijn verjaardag, samen met zijn mamma! Van harte gefeliciteerd kerel, maak er een leuke, ondeugende dag van daar in het verre Barneveld! Hieronder een foto van Baby Body met zijn lieve mamma toen hij nog maar net geboren was.
In deze koude periode van het einde van 2009 wat leuke foto's van uitgevlogen van Liesbritjes in Kerstsfeer/wintersfeer.
Dit keer foto's van Huey Hiawatha van Liesbrit, zoon van onze Inneke. Huey woont samen met zijn maar 16 dagen jongere stiefbroer Ingo Baloo van Liesbrit, zoon van onze Promiss, bij Ida en Rinus in Beverwijk. Hieronder speelt Ingo de Kerstman. (qua formaat zit dat wel goed...) Huey daarentegen leest liever de Kerstkaarten.
Ingo
Huey
Met onze zwangere Anouk gaat alles goed. Vandaag is dag 53 van haar zwangerschap. Ze voelt zich kiplekker!
Dit is kater Shadow. Hij is het állereerste kitten wat hier op 27 juli 2004 in huize Liesbrit geboren is. Shadow is Anouks en Snoopy's eerstgeborene! Omdat Shadow voor middernacht geboren werd en zijn 3 broertjes erna, hebben Crespo, Chakotay en Cisko op 28 juli verjaardag. Omdat wij destijds nog geen catterynaam hadden, hebben de jongens geen officiele 'achternaam'. Maar het zijn beslist rasechte van Liesbritjes!
Shadow
Shadow lijkt erg op onze Cisko, vinden jullie niet? Onze Shadow woont als enige kater tussen allemaal dames: 3 Main Coon poezen en 1 hondje (teefje) bij Kerstin in Kerkrade.
22 december 2009
Vrijwel alle kinderen van onze poes Ysabeau zijn dól op buiten zijn en wel onder álle weersomstandigheden. Hieronder demonstreert Frenkie Fievel van Liesbrit dat je ook lekker in het zonnetje kunt liggen op een pak sneeuw...
Frenkie
Frenkie's pleegouders Petra en Joris hebben hun tuin in Purmerend helemaal Frenkie-proof gemaakt, dus hij kan nergens ontsnappen.
Gisteren zijn we met Ysabeau, Inneke en Kira op HCM test geweest bij Barbara Vandervelde, een Belgische, officieel erkende radiologe die sinds kort deze testen ook bij een locale dierenarts uitvoert. Dat scheelt een hoop stress voor de dieren en een kilometer of 150 minder rijden voor ons. Voorheen gingen wij altijd helemaal naar Gent voor deze testen.
Alles was dik in orde met onze 3 dames en ze zijn allemaal negatief getest.
Dit is Romy. Romy is geen van Liesbritje, maar woont wel samen met maar liefst 3 van Liesbritjes bij Alois en Cathy in Brunssum. Romy is een hele lieve meid die helaas regelmatig wat ziekelijk is. Zo heeft zij vaak last van haar oogjes en haar darmpjes. Maar ondanks dat alles is zij altijd heel erg dapper en laat zij zich ook goed verzorgen. Daarom Romy vandaag in het zonnetje!
Romy
Met onze zwangere Anouk gaat het heel goed. Gisteren heb ik haar baby's voor het eerst in haar buikje zien bewegen. Altijd zóóó mooi om te zien!! Daar is nu ook de tijd voor want vandaag is Anouk alweer 57 dagen in verwachting. Meteen na de Kerstdagen begint Anouk aan haar laatste 10 dagen van de zwangerschap. Poezen dragen tussen de 60 en 70 dagen. Tot nu toe beviel Anouk altijd rond dag 67 maar eerder of later is ook mogelijk.
Onze keuken is nog niet klaar maar wel gebruiksklaar. Het beloofde aanrechtblad wat afgelopen dinsdag zou komen kwam namelijk niet... O o wat waren we boos en teleurgesteld!! Maar alle verhalen die wij te horen krijgen over nieuwe keukens schijnen op de een of andere manier wel ergens mis te lopen en wij zijn hier duidelijk geen uitzondering op. Er zit nu sinds gisteren een noodaanrechtblad op met de apparatuur zolang los ingebouwd en op 8 januari komt pas het nieuwe blad en de vensterbanken etc. ....
Als je bijna met de Kerst geboren bent, dan mag je best op 1e Kerstdag in ons dagboek staan. Hieronder zien jullie Kruimel, zoon van onze Anouk en Freddie, broer van onze Kira en natuurlijk ook van Kliff en Kouros. Op 28 december vorig jaar werden zij geboren en zij worden maandag a.s. dus precies 1 jaar oud.
Krisje Kruimel van Liesbrit
Kerstbengel Kruimel vind de Kerstboom wel leuk en zou er het liefste ín willen klimmen, dat is wel duidelijk. Hieronder zien jullie ook zijn stiefzusje Luna, dochter van onze Inneke en Hobbes. Luna speelt voor Kerstcadeautje! Kruimel en Luna van Liesbrit wonen gezellig in Hoofddorp, bij Anne Marieke en Marcel en de zwarte katjes Elvis en Minty.
Luna Llena van Liesbrit
Vandaag zijn Kira, Kliff, Kouros en Kruimel van Liesbrit jarig! Zij worden 1 jaar vandaag. PROFICIAT allemaal ! Hieronder een foto van 30 december 2008 toen de Kaatjes pas 2 dagen oud waren.
Anouk en de pas geboren Kaatjes in 2008
Met hun mamma Anouk en de nog ongeboren broertjes en of zusjes die nog lekker warm in haar buik zitten gaat het uitstekend! Vandaag dag 61 van haar zwangerschap. Ze heeft het wel moeilijk nu, ze weet niet meer zo goed hoe ze moet gaan liggen en die bolle buik zit haar regelmatig in de weg. Ze slaapt veel maar wel maar kort en vluchtig, de activiteit van de kittens is nu zodanig dat ze vaak wakker wordt van al dat gerommel in haar buikje. Haar eigen kontje wassen lukt ook al niet meer met die buik. Gelukkig mag ik haar hierbij helpen. Een geheel volgroeide foetus van zo'n 63 dagen ziet er ongeveer zo uit als op onderstaande foto.
Vanaf gisteren kan het in principe élk moment gaan gebeuren... We gaan dus niet langer als een uurtje of 2 de deur uit en Ron heeft minimaal vrij tot na de bevalling. We worden al een klein beetje zenuwachtig en alles staat al klaar voor hét moment dat het allemaal gaat beginnen... Anouk heeft nog niet veel interesse in de bevallingskist. We genieten dit keer extra van alles omdat dit Anouks laatste zwangerschap zal zijn. Alle details prenten we ons gedegen in. Vannacht gaan we voor het eerst de wekker om de 2 uur zetten om Anouk te checken, want we mogen natuurlijk niets missen! Ik gok zelf op de nacht van 2 op 3 januari? Dat zou overeen komen met de laatste 2 keer, maar alles kan dit keer natuurlijk helemaal anders gaan. We kunnen niets anders doen als geduld hebben en afwachten maar hoe het dit keer zal verlopen. Duimen jullie allemaal met ons mee???
Vandaag alweer dag 63 van Anouks zwangerschap. De baby's in haar buik vieren goed feest de afgelopen dagen en bewegen dus heel wat af. Wanneer Anouk bij me op schoot komt liggen kun je dit heel erg goed voelen en dat is een machtig mooie ervaring!!
Wij melden ons na de jaarwisseling weer. Wij wensen alle lezers van ons dagboek een rustige jaarwisseling toe en een gezond 2010. Tot volgend jaar!
GELUKKIG NIEUWJAAR!!!
De jaarwisseling is prima verlopen hier in Schin op Geul. Vrijwel al onze Britjes zijn niet bang voor vuurwerk, behalve onze Ysabeau een klein beetje. Voor Kira en Micky was dit de eerste keer dat ze een overgang van oudjaar naar nieuwjaar meemaakten. In het begin wisten ze niet zo goed of ze nou bang of niet bang moesten zijn, maar omdat de oudere garde zo normaal deed, nam de jongste generatie het vanzelf over. Micky was wel wat in verwarring, haar mammie lag immers onder het bed? Om solidair te zijn kroop Micky soms een minuutje naast mamma, maar was veel te nieuwsgierig om al te lang bij haar te blijven.
Dag 65 vandaag alweer van de zwangerschap van Anouk. Alles nog altijd rustig rondom onze meid. Ze rolt graag over de grond en knuffelt met iedereen die zich maar aan wil bieden. Hieronder misschien niet de beste foto maar wel een die duidelijk laat zien dat Anouk hoogzwanger is.
Noukie slaapt veel maar is ook met vlagen erg onrustig. Slapen doet ze graag in de bench, haar dochter Kira doet dan gezellig mee bovenóp de bench. Kira merkt wel aan haar mamma dat er iets gaande is....
Nog steeds geen nieuws, al neemt de onrust bij Anouk meer toe. Ze ligt het liefste veilig op mijn schoot en praat veel tegen me. In theorie kan ze ons tot en met woensdag laten wachten. Geduld hebben dus...
Vandaag, in de nacht van 4 januari, is onze Anouk begonnen met de bevalling. Dag 68 van haar zwangerschap inmiddels, net als de vorige keer. Anouk koos dit maal voor de woonkamer om te bevallen, in een knus mandje. Om 00.29 uur kwam een eerste froemeltje ter wereld, een golden blotched katertje en hij weegt 114 gram. Anouk heeft met Freddie nog nóóit golden gegeven, dus dit was wel even een héle leuke verrassing!
Bijna alle andere Britjes zijn die nacht in de buurt, Snoopy komt gezellig van her en der speelgoedmuizen brengen ter ondersteuning en met name Kira en Micky vinden het gebeuren héél erg interessant en willen een plekje op de eerste rang. Echt een genot om te zien! Anouk vind het allemaal prima de schat!
Om 02:10 uur volgt nog een kleintje, óók een golden blotched manneke en hij weegt 74 gram. Beide kittens zijn fit en alert en drinken al snel bij hun mamma. Anouk is tevreden en gaat er lekker voor liggen. Een uurtje later gaat Anouk uit de mand om Kira en Micky een wasbeurtje te geven!!! Daarna gaat ze weer terug naar haar 2 baby's en.....gebeurt er niets meer... Ron en ik waken de hele nacht bij Anouk. Maar er komen geen weeën. We zien echter dat er nog zeker 1 maar waarschijnlijk 2 baby's in haar warme buikje zitten. Geduld hebben en afwachten. Dit is inmiddels onze 15e bevalling die we mee mogen maken en we hebben dit al vaker gezien. Kruimel kwam in 2008 ruim 10 uur na zijn zusje Kira ter wereld en onze Micky werd in de zomer van 2009 maar liefst 18 uur na Miles geboren. Wij redeneren sindsdien dat een lange pauze een teken van het lichaam is, wat je moet respecteren. Je moet als mens niet té snel willen ingrijpen en tot nu toe was dit ook nooit nodig. We verhuizen Anouk en de beide mopjes naar boven, naar de warme en veilige bevallingkist en wachten rustig af.
Het werd later en later en uiteindelijk werd het 14:00 uur. Twaalf uur na de laatstgeborene. Nog steeds geen enkele wee. We zijn er inmiddels van overtuigd dat er nog 2 kittens in haar buikje moeten zitten. Anouk oogt wel wat onrustig zo nu en dan want ze gaat regelmatig de kist uit om wat te eten en te drinken. Ze is fit en gedraagt zich normaal, maar dat ze zo vaak de kist uit gaat baart ons wat zorgen want dat doet ze normaal eigenlijk nooit. Er staat immers eten in de kist en we weten uit ervaring dat Anouk de eerste dagen na een bevalling hier de voorkeur aan geeft. We bellen ons dierenartsenechtpaar op om te overleggen of een spuitje die de weeën op kan wekken een goed idee zou zijn. Je kunt namelijk ook té lang wachten... We besluiten onze Anouk in een voorverwarmde auto met warmwaterkruiken en warme handdoeken om de reismand heen naar de dierenarts te brengen. Het is -4 graden buiten en er ligt hier een dik pak sneeuw. De beide kittens laten we vanzelfsprekend thuis in de warme kist. Zij drinken van te voren nog uitgebreid bij mamma, dus die kunnen er wel een paar uur tegen om zonder Anouk te zijn.
Bij de dierenarts onderzoekt men Anouk meteen. Er zitten inderdaad nog 2 kittens in haar buik. Eentje reageert licht op het onderzoek van de arts, de andere niet... Maar de dierenarts kan natuurlijk ook niet al te hard door knijpen. We geven haar een spuitje wat de weeën op kan wekken en wachten zo'n 3 kwartier af. Anouk krijgt wat lichte weeën maar geen enkele perswee. Eerst stelt de dierenarts voor om die avond nog een keer terug te komen met Anouk en haar nog een spuitje te geven. Maar om haar die reis nog een keer aan te doen... een keizersnede is het alternatief. Ik besluit dat we het laatste gaan doen en dan meteen ook Anouks baarmoeder en eierstokken te laten verwijderen. Dan hoeven we haar die operatie later dit jaar tenminste niet meer aan te doen... Helaas mag ik niet bij de operatie aanwezig zijn, al vraag ik het wel 3 keer. Het dierenartsenechtpaar verdwijnt met een inmiddels verdoofde Anouk de OK in... Ik sta buiten de OK vól spanning te wachten en nog geen 7 minuten later, om 15:35 uur, komt de dierenarts gehaast met 2 kittens op een handdoek de behandelkamer in. Ze lijken levenloos... We beginnen ieder met een handdoek een kitten droog te wrijven. Geen reactie... We wrijven en wrijven en wrijven alsof ons leven ervan af hangt en ja hoor! Mijn kittentje geeft een teken van leven en gaat ademen! Even later het andere kitten ook!! Ik kan mijn geluk niet op!! We wrijven zolang door tot ze beiden gillen en inmiddels de verdere operatie van Anouk al geheel achter de rug is. Anouk kijkt me al wat lodderig aan en ze is weer helemaal bij. Ik geef haar een kus en vertel haar het goede nieuws: ZE LEVEN!!!!! Moeder en kinderen hebben de operatie doorstaan. Wát een opluchting, ik sta er gewoon bij te huilen. Ook de dierenartsen zijn erg opgelucht. Tijdens het nawrijven van de kittens bel ik met mijn gsm Ron op om hem het geluid van de piepende kittens te laten horen! We verwijderen de placenta door de navelstreng door te snijden met een draadje en leggen de beide pas geborenen naast mamma in de reismand met daarin al een paar lekker warme kruiken. Ondertussen laat ik de auto alvast goed warm draaien en een kwartiertje later vertrek ik met Anouk en de beide kittens snel naar huis waar Ron me al staat op te wachten.
Voorzichtig leggen we Anouk thuis terug in de kist en verenigen haar met haar eerstgeborenen en laten hen tevens kennis maken met hun nieuwe, waarschijnlijk broertjes, nestgenootjes. O ja, een kitten is silvertabby blotched en eentje is een "Chrisje"! Dus een golden tabby spotted kitten, net als die schattige Chrisje uit Anouks C-nestje in 2006. Omdat Anouk een aantal uren niet in staat was haar kleintjes te verzorgen heb ik ze allemaal een flesje met kunstmatige Colostrum oftewel Biest gegeven. Dat ging erin als koek! Biest of colostrum is de naam voor de eerste melk die gevormd wordt als een poes bevallen is.
5 januari 2010
Het gaat goed met Anouk en haar 4 kleintjes. Wel even afwachten of ze niet teveel napijn zal krijgen in de loop van de dag, maar tot nu toe verzorgt ze haar kroost vol overgave wat Ron en mij natuurlijk vervult met enorme trots! Wát een moeder! Gisterenavond was Anouk nog erg suf en haar lijfje functioneerde nog niet zoals zij wilde. Rond een uur of 10 gisterenavond keerde de rust echter helemaal terug en heeft ze de hele tijd tot nu bij haar kinders gelegen. Af en toe eet ze wat lekker zachtvoer wat speciaal voor herstellende poezen is samengesteld en ze drinkt goed.
De kleintjes groeien goed, ook de allerkleinste. Hierboven zie je ze alle 4 met hun dappere mammie! Uiterst links en rechts de eerstgeborenen en in het midden de beide nakomertjes.
Het heeft even geduurd, maar hij staat er weer: De kittencam bij de bevallinsgkist van onze Anouk en haar 4 schattige mopjes! Veel kijkplezier!
Met mamma Anouk en haar baby's gaat alles erg voorspoedig. Anouk lijkt nergens last van te hebben en is ondanks haar keizersnede een perfecte en superlieve moeder!!!!! Ze zorgt met hart en ziel voor hen. Alle baby's groeien flink en ook de kleinste uk is inmiddels al gegroeid tot 114 gram!
Hieronder ook weer een groeigrafiek van de kleintjes. Zoals altijd hebben ze voorlopig de namen 1 of 4, 2 of 4 etc. Dit tot de toekomstige pleegouders een naam voor de kleintjes hebben bedacht. Verder hebben we de benamingen van de vachtkleur erbij gezet: GB= Golden Blotched, GS= Golden Spotted en SB= Silver Blotched. Iedere dag rond 21:00 uur worden de kittens gewogen.
Het gaat GOED met mamma Anouk en haar 4 kleine schatjes!! Anouk gedraagt zich alsof er niets aan de hand is en als ze hoort dat ik ergens in huis snoepjes aan het uitdelen ben, is zij er als de kippen bij. Al vanaf dag 1!
Ze heeft zelfs géén pijnstilling nodig gehad. Ónvoorstelbaar!! En dat terwijl er 4 paar pootjes met vlijmscherpe mini-nageltjes zijn die de hele dag in haar buikje liggen te trappelen... Maar nee hoor, Anouk lijkt er totáál geen last van te hebben.
Natuurlijk zou onze dappere mamma wel pijnstilling hebben gekregen als het nodig was geweest, dat mag duidelijk zijn. Maar alles wat we aan Anouk geven, krijgen haar kittens automatisch ook binnen via de moedermelk. De napijn van de keizersnede/castratie is, als er geen complicaties optreden, vergelijkbaar met de napijn van een natuurlijke bevalling. Dan krijgt een poes veel pijn door de naweeën die optreden als de kittens gaan drinken, hierdoor gaat de baarmoeder namelijk heftig samentrekken. De placenta's waaraan de kittens met de navelstreng vastzaten, laten behoorlijke wondjes na in de baarmoeder en ook die geven napijn. We zijn zóóó onvoorstelbaar trots op onze Opperpoes! Die naam had ze altijd al, maar nu is het nóg toepasselijker.
De vierling is nu zo'n 5 dagen oud. Ze hebben allemaal hun navelstrengetje al verloren. We horen ze niet of amper, een teken dat hun buikjes vol zitten en dat ze het lekker warm hebben. De vierling groeit ook goed! Tijd voor foto's dus.
Hieronder ligt helemaal rechts in de hoek de zwaarste van de vierling te slapen, katertje 1 of 4 en Anouks eerstgeborene. Naast hem ligt onze állerkleinste (2 of 4), die overigens groeit als kool! Je kunt al duidelijk hun scherpe zwart-gouden strepen zien. Dwars daarop ligt de enige silvertabby te slapen (3 of 4).
En hierboven ons andere, unieke katertje in dit nest, kereltje 4 of 4. Hij is als enige anders getekend en heeft hele mooie mini-vlekjes.
11 dagen zijn de schatjes vandaag alweer geworden. Alle 4 groeien ze goed en ze hebben allemaal hun oogjes geopend, afgelopen maandag de eerste en dinsdag de andere 3. Anouk heeft het er maar druk mee en moedert er lustig op los! Ze geniet er met volle teugen van.
Allemaal moeten ze gewassen en lekker schoon zijn en dat is een hele opgave met 4 van die wriemelende wurmpjes. Als volleerde moeder is er voor de kleintjes geen ontsnappen aan en soms wast Anouk wel 2 kontjes tegelijk. Ze draait de kittens dan behendig op hun ruggetje.
Anouk krijgt vandaag haar laatste halve antibiotica tabletje en dan zit haar 10 daagse kuur erop. We kunnen niet anders zeggen dan dat het goed gaat het met Anouk. Ze eet wel 2-3 keer per dag een bordje met pure kip, daar is ze namelijk dól op en iets anders wil ze niet. Aan haar eetlust ontbreekt het dus beslist niet. Het litteken van de operatie ziet er ook perfect uit.
17 dagen zijn onze N-kereltjes en wat zijn ze leuk en lief ! Het ene snoetje is nog schattiger dan het andere. Ze beginnen nu ook wat meer rond te kruipen in de kist en soms zie je ze proberen wat eerste stapjes te maken. Zitten op het kontje lukt ook al aardig, maar niet al te lang want dan vallen ze om. Regelmatig zien we een klein snoetje voor het raampje van de bevallingskist verschijnen! Hieronder zie je de oudste van de vierling nieuwsgierig de wereld in kijken.
Als ze allemaal wakker zijn, dan heeft mamma Anouk het er maar druk mee. Iedereen moet gewassen worden en wel goed, een hele klus waar Anouk soms wel een half uurtje mee in de weer is.
Daarna weer lekker veel slapen. Hierboven een lief tafereeltje van het kleinste katertje met zijn mamma.
Al onze poezen zijn, in de tijd dat zij mamma zijn, dol op de grote blauwe mand van fleecestof. Daarom mag Anouk vaak 's avonds na het wegen een uurtje met haar kroost in deze mand tuttelen.
Tante Promiss mag dan van Anouk een kleintje of 2 even wassen. Vanzelfsprekend houdt Anouk alles nauwlettend in de gaten... Zie die blik in haar ogen! Promiss mag dit echter, tenminste... nu ze niet meer zo héél erg piepklein zijn. Anouk weet dat Promiss een prima en lief moedertje is en zij gunt haar dit lolletje wel eventjes.
Hierboven zien jullie de kleinste van het stel (2 of 4) en zijn gestippelde broertje wakker wezen! Wat een koppies he? Ze zijn alle 4 weer om óp te vreten en als ze wakker zijn geven ze de állerliefste shows weg. We kunnen úren naar ze kijken....
25 januari 2010
Precies 3 weken worden onze N-jongens vandaag! Het wordt langzaam tijd dat de mopjes van de bevallingskist op onze slaapkamer naar de open bench in de keuken verhuizen. Ze zijn er dan ook echt aan toe! Als ik boven de kist tegen de kleintjes aan sta te kletsen, dan proberen ze soms al echt naar me toe te klimmen! Toch hebben we met deze aanstaande verhuizing dit keer wat meer moeite als anders, dit is immers de laatste keer dat we onze Anouk als mamma mogen meemaken en we zouden het liefste iedere fase wat langer willen rekken...
Het plexiglas raampje van de bevallingskist is inmiddels een ware bezienswaardigheid geworden en ze proberen allemaal steeds meer van de buitenwereld mee te krijgen. Morgen of overmorgen verhuizen we ze dus naar de grote bench in onze woonkeuken. Want we geven uiteraard niet toe aan onze eigen behoefte de kittens langer dan nodig is in de kist te laten. Kittens van 3 weken behoren nu eenmaal mídden in het leven te staan en kennis te maken met alle geluiden en hectiek die vaak bij het dagelijks leven hoort.
De kittencam verhuist uiteraard mee.
Vandaag zijn de schatjes verhuisd. Anouk vond het metéén prima dat ik de kleintjes naar beneden bracht, heerlijk! (We zijn wel anders gewend, althans onze beide langharige Britse dames maken altijd wekenlang stampij als we het grut verhuizen...) Anouk heeft dat eigenlijk nooit gedaan en onze Promiss trouwens ook niet. En dat geeft veel rust voor moederpoes, de kittens én ook voor ons, dat kan ik jullie verzekeren !! !!
Hierboven nog een foto van de laatste avond in de kist, gisterenavond. Een kluitje van 4 lieve Noukie-katertjes!
De kittencam is er eventjes niet, maar zal vanavond weer aan staan. Het systeem van de camera in de bench vereist 2 paar handen om te bevestigen, dus als Ron er vanavond is, dan kan ik de cam pas verplaatsen.
Het gezinnetje beneden in de bench is zooooo intens voldaan en gelukkig!! Bezoekers die meekijken via de kittencam zullen dit alleen maar beamen. Onze jongste van Liesbrit, Micky, vind haar mini halfbroertjes helemaal té gek! Ze gaat er zo nu en dan zelfs bij liggen in de bench! Gezellig hè?
Nu we vloerverwarming aan hebben, hoeven we de bench niet eens meer extra te verwarmen, dat is erg handig en het is nu altijd heerlijk warm in de bench, door het plexiglas langs de zijkanten wel 23 graden. Óveral is het op de vloer nu aangenaam toeven trouwens. Onze Promiss demonstreert hieronder voortreffelijk hoe lekker ze dat hier allemaal vinden!
Vorig jaar, een dikke week voor de Kerst, heeft onze Inneke weer gelogeerd bij haar vriendje Hobbes. Samen hebben ze enkele dagen op een klein, knus slaapkamertje doorgebracht, precies zoals vorig jaar. Inneke vond het dan ook meteen heel vertrouwd. In een kleine ruimte voelt onze Inneke zich namelijk het meest op haar gemak en ze was weer supersnel verliefd op die kanjer!
Terwijl Inneke dan zo op mij ligt kijkt ze me ook zowat constant met haar grote groene ogen aan. Ze gaat niet slapen maar lijkt mij haast te willen hypnotiseren. Ik kan haar ondertussen overal knuffelen en aaien en ze 'melkt' dan met haar pootjes in de lucht. Zooo lief! Dat kan ze wel 2 uur volhouden. Dan vertrekt ze ineens en gaat ze ergens slapen. Het kost mij nogal wat nachtrust, maar die momenten zijn zo bijzonder, dat zou ik voor geen goud willen missen!
Inneke was trouwens blij toen Anouk en haar baby's naar beneden waren verhuisd. Ze ging metéén na de verhuizing even de kist in en ging toen op ons bed liggen slapen. Iets wat ze normaal nooit doet, alléén maar als ze zwanger is. Ze keek me daarbij aan alsof ze wilde zeggen: Gelukkig, jullie snappen dat ik in verwachting ben en dat ík die kist straks nodig heb, was al bang dat jullie wat gemist hadden....'
O ja, Hobbes! Hierboven nog een paar mooie foto's van deze knappe man van Inneke. De 3 kindjes van Inneke en Hobbes van vorige jaar lijken sprekend op hem!
Ruim 4 weken zijn onze kleintjes van Anouk alweer. Ze hebben hun eerste wormkuurtje al achter de rug, begin deze week. Ook de moederpoes moet op zo'n moment goed ontwormd worden. Anouk heeft een tabletje Milbemax gekregen en omdat kittens van 4 weken nog zo piepklein zijn, krijgen zij iets anders namelijk een speciale pasta. Deze pasta die ik op hun tong smeer, brengt de darmpjes vaak even heftig op gang. De kleinste van de 4-ling, we noemen hem liefkozend 'Ukkie', moest heel erg poepen en ging vanzelf op het kittenkattenbakje zitten en graven en deed het keurig op de bak! Moest wel toeval zijn, want zo jong heb ik nog nooit meegemaakt dat een kitten bewust naar de kattenbak gaat. Maar uren later deed hij het wéér. Hoe dan ook, ik ben apetrots op onze kleine uk!Het zal nog wel een weekje duren eer ze echt de kattenbak serieus gaan uit proberen. Mamma Anouk wast nog elke dag meerdere malen alle kontjes van haar baby's. Hieronder een lieve foto van dit tafereel. De kleintjes laten het gelaten over zich heen gaan zoals onze ukkie hieronder duidelijk demonstreert.
Komend weekend komen de eerste pleegouders voor het eerst op kraamvisite. Onze ervaring is dat zij de kittens dan altijd veel kleiner vinden dan zij kennelijk op de foto's, die wij ze wekelijks toesturen, overkomen. Daarom een foto van ons Spotje, zittend op de keukentafel naast een normaal formaat aansteker. Wat zijn ze nog mini hè?
Ruim 6 maanden is onze kleine Micky nu en ze heeft haar eerste bijnaam al te pakken: Miep. Qua karakter lijkt ze erg op haar moeder, 'n tikje arrogant, echt een wasmiep en heel erg graag buiten in de kattenren, óók als het vriest en sneeuwt. Ze is nog steeds dol op haar mamma Ysabeau én andersom. Micky drinkt nog iedere dag bij Ysabeau en krijgt nog altijd vele wasbeurtjes. Die 2 zijn onafscheidelijk en meestal slaapt Micky ook bij haar mamma en als er eigenlijk geen plaats voor haar is, dan gaat ze gewoon bóvenop haar moeder liggen! Ysabeau die lieverd, die vind het allemaal wel best! Zie zoekplaatje hieronder om een idee hiervan te krijgen.
Verder is Micky nog een echt kitten, ze sjeest door het huis als een dolle en ze vind het prachtig als ik aan het poetsen ben en alles van de grond even op het bankstel zet. Ze verstopt zich dan altijd in de knispertunnel tussen de spullen en denkt dan dat ik haar niet kan vinden of zien, echt heel schattig!
Vijf weken en 2 dagen zijn de schatjes inmiddels. Ze zitten nog steeds in de bench, want zelf eten wil nog niet zo heel erg. Vooral het Witje wil het liefste helemaal níks proeven maar hij eet ook nog geen kittenbrokjes en de anderen al wel. Alleen het spotted kereltje wil alles wel proberen wat ik de kleintjes voor zet en eet zijn buikje rond, hij heeft schijnbaar altijd wel honger! De andere 3 drinken nog veeeeel liever aan de melkbar van mamma Anouk die dan ook ruimschoots tot hun beschikking is. Toch zullen ze snel gaan eten, dat is onze ervaring. De een is nu eenmaal sneller als de ander en als je geen honger hebt, waarom zou je dan? Er is er altijd wel minimaal eentje die gewoon niks wil en dat vergt veel geduld en elke dag meerdere malen iets anders aanbieden. Ze mogen niet eerder vrij rondlopen vóór ze álle 4 zelf eten, anders gaan ze te veel energie verbruiken en groeien ze niet meer en ze groeien nu al wat langzamer als anders. Drinken doen ze allemaal al zelf en ze plassen ook al keurig op het kitten-kattenbakje.
Ze zijn dan ook héél erg actief in de bench. Alle kleine speeltjes in de bench worden veelvuldig gebruikt en bij het mini krabpaaltje kruipen ze al zonder al al te veel moeite tot bóven in de top! Onder het dekentje kruipen en dan verstoppertje doen, is een favoriet spelletje van de jongens Soms probeert er ook eens eentje te ontsnappen. Hieronder zien jullie de 'oudste' van het stel die stiekem over de rand van het plexiglas plaatje loert!
Maar meestal slaapt het grut nog lekker veel en dat is hartstikke goed voor Noekie's jongens want slapen = groeien! Hieronder liggen ze mooi op een rijtje te dutten.
"Valentijnsdag"
Vandaag kreeg onze Ysabeau een lieve foto van haar oudste zoon van het J-nestje James toegestuurd met de tekst: een Valentijnsgroet voor mijn lieve mamma!
Is het geen schattige foto?
___________________________________________________________________________________________________________
Even een snelle update:
Met de N-jongens gaat alles prima! Afgelopen week hebben 3 van de 4 kittens een of ander "één dag-virusje" gehad waardoor ze enkele uren veel moesten spugen om daarna weer tierig rond te rennen alsof er niets aan de hand was geweest. Als het bij de een net over was begon de ander! Dit hadden we nog nooit meegemaakt. Volgens de dierenarts niks ernstigs en zoiets kan schijnbaar gebeuren. Maar nu gaat alles weer zoals vanouds en ze eten, slapen en rennen als een stelletje lammetjes die voor het eerst de weide in mogen. Want ze lopen nu sinds vrijdagmiddag vrij rond in de keuken en ze vinden het práchtig om alles te ontdekken. Foto's volgen snel, er is op dit moment een bezoek marathon gaande wat zeer voornaam is voor de socialisatie van onze kereltjes want ze worden nu door Jan en alleman opgepakt en geknuffeld. Maar hierdoor even geen tijd om de foto's te bewerken.
Vandaag is onze Inneke alweer 63 dagen ver in haar zwangerschap. Ze is nog erg ontspannen en doet lekker haar ding. 's Nachts slaapt ze zo'n beetje naast de bevallingkist op een stoel naast het bed. Om de 2 uur zetten we de wekker weer om haar te checken. We kunnen niet veel meer doen dan er nu voor haar zijn, de rust in huis bewaren en rustig afwachten.
Onze Benjamin Micky vind de kittens fantastisch! Als we ze gaan wegen, wil zij ook meedoen en klimt met haar ruim 6 maanden grote poezenlijfje in de kom waarin wij de kleintjes wegen....het past amper.... een hilarisch gezicht!
Ook Anouk haalt zulke fratsen uit, zij lag laatst in een van de mini kittenmandjes te slapen en ook dat past nauwelijks! Je blijft lachen met onze Britjes!
Zoals we al vertelden hebben de N-kereltjes inmiddels de gehele keuken tot hun beschikking. De keuken bleek toch hier en daar niet geheel kittenproof te zijn maar voor al deze knelpunten hebben we gelukkig een goede oplossing kunnen vinden. Toen het plexiglas plaatje voor de ingang van de bench verdwenen was, konden de jongens hun ogen niet geloven! Hieronder een leuke foto van dit moment. In eerste instantie is alles héél erg eng en groot, maar ondertussen zijn ze al wel een beetje gewend.
Vandaag was een zeer heugelijke dag, want ons witte prinsesje Inneke is mamma geworden van maar liefst 4 baby's! HOERA!
Het was een heftige maar zeer snelle bevalling. Binnen 2 uurtjes waren er maar liefst 4 baby's ter wereld gekomen. Een record! Dit was helaas wel de eerste bevalling waar Ron niet bij kon zijn.
We zijn inmiddels op dag 66 van Inneke's zwangerschap aangekomen. De eerste telg kondigde zich even na 13:00 uur aan, maar dit kitten lag in een dusdanige stuit, dat het Inneke wel een uur van pijn en gedoe gekost heeft hem ter wereld te brengen. Maar uiteindelijk werd dit kitten, waarschijnlijk een katertje, rond 13:52 uur geboren. Hij woog 98 gram. Door de pijn besloot Inneke even uit de kist te gaan en onder het logeerbed op een matras te gaan liggen. Daar werd om 13:56 uur, zonder zichtbare moeite, een tweede kitten geboren. We denken dat dit een poesje is en zij woog 96 gram. Om 14:38 werd nog een kittentje heel makkelijk geboren, waarschijnlijk ook een poesje, en zij woog 80 gram. Als laatste kwam er om 15:08 uur nog een vierde mopje bij, ook zonder enig zichtbare moeite, waarschijnlijk een katertje en dit schatje woog op dat moment 98 gram. Alle kittens zijn Black Shaded Silver, de een wel duidelijk wat witter dan de andere, maar hoe dan ook: ze zijn gewoon heeeeeeeeeel erg mooi en lief !!!
20 februari 2010
Het was helaas allemaal te hectisch en te druk om een goede update te maken en we hebben zodoende even onze rust genomen, in hoeverre überhaupt mogelijk na zo'n indrukwekkende gebeurtenis... Maar we willen jullie alvast mee laten delen in ons en Inneke's geluk! Zoals we van haar gewend zijn, is Inneke een supermamma! Ze heeft wel veel last gehad van naweeën, een logisch gevolg als een bevalling zo onvoorstelbaar snel gaat. Alle kittens groeien goed en mamma Inneke maakt het prima. Ze eet en ze drinkt en loopt zo nu en dan ook al eens rond. Alleen foto's maken is erg lastig nu, Inneke heeft een grote behoefte aan rust en veiligheid en door de klep op de kist gaat het bijna niet. Het voornaamste is nu dat Inneke zich veilig voelt, dus daar wachten we nog even mee. Maar er volgen beslist snel goede foto's!
Hieronder een foto zoals je die met de kittencam ook zelf kunt maken. Dit is dus zo ongeveer wat er in beeld komt. Vanaf morgen zal de kittencam ook op Inneke en haar kroost gericht staan.
Voordat de vaste bezoekers zich gaan afvragen hoe het is: het gaat prima in huize Liesbrit. De kleine witjes van Inneke groeien heerlijk door en worden al echte wattenbolletjes! Het kitten wat het lichtste in gewicht was bij de geboorte had gisterenavond al haar oogjes open!! Machtig mooi!!!!!! Gossie, wat kun je toch verliefd worden op die Britjes!
Ook met Inneke gaat het erg goed. Ze heeft maar weinig last van maag en darmen gehad in vergelijking met haar vorige zwangerschappen. Inneke is stapel op haar kindjes en alle andere Britjes mogen nu ook van haar op kraamvisite komen. Iedereen is al eens een kijkje wezen nemen. Micky liep daarbij voorop, zoals gewoonlijk!
De N-jongens van onze Anouk zijn net stuiterballen! Ze rennen wat af in de keuken en halen enorm veel kattenkwaad uit. Ze hebben werkelijk energie voor 10 dit viertal. Het grote beeld wat in de keuken staat is zoals vanouds weer erg favoriet bij de kittens!
Mamma Anouk houdt ondertussen alles nauwgezet in de gaten! Promiss is dit keer weer de échte vertrouwde tante Promiss! Ze verzorgd de vierling lustig mee!
Dit schootkatertje hieronder is NIGEL BONO van Liesbrit!
Nigel Bono is de eerstgeborene van het stuiterballen-viertal van onze Anouk! Zijn roepnaam zal BONO worden. Bono gaat straks, als hij groot en sterk is, bij Erik en Vanessa in het Zuid-Hollandse Nootdorp wonen. Zij hebben al een oudere kat, genaamd Donny, die helaas ziekelijk is. Later zal er nog een katertje als speelkameraadje voor Bono bij komen: een blauwe Brit die Simba zal gaan heten. Dat wordt dus een gezellige boel, want er komt óók nog een baby bij. Vanessa en Erik verwachten in mei namelijk hun eerste kindje.
Onze beide langharige dames Inneke en Ysabeau zijn, als zij mamma zijn, 'anders' dan onze kortharige meiden Anouk en Promiss. Zij hebben als het ware 'meer' moedergevoel in de zin dat zij graag zélf bepalen waar hun grut moet opgroeien. Waar de kortharige poezen volkomen op ons vertrouwen en gelaten zijn in waar wij hen een veilige omgeving bieden, willen de poezen met de wilde haren daar nogal eens aan twijfelen...Dit begint als de kittens een tijdje de oogjes en oortjes open hebben en steeds actiever worden. Daar worden zowel Ysabeau als Inneke behoorlijk nerveus van. Eergisteren besloot ik de grote mand uit de bevallingskist te halen zodat de 4 bolletjes van Inneke wat meer van hun omgeving konden ontdekken. Maar ook met het oog op straks, als de kleintjes naar beneden verhuizen, dan is deze mand een methode om Inneke tot rust te brengen zodat ze niet gaat slepen met haar kinders. Dan kunnen we haar met de mand 'paaien'.
In eerste instantie vond Inneke het prima dat de mand weg was, zelfs wel 24 uur lang. De dag erna scheen het zonnetje buiten lekker, dus ik had ook de rolluiken omhoog zodat de kleintjes ook van het zonlicht konden genieten. Maar gisterenmiddag, inééns, waren álle kittens inclusief Inneke uit de kist verdwenen!!! Ik weet dan precíes waar ze is, namelijk ónder het logeerbed aan de overkant van de hal.... Dus nu zijn toch weer de rolluiken dicht en de mand staat weer in de kist. De moederpoes bepaalt hier in de eerste maand, want als mamma rustig is, dan zijn de kittens tevreden en gesleep heen en weer is iets wat niet goed is voor het gezinnetje. Ik heb nog wat foto's kunnen maken toen de mand uit de kist was, kijk hieronder maar eens hoe tevreden Inneke met haar baby's is!
De N-jongens gaan beneden in de keuken als een tierelier! EINDELIJK wil ook het enige silvertabby katertje eten! Hij weigerde dit namelijk in alle toonaarden en hij begreep er helemaal níks van. Hij at liever kattenbakvulling? Groeien deed hij louter van moedermelk wat een aanslag was op het lichaamsgewicht van mamma Anouk. Alle denkbare merken zachtvoer, versvoer en brokjes en iedere mogelijke combinatie hiervan zijn in huis gehaald, maar het eigenwijze kereltje vond het állemaal maar niks... Een bepaald merk deed de truc en hij begon zelf te eten! Nu is het kwartje dan gelukkig gevallen en hij eet enthousiast mee met zijn 3 broertjes. Bewijsmateriaal is hieronder te zien! Hij vind ineens álles lekker en van enige kieskeurigheid is binnen 2 dagen niets meer te merken!
Tijd om nog een van Anouk's jongens aan jullie voor te stellen! Dit is NOEKIE'S MARCEL van Liesbrit. Zijn toekomstige pleegouders Romina en Jan uit het Belgische Hasselt willen hem graag als Marcel door het leven laten gaan. Jan heeft een groot deel van zijn leven (16 jaar) een katje gehad genaamd Tuur en mist een wollebolletje heel erg in zijn leven. Hopelijk mag onze Marcel hem en Romina straks net zoveel jaren zijn liefde en kattenkwaad geven.
Marcel is een van de 2 kereltjes die op 4 januari met de keizersnede ter wereld zijn gekomen en is die eigenwijze donder die maar niet zelf wilde eten. Inmiddels eet hij prima, maar is wel érg kieskeurig, want de brokken wil hij nog niet aan...het enige waarmee we Marcel aan het eten krijgen is vers vlees.
Volgende week worden de jongens alweer 9 weken en krijgen ze, samen met mammie, hun eerste ritje naar ons dierenartsen echtpaar. Daar worden ze van top tot teen nagekeken en krijgen ze de eerste enting en een identificatiechip.
Ruim 2 weken zijn de O-tjes van onze Inneke inmiddels! Het zijn echt nog kleine baby's, al proberen ze soms al een beetje rond te lopen en op hun kontje te zitten, maar dit is nog minimaal. Hieronder een foto waarop het baby-achtige er echt vanaf straalt! Lekker in mammie's vacht gekroeld...
Als iedereen wakker is, ziet dat er toch al heel anders uit en lijken ze al heel wat. Kijk hieronder maar eens wat een scheetjes het dan al zijn!
Mamma Inneke is dol op haar kindjes en is constant in hun buurt te vinden. Door het raampje van de kist kunnen ze naar buiten kijken wat soms hele lieve plaatjes opgelevert!
Dit zijn NANOOK en NINO van Liesbrit! Nanook en Nino mogen de rest van hun leven samen blijven en wel bij Eva en Jesper in Valkenburg aan de Geul.
Het huis is al helemaal klaar voor hun komst en Eva en Jesper verheugen zich er gigantisch op dat die 2 straks de boel onveilig mogen komen maken! Er is zelfs een ommuurde patiotuin bij het nieuwe thuis van die 2, superveilig en toch genieten van de frisse lucht als straks het voorjaar mag beginnen!
Nanook en Nino zijn nu al vaak onafscheidelijk en die 2 slapen vaak samen bóvenin het hoogste hangmatje van de grote krabpaal! Lastig foto's maken maar Oooo zo lief om toch hier te laten zien. Ze liggen ook vaak beiden op het randje van de hangmat met hun kopjes, ziet ook al zo schattig uit.
Nanook
Nino
Vandaag was ik eigenlijk van plan om de O-tjes naar beneden te verhuizen, maar vannacht werd mamma Inneke ineens erg onrustig en zij blijkt wat last van haar darmpjes te hebben. Sinds haar bevalling ging alles perfect, dus dit was wel ooit te verwachten. Of zou Inneke het inmiddels aanvoelen, dat we haar kindjes snel in de bench zullen zetten? Vast niet...?! Maar zodoende stellen we het wel nog héél effe uit. Want die arme Inneke krijgt er al zoveel stress van als de verhuizing een feit is....
Toen ik Inneke vanmiddag wat extra's te eten gaf in de kist, kwam ineens een van de poesjes driftig mee-eten !!!
Ik wist niet wat ik zag! Normaal probeer ik na de eerste ontworming, als ze ruim 4 weken zijn, of ze al wat willen eten en vaak lukt dit dan bij een enkeling. Maar al na 26 dagen???? Dat heb ik nog maar zelden meegemaakt. De eerste en tevens laatste keer dat we dit zó vroeg hebben gezien was onze Archie (Archibald Amadeus van Liesbrit) van Anouk's 2e nestje in 2005. Archie was één van de 7 kindjes die Anouk toen van kater Ramses mocht krijgen.
Maar ook dit poezenkindje van onze Inneke is er dus lekker vroeg bij! De andere 3 nestgenootjes van dit vlotte kind wilden overigens nog niks proeven.
Mochten Inneke haar kindjes snel verhuizen, dan gaat de webcam een aantal dagen offline. Zo gauw alles een beetje rustig is, zal de kittencam weer aktief zijn natuurlijk!
Ondertussen beginnen de N-jongens van onze Anouk, die gisteren overigens precies 10 weken zijn geworden, aan hun ontdekkingtocht door de rest van ons huis want de trap is vrij gegeven! Altijd een beetje eng, die trap.... Kijk Nino en Nanook hieronder maar eens stoer bezig zijn! Die 2 nemen de trap al regelmatig en dat gaat goed. De andere 2 jongens durven nog niet zo goed, maar ze oefenen wel veel, dus dat komt vanzelf wel een keer.
Inmiddels eten alle O-tjes van een bordje met een speciaal babyprakje vlees! Super! Gisterenmiddag laat hebben we de kleintjes van de bevallingskist naar beneden gebracht en de reactie van Inneke was voorspelbaar maar viel beslist niet tegen. Het is duidelijk dat zij nu de ervaring heeft opgeslagen dat alles helemaal niet zo eng is. We zijn blij dat we haar dit keer wat eerder mamma hebben laten worden. Het doet haar goed!
Hieronder nog een superschattige foto van de laatste dag van de vierling samen met mammie in de veilige bevallingskist!
De periode tussen de N-jongens en de O-tjes is eigenlijk wel wat te lang. De N-jongens zijn nog nét niet zo ver dat ze zelfstandig veel naar boven en naar buiten gaan en zij willen bij álles wat Inneke met haar baby's doet, op de eerste rang zitten. En dát vind Inneke niet zo fijn. Als de N-jongens wat ouder geweest waren, was het goed geweest, of een heel stuk jonger natuurlijk. Zoals het nu is, is het allemaal een beetje onhandig voor ons maar we hebben het er graag voor over. Het matras ligt weer in de huiskamer zodat we 's nachts beneden slapen om alles regelmatig te kunnen checken en meteen horen als er iets aan de hand is.
Onze Inneke is en blijft de handigste "sleepmoeder" (Ysabeau is namelijk ronduit lomp te noemen....hahaha) en ik kan haar nog lang niet vertrouwen met een open bench. Het deurtje van de bench is dus regelmatig dicht zodat Inneke niet in een onbewaakt ogenblik een of meerdere kittens kan kidnappen. Anouk daarentegen is erg ontspannen onder deze gezinsuitbreiding op onze benedenverdieping. Zij is de baby's van Inneke vrij snel gaan inspecteren en na wat gesnuffel aan de kontjes vond ze het allemaal best. Wat een ongecompliceerde poes is zij toch!
Inneke zit wat lastiger in elkaar want van haar moet soms de mand ín de bench staan en soms wil zij dat ik hem buiten de bench zet, omdat ze het dan úren vertikt in de bench te springen. Vandaag vond Inneke het ook prima haar grut in de bench zonder de mand te verzorgen, maar je weet maar nooit hoe lang dit duurt!! Wil niet veel zeggen. Een bijzonder eigenwijs moedertje dus.... Geef haar maar eens ongelijk, het zijn háár baby's!! Maar juist voor haar baby's doen wij dit, de O-tjes moeten langzaam gaan wennen aan de gebeurtenissen van alledag.
De N-jongens slapen nog steeds het liefste op de stoel waar ze ook al sliepen toen ze amper 6 weken waren. Ze hebben zoals gezegd nog niet zo'n zin om de rest van het huis te gaan ontdekken en nemen lekker de tijd hiervoor. Na een klein half uurtje boven komen ze toch weer allemaal naar beneden toe. Maar er is beneden ook nog zóveel te ontdekken! Nino is voor het eerst buiten geweest vandaag. De rest zal hem nu wel snel volgen, zeker met dit heerlijke lenteweer!
Hieronder een rijtje katertjes, alleen Nigel Bono staat er helaas niet op.
De huiskamer en de hal van ons huis is nog altijd boeiend en daar zijn ze ook veel te vinden. Hieronder zien jullie Nanook en Noekie's Marcel samen spelen in het grote beeld wat in de woonkamer staat.
De kereltjes zijn vorige week trouwens helemaal nagekeken door ons dierenartsen echtpaar en ze zijn allemaal kerngezond!! Altijd een fijn gevoel! Waarom Noekie's Marcel geen brokjes wil eten, is ons nog steeds een raadsel. Aan zijn gesteldheid kan het echter niet liggen, daar is nu geen twijfel meer over mogelijk. Gewoon eigenwijs!!! Verder kregen de jongens vorige week, samen met mamma Anouk, een enting. Voor de kittens had de dierenarts ook nog een identificatie-chip in petto. In totaal was ik met 7 katten daar, want onze Snoopy moest ook voor zijn jaarlijkse check. In de wachtkamer zag dat er zo uit als hier beneden.
Onze Ysabeau was er ook bij en kreeg die dag haar nieuwe FeLV-FiV test omdat zij deze zomer voor het eerst bij een nieuwe verloofde gaat logeren. Haar vaste partner Freddie, vader van maar liefst 7 van Liesbrit-nestje, is namelijk recent gecastreerd. Vanzelfsprekend moest Ysabeau dit jaar dus weer getest worden.
Zodra onze Inneke een beetje gewend is aan alle nieuwe omstandigheden melden wij ons weer. Daarom voor de trouwe lezers en alle toekomstige pleegouders een extra lange update. Tot dan zal de kittencam offline zijn.
We melden ons vandaag toch nog even omdat vandaag officieel het VOORJAAR is begonnen! Iedereen is blij daarmee, vooral na al die maanden sneeuw!
We krijgen van Imke van Liesbrit, dochter van onze Promiss, regelmatig foto's. Ook foto's van Imke samen met de kippen waarmee ze veel te maken heeft omdat haar pleegouders Frank en Jacky als grote hobby het houden van sierkippen hebben. Imke is altijd erg lief voor de kippen maar zeker ook voor de kuikentjes. Want natuurlijk is een kip eerst een kuikentje en ook dáár hebben we leuke plaatjes van! Want wat symboliseert de lente meer dan een kuikentje, laat staan een heel eierdoosje met kuikentjes?
Nog één week en dan gaat de klok 1 uur vooruit. De lente is begonnen!
Het gaat best goed met Inneke beneden. Natuurlijk wil ze liever boven zijn met haar baby's, maar ze legt zich er grotendeels bij neer. Overdag vind ze het moeilijkste, maar zodra het donker wordt ligt ze heel erg veel bij haar kindjes. 's Nachts gaat nóg beter en de ochtend is ook niet slecht. Rond het middaguur is zij het beu en gaat ze wat ondernemen: gisteren stond ze in een onbewaakt moment met een van de poesjes in haar bekje onderaan de trap....ik was er net op tijd bij. Morgen zal de kittencam weer online zijn.
Onze moederpoezen Anouk én Inneke hebben beiden last van hun darmpjes gekregen maar krijgen nu medicijnen en het gaat al wat beter. Ze verzorgen hun kindjes ondanks dit met volle overgave.
Anouk is onze oudste Brit maar is een hele kleine poes. Vaak krijgen wij van mensen die hier voor het eerst op bezoek komen te horen wanneer ze Anouk zien: "Hoe oud is dit kitten?" Ze oogt schijnbaar nog kleiner voor buitenstaanders dan ze op ons overkomt. Wanneer Anouk haar 4 jongens voedt, dan zie je haar dus amper meer liggen. Bedolven onder de liefde van haar 4 zoontjes! Want er gaat nog steeds níks boven mammie's melk!! Ook als je 11 weken bent.
Inmiddels komen alle N-jongens in de kattenren en hebben daar dikke pret! Zelfs de regen die we gehad hebben kon ze niet deren. Er is dan ook zóveel te beleven buiten!! Nino demonstreert hieronder even dat hij al best goed kan klimmen!!!
Hieronder een lieve foto van de drie jongens van Inneke. Daaronder Poppetje Hermelyn als 10 dagen oude baby bij mammie.
Het gaat goed met de 4 baby's van onze Inneke. Ze hebben wat heftig gereageerd op hun eerste ontworming en zodoende hebben de gewichtjes wat geschommeld. Maar nu groeien ze lekker door, eten allemaal goed en ze zijn alle 4 zindelijk! Maar vind het nog wat vroeg om ze nu al vrij te laten. Nog even laten doorgroeien, ze zijn nog zoooo piepklein! Nét 5 weken.
De kittenmandjes worden natuurlijk weer volop gebruikt. En jaaaa hoor, ook dit keer weer KITTEN-LASAGNE!!
Maar drinken bij mamma is nog altijd favoriet bij zowel de bijna 12 weken oude kittens van Anouk als de 4 mini's van Inneke van net 5 weken.
Wanneer een kittenpoes de rest van haar leven bij mamma mag blijven, dan mogen ze nog héél erg lang bij haar drinken. Onze Benjamin Micky bijvoorbeeld, dochter van onze Ysabeau. Zij is nu precies 8 maanden oud, maar drinkt nog zeker 1 á 2 keer per dag bij haar moeder. Deze foto hieronder heb ik gisteren gemaakt.
Die 2 hebben een band voor het leven...
Maar ook Kira, Cisko en Chakotay, allemaal kindjes van Anouk die hier zijn blijven wonen, mogen zo nu en dan nog eens bij Anouk drinken. Die behoefte neemt op een gegeven moment af vanuit het kitten of dat de moederpoes het niet meer wil. Maar soms dan gebeurt het spontaan toch nog incidenteel. Zie hier onze grootste kater in huis, de 5 jarige Chakotay die zo nu en dan nog bij zijn moeder drinkt.... is toch zeker geen gezicht?
Het was even heel erg druk met véél bezoek dus zodoende even geen tijd voor de website.
Alles gaat gesmeerd hier bij ons en de kleine witjes lopen al vrolijk rond door de keuken. Onderling gaat alles prima en de N-jongens van Anouk vinden het prachtig dat ze er 4 speelkameraadjes bij hebben. Ze doen alles samen: eten, slapen en spelen!
's Nachts gaan de witjes toch nog altijd graag in de bench om te slapen en mamma kruipt er dan natuurlijk bij.
9 april 2010
Afgelopen week kreeg ik veel last van mijn rug, ik heb namelijk 2 niet operabele hernia's. Sinds ik niet meer buitenshuis werk heb ik er stukken minder last van, maar zo nu en dan speelt het toch op. Zitten is haast onmogelijk, zodoende even geen updates. Het gaat nu al wat beter. Met name na een Reiki behandeling van de pleegmoeder van Hugging Gizmo van Liesbrit, zoon van onze Inneke haar eerste nestje, die hier toevallig op kraamvisite was!
Zeker de N-jongens spelen veel met de kraamvisite. Zie hieronder een impressie hiervan.
De O-tjes spelen ook wel mee, maar zij zijn nog wat meer met elkaar en het ontdekken van de keuken bezig.
Hieronder zien jullie OONA ORALEE van Liesbrit.
Haar roepnaam zal OONA worden. Oona betekent 'eenheid' in het Latijn en in het Schots 'lammetje'. Oralee staat voor 'mijn licht'. Heel erg toepasselijke namen, zéker in dit geval, want dit mopje zal de rest van haar leven bij haar mamma Inneke mogen blijven en wel in het warme thuis in België waar Inneke's dochter Poppetje (Hermelyn van Liesbrit) altijd gewoond heeft, tevens het thuis van Fientje Poezenpluis. Moeder en dochter zullen dus samen verhuizen te zijner tijd....
Oona is een halfzusje van Poppetje, ze hebben een andere vader.
Ann en Frank willen graag voor moeder en dochter samen blijven zorgen, zeker nu zij Poppetje moeten missen nadat zij op 23 november vorig jaar is overleden aan een virusziekte. We hebben er vanzelfsprekend erg lang over nagedacht, maar dit nieuwe thuis zal onze Inneke de rust en aandacht geven die zij zo hard verdient! Samen met een kindje van haar en de liefde en rust van Ann kennende, hebben wij daar alle vertrouwen in!
Vandaag en morgen zijn allemaal kindjes van onze Promiss jarig. Onze I-tjes worden 2 jaar vandaag en morgen zullen de B-tjes alweer 4 jaar worden.
ALLEMAAL VAN HARTE GEFELICITEERD !!!
Hieronder een foto van de B-baby's toen zij pas een paar dagen oud waren. Dit was Promiss' enige nestje met daarin ook 2 lilac kittens: Bolleke Balou en Beertje Ollie. B'Elanna en Bommel zijn blauw van vachtkleur.
En dit zijn de I-tjes. Promiss' állerlaatste nestje, want over een paar weken zal zij met pensioen gaan... Van links naar rechts, van boven naar beneden: Irsyn, Imke en Indigo en dan Ingo en Ikara.
Nog maar heel even en dan gaan de eerste N-jongens verhuizen... Over een paar dagen gaan we de koffertjes van Nanook en Nino pakken. Zij verhuizen samen en blijven de rest van hun leven bij elkaar. Dus dat wennen aan hun nieuwe thuis zal gladjes gaan verlopen, zij hebben immers altijd elkaar! Nigel Bono breng ik eind volgende week naar zijn nieuwe pleegouders en Noekie's Marcel zal in het weekend daarna het ouderlijk huis verlaten en zal dan de naturalisatie tot Belg ondergaan! En voor de mensen die zich dit afvragen: Neeeeee.....hij eet nog steeds géén brokken of ander lekkers buiten versvoer, wat je diepgevroren kunt kopen. Pfffft.....ónvoorstelbaar....
Bijna 15 weken zijn ze inmiddels geworden. Nino komt het meeste boven en hij heeft de afgelopen dagen de voorkeur ontwikkeld om bij Ron ónder het dekbed te gaan slapen. Hij kan daar dan uren lief blijven liggen, geweldig!
Nanook is, zoals alle katten, dol erop om buiten in onze kattenren te gaan zonnebaden!
Noekie's Marcel vind het leuk om te klimmen en soms gaat dat dan een beetje mis.... alhoewel, hij heeft zich zonder te vallen uit deze hachelijke situatie weten te redden!
Nigel Bono meent dat hij nog steeds een baby is en trekt het meeste op met de familie de Wit! Bono is een echte mandjes-kater en zelfs de ieniemieni-kittenmandjes zijn nog steeds favoriet bij hem! Het past precies!
De kleine witte ukkies maken de keuken onveilig en slapen tegenwoordig graag samen op de grote blauwe stoel. Hieronder zie je ze alle 4 bij elkaar! Mamma Inneke is áltijd in de buurt, als je goed kijkt zie je links op de grond nog een pootje van haar in beeld.
Helaas was op deze dag en de dagen die volgden mijn PC stuk en heb ik de verjaardag van onze L kindjes niet op tijd in het dagboek kunnen vermelden. Beter laat dan nooit, van harte met jullie 1e verjaardag! Hieronder zijn Luna, Little Prins en Lars pas 8 weken oud.
Afgelopen vrijdag heb ik Nanook en Nino naar hun nieuwe pleegouders Eva en Jesper gebracht. Het gaat uitstekend met de beide jongens, ze hebben het hele huis al verkend en voelen zich al aardig thuis! Daaaaaaaaaag lieve schatten, we wensen jullie een heel fijn leven toe!!
Een wonder! Noekie's Marcel eet sinds vanmiddag brokjes!!!!!! Toen ik de brokjes aan het bijvullen was, deed ik in een van de eetbakjes waar Marcel vlakbij zat van die hele dikke brokken, speciaal gemaakt voor de Brits Korthaar. Marcel loopt samen met Nigel Bono naar dit bakje toe en ze beginnen beiden te eten. Marcel´s eerste poging brokken te eten, was dus met supergrote exemplaren. Dat ging niet zo makkelijk... Maar even later loopt hij naar een ander bakje met brokken en gaat daar lekker staan peuzelen! Het geluid van het kraken van de brokken tussen zijn tandjes, klonk als muziek in mijn oren! EINDELIJK eet die kleine man van ons brokjes!!!!! Morgen wordt hij 15 weken.
22 april 2010
Op deze dag ben ik onze Nigel Bono naar zijn nieuwe thuis in het Zuid-Hollandse Nootdorp gaan brengen. Hier wonen Vanessa en Erik samen met hun Brits Korthaar kater Donny. Donny is 8 jaar oud en heeft helaas de hartziekte HCM. De kennismaking tussen die 2 verliep vlekkeloos, want Donny was meteen superlief voor die kleine uk! Niks van blazen of grommen, maar puur en oprecht geïnteresseerd. Bono zelf vond al die aandacht van die vreemde, grote kater in eerste instantie maar níks, maar al snel was het ijs gebroken. Hieronder zie je die 2 samen bij hun eerste confrontatie.
Een dag later mocht Donny onze Bono al wassen en een paar dagen later sliepen die 2 al samen in één mandje! Vriendjes!!!!
Na een paar dagen sliepen Bono en Donny al samen in één mand!
Bij wijze van uitzondering een foto van mijzelf met Bono toen ik hem naar Nootdorp heb gebracht. Dit om aan te geven hoe zeer een katje op zijn gemak is in een wildvreemd huis én na een lange reis. Dit komt grotendeels omdat wij onze kittens zelf wegbrengen. Ze kennen ons immers al hun hele leventje. Alles is veel vertrouwder voor zo'n kleintje als wij erbij zijn. Een kitten raakt hoe dan ook in één klap alles wat hem vertrouwd is kwijt als ze gaan verhuizen... Onze aanwezigheid maakt dat een kitten zich veiliger en sneller op zijn gemak voelt.
Nadat ik afscheid had genomen van Bono (pfffffffft....wat is dat toch elke keer verschríkkelijk moeilijk...) ben ik door gereden naar Schagen helemaal boven in Noord-Holland. Daar woont bij de dames Marijke en Henny onze Charlie van Liesbrit, nu omgedoopt tot Sjakie. Hij is helaas herplaatst moeten worden en zodoende dat ik hem even ben gaan opzoeken. Het gaat super met Sjakie en zijn nieuwe pleegmoeders willen hem nu al nooit meer kwijt! Mooie vent he?
Door langslepende problemen met mijn PC hebben we de afgelopen weken heel veel mail gemist en zullen we ook nog wel wat mail gaan missen de komende tijd... Wij vragen hiervoor jullie begrip. Zodoende ook langere tijd geen update kunnen maken. Hopelijk zijn de problemen snel opgelost!
25 april 2010
Ook onze kleine Marcel heeft, met een flinke lading lekkere brokken :-), het ouderlijk huis verlaten... God, wat was het dit keer moeilijk...de állerlaatste telg van onze opperpoes Anouk...
Hierboven zien jullie hem parmantig zitten in zijn nieuwe Belgische zetel! Dat wordt de Koning van het huis hoor! Of zoals Marcel's kersverse pleegouders Jan en Romina zo mooi in een e-mail aan ons verwoord hebben: "Hij is een ongelooflijke schat die nu al ons leven onomkeerbaar heeft veranderd - meer nog - heeft verbeterd!" Mooi gezegd hé? Dat is dan ook ons motto hier in de cattery: anderen net zo gelukkig maken met een (van Lies)Britje als wij dat zijn met die 9 schatten van ons!
26 april 2010
Vandaag hebben de O-tjes hun eerste autoritje gehad en wel naar ons dierenartsen echtpaar Gas en Mieke in Valkenburg aan de Geul. Het ging allemaal gesmeerd en de ukkies zijn van top tot teen nagekeken, ze hebben hun eerste enting gehad én die enge indentificatiechip. Voor mij is dat laatste altijd veel en veel erger dan voor de kittens hoor, want zodra ze weer in hun reismandje zitten op weg naar huis, zijn ze alles alweer vergeten.
Alles was perfect in orde met de vierling van onze Inneke. Ze hebben inmiddels de bijkeuken met daarin het GROTE krab-en klimmeubel erbij gekregen om in te spelen en te klimmen en dat vinden ze erg leuk!
28 april 2010
Onze Promiss is gisteren gecastreerd en ze hebben daarbij helaas ook een tumor ontdekt. Gelukkig kon deze goed verwijderd worden en is nu opgestuurd naar de patholoog anatoom voor onderzoek. Het was al met al een zware en lange operatie en Promiss is nog lang niet de oude op dit moment. Ze is nog zwak en slaapt veel. Lopen gaat al aardig, maar heel voorzichtig. Maar het lijkt de goede kant op te gaan want ze is zelfs even buiten in het zonnetje geweest.
De kleine witjes troosten haar een beetje...
Snel beter worden hoor Promiss!!!
Fijn nieuws: het gaat goed met onze Promiss! Na een paar zorgwekkende dagen is ze er toch goed bovenop gekomen. Zodra ze weer wat wilde drinken en zeker daarna weer ging eten, ging het gelukkig alleen maar bergopwaarts. Lopen gaat nog altijd wat stroever, maar dat is ook niet zo gek met zoveel hechtingen in je buik...
Een gitzwarte dag! Ons Promissje is dood. Zo maar ineens, letterlijk dood van de krabpaal gevallen. Het ene moment nog tevreden, gezellig, genietend van haar snoepjes. Maar voor onze ogen valt ze zo van een krabpaal af en is er niet meer. Hierboven staat nog dat ze goed hersteld was van haar operatie en we waren ook heel opgelucht. Dit hadden we echt niet meer verwacht.
We kunnen niet beginnen te beschrijven hoe we ons voelen. De pijn, het gemis en het onbegrip zijn gewoon fysiek voelbaar in onze lichamen.
Het gebeurde in de avond en we hebben meteen gebeld met de dienstdoende dierenarts. We wilden namelijk dat Promiss zo snel mogelijk gekoeld zou worden en onderzocht kan worden om haar doods oorzaak te achterhalen.
In een roes pakken we haar in een handdoek, brengen we haar naar de DA en een dik uur na het fatale moment zijn we weer thuis en moeten we verder zonder die altijd aanwezige gezellige lieve dikzak. Niet te bevatten.
Bevrijdingsdag. Ongeveer 60 uur na het overlijden van ons Promissje. Pas nu kunnen we hier een paar woorden tikken om te beschrijven wat er gebeurd is. Er is al veel contact geweest met vele van jullie en de reacties en de steun waren hartverwarmend. Heel veel dank hiervoor.
Voor ons is het nog steeds onwerkelijk, ze is er gewoon niet meer. Als ik (Ron) in de vroege ochtend opstond om naar mijn werk te gaan was zij er om me het aankleden haast onmogelijk te maken. Ze moest namelijk geknuffeld worden en nee was geen optie. Ze duwde tegen mij aan, hakte een paar nagels in mijn been of ging net op die plek op bed zitten waar ik weer wilde gaan zitten voor het aantrekken van mijn sokken en schoenen.
Ik ben de laatste dagen dus 3 minuten eerder onder (en dat is veel in mijn gehele ochtend ritueel!). Hoeveel ik ook van al onze andere schatten houd, vaak als ik ze nu zie denk ik toch heel even, jij bent Promissje niet he?
Het zal en het moet slijten. De liefde voor haar zal echter nooit verdwijnen. Ze heeft ons en heel veel pleegouders zo veel gegeven. Onze harten zullen voor altijd een beetje Lilac zijn.
Lieve schat, we nemen geen afscheid want jij zult er altijd zijn.
6 mei 2010
De uitslag van de mamma-tumor van Promiss is bekend: niet kwaadaardig. Prognose: erg gunstig.... God wat erg dat zij die kans niet meer heeft gekregen... We missen haar verschrikkelijk...
Hierboven een paar lieve foto's van onze bolle schat terwijl ze vol overgave voor kittens zorgt die niet eens van haar zijn. Voor vrijwel alle van Liesbritjes die hier bij ons geboren zijn was zij echt een lieve tante Promiss en een perfect surrogaat moedertje... Het is gewoon onbegrijpelijk dat zij er niet meer is...
Onze Promiss 'is weer thuis'... Zij is vanuit de faculteit dierengeneeskunde Utrecht naar het Dierencrematorium in Naarden gebracht en is daar op vrijdag 7 mei gecremeerd...
We zullen de komende tijd proberen de draad weer op te pakken, ook met ons dagboek, maar jullie zullen begrijpen dat dit beslist niet meevalt...We proberen haar leven maar te vieren, want zijzelf was áltijd vrolijk en genoot van haar leven hier in huize Liesbrit! Daarom willen we als een soort van afsluiting van dit dagboek nog wat herinneringen met jullie delen.
Hieronder een foto van onze Promiss als zij op het punt staat de kittens van onze poes Ysabeau te gaan verzorgen. Kijk haar eens 'betrapt' kijken!! Kittens wassen, was Promiss' ware specialiteit! Bij de kittens met een patroon wist zij vaak van geen ophouden en Ron en ik zeiden dan gekscherend tegen elkaar dat zij vast aan het proberen was het patroon weg te wassen. Want in haar optiek hoort een kitten natuurlijk effen van vachtkleur te zijn!
Promiss' grote hobby's waren eten en moederen (en wel in die volgorde!!) Toen zij in 2005 net 1 jaar oud was en zelf nog nooit kittens had gekregen, wist zij al wat zij later wilde worden: MOEDER! Onze Anouk kreeg die zomer haar 2e nestje en het waren er maar liefst 7. Anouk had hier haar pootjes vol aan. Promiss zat tijdens het dagelijkse wegen van de 7 kittens op de 1e rang en toen is deze liefde bij haar begonnen. Hieronder een foto van dit moment. Onze bolle schat heeft hier gelukkig een súper leven gehad! Er staan hier door het hele huis áltijd lekkere poezenbrokjes, regelmatig kreeg zij een snoepje of een bordje met wat lekkers. Zelf is zij 3 keer zwanger mogen worden en heeft zij 13 baby's gekregen: 2 lilac zonen, 4 blauwe jongens en 7 blauwe dochters.
B-nestje E-nestje I-nestje Bovendien heeft zij alle néstjes, behalve ons eerste, mogen meemaken en verzorgen. Ze sliep iedere nacht bij ons op bed, lekker dicht tegen ons aan, tussen onze benen of in het blauwe mandje wat direct achter ons op de achterbouw van ons bed staat. Promiss was gewoon één brok liefde... Promiss was de enige poes die gewoon een uur naast me kwam liggen en dan ook dat hele uur lag te spinnen, zonder dat ik haar al die tijd aanraakte.
Bevriend was zij eigenlijk wel met alle andere Britjes hier in huis, maar onze Snoopy en Cisko waren haar grootste vrienden. Ook van hen een paar foto's: En natuurlijk die foto waarbij Promiss als enige van alle Britjes ooit in de nok van ons huis terecht is gekomen!
Haar dood is verschrikkelijk, maar ik zou er wel voor tekenen... Promiss heeft gelukkig geen seconde geleden en heeft er zelf niets van gemerkt. Ondanks dat ze een paar dagen wat ziekjes was na haar operatie, was ze in onze ogen dat weekend weer geheel de oude. Zodoende dat wij haar laatste dagen zeer bewust hebben meegemaakt, want je blijft na zo'n operatie natuurlijk toch wel heel erg goed op haar letten. Haar laatste dag was perfect en hield álles, maar dan ook letterlijk álles in waar zij zo van hield!!! ...Dag lieve schat.... jij zit voorgoed in ons hart en we zullen je NOOIT vergeten... Groeigrafiek N-nestje Groeigrafiek O-nestje
Vond U ons dagboek leuk om te bekijken?
Dan zouden wij het leuk vinden als U een berichtje achter zou willen laten in ons gastenboek!
