DAGBOEK van ons P-nestje 2010
Dit is het dagboek van het eerste nestje van onze schat Kira Nerys van Liesbrit, dochter van onze Anouk die de grondlegster en de opperpoes is hier in huize Liesbrit. Er heerste een hittegolf in Nederland en de baby's van Kira zijn geboren 2 dagen na de finale van het Nederlands elftal. Kira ontwikkelde met name in deze periode een grappige 'tic' en dat is dat ze vochtige vaatdoekjes helemaal geweldig vond! Dus zo nu en dan legde ik een (schoon) vochtig microvezel doekje op de grond en onze meid maakte ik hiermee dolgelukkig. Ze gebruikte de vaatdoekjes graag als 'hoofdkussen'.
Moeder: Kira Nerys van Liesbrit Vader: Freddie Mercury van de Beverkrul
Ons P-nestje is geboren op een mooie zomerdag, 13 juli 2010.
Kittens: 2 poesjes
Poeka en Poemel
Promiss en 2 katertjes
Powercat Sammy
en Pepper
Poemel is uniek, want zij is het enige Black Silver Tabby Blotched kitten. Poeka, Sammy en Pepper zijn Black Silver Tabby Spotted. Sammy is ook uniek, want hij is de enige langhaar van het viertal.
Bijzonderheden: Dit is het dagboek van het eerste en enige nestje van onze lieve poes Kira Nerys van Liesbrit, dochter van onze opperpoes en grondlegster van onze cattery: Anouk. Dolgraag hadden we deze lijnen van Anouk en Kira willen doorzetten, maar helaas ontwikkelde Kira als volwassen poes een zéér dominant karakter wat enorm botste met de destijds nog kleine poes O'Lily. Een verdrietig besluit moest genomen worden, want de hele kattengroep leed eronder: een van beiden moest herplaatst worden... Kiezen is dan onmogelijk en we hebben zodoende gekeken wie een verhuizing het makkelijkste zou kunnen doorstaan. Dat was met 100 % zekerheid onze stoere Kira... We hadden er ook voor kunnen kiezen om de toekomstige pleegouders van het poesje Poeka teleur te stellen door hun adoptie te annuleren. We zijn echter mensen van ons woord en hebben hen dit niet willen aandoen... Kira is zodoende eind oktober, samen met een van haar kindjes verhuisd. Zeker omdat ze met z'n tweeën waren wenden Kira en Sammy supersnel en zij hebben bij Tresi en Martin een leven als een God in Frankrijk!
Inmiddels zijn de dames Poeka, Poemel én Kira gecastreerd en hiermee eindigde definitief de lijnen van onze Anouk. Hartstikke jammer, dat is een ding wat zeker is...
_________________________________________________________________________
12 mei 2010
Met een nieuw dagboek pakken we de draad weer op. Het wordt tijd dat we verder gaan met het voorstellen van onze O-kittens, die inmiddels alweer 12 weken oud zijn. We beginnen met OLAF van LIESBRIT. Olaf is het eerstgeboren zoontje van onze Inneke. Het is een vrolijk kereltje dat snel onder de indruk is van dingen Maar als hij eenmaal aan iets gewend is, dan is alles oke. Olaf is dól op eten en keihard rennen is zijn specialiteit. Hij slaapt graag bij ons op bed en is een echt knuffelbeertje!
Olaf mag straks bij Lars van Liesbrit gaan wonen, zijn échte, grote broer! (zie evt. ´vorige nestjes´ bij L-nestje 2009) Lars woont sinds vorige zomer bij Andrea en Eric en hun dochtertje Rena in Valkenburg aan de Geul. Buiten Lars zal Olaf ook moeten gaan wennen aan nog 2 andere huis-tuin-en keuken poezen in huis, Snoes en Vlekje en aan alle lieve konijntjes en de Drentse Patrijshond Sako.
13 mei 2010
Vandaag zijn we met 3 van de O-tjes naar het verpleeghuis gegaan waar mijn zwaar dementerende moeder sinds december 2008 woont. Één kitten hadden we bij mamma Inneke gelaten, namelijk poesje Oona. We moesten er eentje kiezen omdat Inneke erg aan haar kindjes hangt. We wilden ze haar niet allemaal voor zo´n lange tijd afnemen. Omdat Oona straks met haar mamma zal gaan verhuizen konden die 2 er zo al eens aan wennen om een middagje met z´n tweetjes te zijn.
Speciaal voor dit bezoek hadden we een kleine bench gekocht. Mochten de kleintjes geen zin hebben om opgepakt, gekust en geknuffeld te worden door de bejaarde mensen, dan zouden ze in de bench toch goed bekeken kunnen worden. Reismandjes zijn hiervoor beslist niet geschikt.
Hoe dan ook, die middag was een daverend succes! De kittens én de bejaarden hebben zich uitstekend vermaakt. De kleintjes lieten zich uitgebreid bewonderen en knuffelen door de bewoners. Ze hebben op tafel lekker van een bordje kip gegeten en op een gegeven moment gingen ze alle 3 in de bench een dutje doen. Ook bewoners van de aangrenzende kleinschalige woonvormen kwamen enthousiast een kijkje nemen en iedereen werd spontaan verliefd op ons drietal. Zeker een herhaling waard in de toekomst! Kijk maar eens naar de foto´s hoe gelukkig de bewoners waren met de komst van onze 3 mopjes! Gewéldig om te zien en mee te maken!!
14 mei 2010
Dit ventje hieronder is OTIS van LIESBRIT!! Otis is als laatste van de vierling geboren die mooie dag 18 februari. Otis heeft een klein goud vlekje boven zijn linkeroog wat hem uniek maakt. Het is een ware schat! Als Otis ons kwijt is, dan komt hij ons superlief miauwend zoeken! Otis is erg dapper en loopt stoer met zijn staartje omhoog iedere nieuwe situatie tegemoet. Otis is ook het kitten dat zich in het verpleeghuis het meeste liet afkussen en murw knuffelen!
Otis gaat straks bij Bruni en Ralph en de kinderen Jurre, Benthe en Finn in het Belgische Veldwezelt wonen. Vroeger heeft Bruni altijd een kat gehad en nu haar gezin compleet is, wil zij nu ook samen met hen weer van een pluizig gezinslid in huis gaan genieten.
16 mei 2010
En dan nog een heel erg leuk nieuwtje! Onze Kira Nerys van Liesbrit, dochter van Anouk, is krols geworden en heeft inmiddels een tijdje bij Robbie gelogeerd in het Zeeuwse Ossenisse. Robbie woont bij Emmy van cattery 'Muru's'. Zijn officiële naam is (Int.Ch.+ UK Ch.) Robocat Smooth Operator.
Het is de állereerste keer voor Kira wat alles nóg spannender maakt!! Nadat onze Kira een nachtje moest wennen aan de nieuwe situatie, was zij al snel smoorverliefd op die mooie kerel! Robbie heeft dan ook een schitterend verblijf met een eigen buitenren en dat vond Kira natuurlijk helemaal geweldig. Lekker samen achter de vogeltjes aanjagen!
Hieronder een lieve foto van Robbie! is het geen schat? Hij liet zich uitgebreid door ons knuffelen en was erg galant naar onze Kira toe! Een mooi koppel!
Inmiddels is ons meisje weer thuis en is zij aan het bekomen van dit nieuwe avontuur in haar leventje! Alle toekomstige pleegouders zijn al persoonlijk door ons ingelicht en samen met ons moeten zij nu een hele tijd afwachten en duimen óf ons meisje ook zwanger mag zijn!
Zodra onze Ysabeau krols wordt, zal ook zij bij Robbie mogen gaan logeren.
Ron en ik hebben samen een weekje vrij gehad. Lezers die ons goed kennen weten dat dit maar zelden voorkomt. We waren dus even 'gesloten' de afgelopen week waardoor het dagboek geen update kreeg en ook de vele e-mailtjes zijn blijven liggen.
Vanaf morgen staan echter alweer de eerste afspraken vast en komen er weer vele mensen bij ons op kraamvisite. We zullen na onze 'vakantie' met iets leuks beginnen, namelijk met de laatste voorstelronde van de O-kittens van Inneke! Want één kitten hadden we nog niet aan jullie voorgesteld.
We zijn er trots op jullie onze O'LILY van LIESBRIT te mogen voorstellen. We noemen haar Lily, naar de Engelse benaming voor de witte Lelie.
Waarom zal iedereen wel duidelijk zijn, want onze kleine muis is het witste van vachtkleur van allemaal. Het is een actief opdondertje wat nergens bang voor lijkt te zijn. Ze is daarbij ook nog eens ontzettend lief, net als alle kindjes van onze Inneke en haar verloofde Hobbes trouwens. Omdat mammie Inneke voor haar eigen bestwil straks samen met haar dochter Oona zal gaan verhuizen, wilden Ron en ik natuurlijk wel graag een dochtertje van Inneke bij ons houden. Dat zal dus kleine Lily worden! Zo zal onze Inneke hoe dan ook altijd nog een beetje bij ons zijn...
Afgelopen donderdag zijn de kittens voor de tweede keer geënt en nog eens extra goed door onze dierenarts nagekeken. Alles was prima in orde met het viertal.
Ondertussen moedert onze Inneke er van hartelust op los. Ze is dolgelukkig met haar baby's en zij op haar! Ze is áltijd in hun buurt te vinden. Hieronder zie je onze familie de Wit lekker luieren!
Het is altijd een verschrikkelijke gedachte dat wij dit lieflijke tafereeltje binnenkort moeten gaan verbreken als de tijd van de verhuizingen weer aanbreekt.... Met een leeftijd van ca. 16 weken verlaten onze kittens namelijk het ouderlijk huis. Natuurlijk wéten we dat alle kleintjes een gouden mandje te wachten staat, maar toch... Je hebt tóch het gevoel dat je ze in de steek laat... Alles wat ze hun hele leventje gewend waren, valt hoe dan ook ineens weg en wij bepalen dat voor hen. Je hecht zo sterk aan die ukkies dat afscheid nemen altijd veel, veel pijn doet.
Omdat ook mammie Inneke ons gaat verlaten, is dit wel een hele emotionele klus die ons straks te wachten staat... We hebben er dit keer dan ook extra goed over nagedacht. Als eerste zal straks Olaf gaan verhuizen. Dan kan Inneke er alvast aan wennen dat ze een kindje minder heeft. Een week later breng ik Inneke zelf, samen met dochtertje Oona weg. Daar zal ons kleine witte spookje een mooi, rustig leven tegemoet mogen zien in het gezelschap van d'r eigen kindje. Haar belang staat in deze voorop! Otis en Lily zijn dan een tijdje met z'n tweetjes en zullen zij er samen aan kunnen wennen dat mamma weg is. Zij hebben dan altijd nog steun aan elkaar. Als laatste breng ik dan Otis naar zijn nieuwe pleegouders en zal Lily 'alleen' overblijven.
Inneke zal vlak voor haar verhuizing van onze dierenarts de prikpil krijgen. Die werkt zo'n 6-8 maanden. Ergens in die tijd is Inneke hopelijk zover aan de nieuwe situatie gewend dat zij samen met haar dochter Oona gecastreerd kan worden. Kunnen ze samen ziekjes zijn en kunnen ze samen herstellen van de operatie. Voor die tijd Inneke laten helpen zou natuurlijk onverstandig zijn, dat is logisch. Zo kan Inneke tot de laatste minuut voor haar kindjes zorgen.
De uitslag van de autopsie is afgelopen week binnen gekomen. Uit het zeer uitgebreide rapport bleek dat onze Promiss een kerngezonde poes was, want men heeft geen enkele aanwijsbare doodsoorzaak kunnen vinden. Je kunt het zo gek niet verzinnen, of ze hebben het onderzocht. Haar hartje was ook 100 % gezond, geen HCM. Postuum laat Promiss zo toch nog een mooie boodschap achter voor haar nakomelingen. Ze zat qua vetweefsel wat aan de hoge kant, maar goed, dat wisten we natuurlijk altijd al.
We zijn druk bezig met het maken van een pannendak op het reeds overdekte deel onze kattenren. Het oude dak is lek en de boel blijft niet meer goed droog.
Zoals jullie wel gemerkt hebben, heb ik erg weinig inspiratie tot schrijven in ons dagboek. Althans geen vrolijke dingen. Het gevoel van melancholie en verdriet beheerst ons grotendeels. Het naderende afscheid van de Familie de Wit speelt hier een grote rol in en natuurlijk zweeft het gemis van onze Promiss er ook nog steeds doorheen. Maar zéker ook omdat onze Ieniemienie Inneke ons na 3,5 jaar gaat verlaten maakt deze gedachten nog intenser. Het is vreselijk dubbel en we hebben er vanzelfsprekend moeite mee. Het is alsof Inneke zelf weet wat er staat te gebeuren. Ze blijft nog altijd continu dichtbij haar 4 kinders en ze zijn toch al 15 weken, ze moedert toch zo graag! Ze lijkt zo lang mogelijk van haar gezinnetje te willen genieten. Daarom is het zo geweldig voor Inneke dat Oona altijd bij haar zal blijven en moeder en dochter samen zullen verhuizen.
Voorlopig is het vijftal gewoon áltijd bij dicht elkaar. Ze bevinden zich grotendeels op de bovenverdieping. Alleen O'Lily en Otis komen zeer regelmatig naar beneden, Olafje soms en Oona eigenlijk nooit, tenzij ik haar naar beneden toe haal. Zij is veel te graag boven, zo moeder zo dochter.
Hieronder ligt mamma Inneke samen met haar 2 meiden op de krabpaal op onze slaapkamer. Oona ligt het dichtst tegen haar aan.
En op de volgende foto ligt Inneke knus tussen haar beide jongens in te slapen. Daarbij is Otis degene die het dichtst tegen haar aan ligt. Lief hč?
Verder gaat het prima met de kittens. Dit O-nestje van Inneke is wel minder dapper dan haar L-nestje. Zodoende zijn deze laatste weken een belangrijke periode in de socialisatie en leren ze nog dagelijks veel van elkaar. En natuurlijk lekker veel achter elkaar aan rennen, vliegen, duiken, klimmen, vallen en weer opstaan! Ze hebben een heerlijke en onvergetelijke jeugd hier en zijn bijna zover dat ze het ouderlijk huis kunnen verlaten...
6 juni 2010
Ik kom er net tot mijn grote schrik achter dat ik de verjaardag van ons E-nestje ben vergeten te vermelden, het 'meiden-nestje' van onze Promiss... Natuurlijk zijn we de geboorte van de meiden niet vergeten, maar wel is de dag waarop dit gebeurde ons dit jaar even geheel ontschoten... Zij zijn op 22 mei alweer 3 jaar geworden. Alsnog van harte gefeliciteerd!!!
Vanaf vanmiddag is de familie de Wit niet meer compleet, Olaf gaat het ouderlijk huis verlaten... Hij krijgt van mamma nog een laatste wasbeurtje.... Daaaaag lieverd, veel plezier bij je grote broer Lars en de rest!! Hieronder nog wat foto's van de 4 witjes bij elkaar.
Samen luieren
Samen eten
Samen spelen
1 dagje is Olafje nu verhuisd en hij begint langzaam wat te wennen. Hij vond het in eerste instantie doodeng en wilde het liefst op mijn schoot of in mijn shirt kruipen... Hij was bang, maar hij verstopte zich niet. Wel ging hij telkens onder de stoel zitten waarin ik was gaan zitten. Hij keek me dan vanonder die stoel ook echt zo aan van: "Oké, ik heb het wel gezien hier, wanneer gaan we weer naar gewoon huis....?"
Op een gegeven moment ging hij dan toch dapper zijn nieuwe omgeving verkennen. Olaf schrok zich werkelijk een hoedje toen hij door de woonkamer een bocht omliep en ineens oog in oog stond met... een KONIJN!!! ....Olaf begon meteen stoer te grommen, hij kreeg een dikke staart en zette een hoge rug op! Hij heeft minutenlang naar het konijn staan kijken en is toen in slow motion weg gelopen. Het konijn ging gewoon rustig door met het drinken aan de waterfles.
De eerst ontmoeting met zijn grote broer Lars ging op zich helemaal niet verkeerd. Ze hebben veel naar elkaar gekeken, maar weinig tot geen gegrom of geblaas. Ze waren beiden gewoon erg nieuwsgierig naar elkaar. Hieronder een foto van grote broer Lars, wat is hij een mooie, stoere kater geworden hč? We hopen dat Lars zijn broertje Olaf snel op sleeptouw zal nemen en hem leert vertrouwd te raken met het nieuwe huis, de nieuwe mensen en geluiden en al die andere lieve huisdieren.
Ik kan amper verwoorden hoe ik me voel nu we steeds dichter op de drempel komen te staan van de dag van de verhuizing van onze Inneke en haar dochtertje Oona... Vind het ontzéttend moeilijk allemaal en beleef alles wat de familie de Wit betreft zeer bewust. Ik moet me beheersen om niet van bijna iedere situatie, iedere beweging of pose een foto te maken... Pfffft... Wanneer Inneke me vol vertrouwen aankijkt, dan breekt mijn hart.... Dat voel ik zo ook bij ieder kitten dat ik tot nu toe heb weg gebracht, maar Inneke is toch anders. Dat piepkleine witte bolletje wat 3,5 jaar geleden bij ons kwam wonen als een bang maar O zo lief hoopje poes gaat ons nu echt definitief verlaten, een zware taak... Als we egoďstisch zouden zijn, dan zou ze hier blijven maar we willen zo graag méér voor haar en wij geloven erin dat zij dit bij Ann, Frank, Lynn en de poes Fientje Poezenpluis in het Belgische Schilde zal vinden. Samen met een van haar dochters moet dat een superleven betekenen!
O'Lily lekker bij mammie slapen.
Gisteren had ik met Inneke nog een afspraak bij ons dierenartsen echtpaar. Inneke is weer van top tot teen nagekeken en heeft de prikpil gehad. Nog even nagekeken op klitjes in haar spierwitte vachtje, maar die waren er niet. Wel nog van de gelegenheid gebruik gemaakt haar eens goed te kammen. Inneke ziet er dus uit om door een ringetje te halen!
Ik zal Inneke en Oona in de kleine bench gaan vervoeren, want ik weet dat Inneke een open constructie het prettigste vindt om in te reizen. De kleine bench staat sinds vorige week boven. Inneke en de kittens slapen er soms in en spelen er ook vaak. Ondanks dat Inneke maar een mini-poesje is dat maar 2,9 kilo weegt, vind ik het bovendien te krap voor haar om samen met Oona die lange reis in zo'n reismandje te moeten zitten.
Oona (L) en Otis (R) samen sluimeren.
De 2 zusjes Oona (L) en O'Lily (R) samen in een mand.
Alles staat al klaar zodat ik niet op het laatste moment over dingen hoef na te denken. Ik heb zelfs de auto opgemeten of de kleine bench wel op de achterbank past. De bench heeft namelijk nog nooit op de achterbank gestaan omdat we hem pas een maand hebben. Stel je voor ik sta daar met die 2 meiden in de oprit bij de auto en dan past het niet... Ik wil de bench graag op de achterbank in de gordels vastzetten zodat ik Inneke en Oona onderweg kan zien. Toen we met de bench naar de verpleegkliniek van mijn moeder zijn gereden, stond de bench in de bagageruimte van de stationcar, dat past altijd. Maar toen zat Ron op de achterbank speciaal om de kleintjes te kunnen zien. Ron is echter momenteel voor zijn werk in China, dus ik sta er alleen voor...
Na ruim 5 dagen durven we wel te zeggen dat het erg goed gaat met Inneke en Oona in het verre België. Het ging eigenlijk vanaf het begin boven verwachting goed maar iedere dag zijn er weer betere berichten. Inneke loopt al dapper door het huis en is zelfs al een paar keer beneden geweest. Ze verzorgt haar dochter Oona goed die op haar beurt al dikke maatjes is met Fientje Poezenpluis! Inneke kijkt wat betreft Fientje nog even de 'kat uit de boom'.... en andersom is dit ook wel het geval. Maar de dames tolereren elkaar en dat is al een mooi gegeven.
Hierboven een foto van de allereerste kennismaking van de 3 dames. Hieronder zijn Inneke en Oona samen aan het eten op de badkamer. De deuren zijn overal open en ze kunnen gaan en staan waar ze willen. Alles verloopt heel vlotjes.
O'Lily en Otis missen mamma wel, maar in plaats daarvan hebben die 2 besloten zich aan mij 'vast te klitten'. Ze lopen me óveral achterna! Verder trekken ze continu met elkaar op, ze stoeien lekker veel, slapen vrijwel altijd samen en genieten van de kattenren nu het zulk mooi zomerweer is. Otis gaan we komend weekend naar zijn nieuwe thuis brengen en dan zal alleen onze kleine Lily nog over zijn van de familie de Wit...
Zie hieronder patiënt James Ayrton Beau van Liesbrit.... oudste zoon van het J-nest van onze Ysabeau.... James heeft een dikke week geleden zijn (linkervoor)pootje gebroken...
James zat die dag in de tuin achter een mus aan en sprong vanaf de grond achter het vogeltje aan. Schijnbaar is hij toen in een van de borders fout terecht gekomen op zijn voorpootje. In eerste instantie dacht de dierenarts dat het een kneuzing was maar na het maken van een röntgenfoto bleek dat het bot doormidden gebroken was. Eergisteren is James geopereerd, een gecompliceerde operatie van ruim 1 uur uitgevoerd door een orthopeed. Middels metalen plaatjes is de breuk weer in elkaar gezet.
James is na een nachtje bij de dierenarts gelukkig weer thuis maar moet voorlopig wel een tijdje in de bench blijven omdat hij beslist niet mag springen met zijn geopereerde pootje. Minimaal 1 week 'bedrust', maar ook daarna zal James nog veel in de bench moeten rusten. De prognose is zeer gunstig en James zal na zijn 'ziekbed' nergens meer last van hebben. Wie James beterschap wil wensen, dan kan dat via het volgende e-mail adres beco1994@hotmail.com.
Alweer een hele week na de verhuizing van Inneke en Oona ... en wat gaat het GOED!!!! Een hele opluchting dat onze gedachten over haar welzijn de juiste waren! Want het is natuurlijk altijd even afwachten hoe een theorie in de praktijk werkt. Maar Inneke transformeert in het Belgische Schilde tot een ontspannen poes die wij hier in huize Liesbrit maar zelden te zien kregen. Ze doet het daar echt fantastisch! Het was een van de moeilijkste beslissingen uit mijn leven, maar wát een geweldig resultaat!!
Wie de avonturen van Inneke en Oona verder wil volgen kan naar de verhaaltjes van de Sneeuwprinsesjes gaan. Is héél erg leuk! Er staan ook veel leuke foto's op. Klik op de volgende link: blog poppetje.
Buiten onze schat O'Lily (Lily blijft immers bij ons wonen) hebben nu alle leden van de familie de Wit het huis verlaten. Haar broertje Otis hebben we afgelopen zondag naar zijn nieuwe thuis in het Belgische Veldwezelt gebracht...
Van álle witjes krijgen we inmiddels de allerleukste berichten! Het gaat stuk voor stuk supergoed met hen!
Hieronder een foto van het moment dat we Otisje gebracht hebben. Hij ging meteen rondlopen terwijl hij liep te miauwen en was duidelijk op zoek naar zijn huisgenootjes... Ook was hij zich er zeer van bewust dat al het vertrouwde om hem heen ineens was verdwenen. Hij kroop toen meerdere malen bij Ron en mij op schoot en was een beetje van slag... Gelukkig konden wij hem goed gerust stellen en werd hij steeds vrijer.
Maar ook kleine Otis was, na die eerste uurtjes, al snel gewend en ging diezelfde zondagmiddag al lekker op schoot bij zijn nieuwe pleegpappa voetbal kijken! Hij slaapt steevast 's nachts bij zijn pleegouders tussen de hoofdkussens in! Het hele gezin is nu al hartstikke dol op het kleine kereltje en dat is ook niet zo gek, want Otis is een echte knuffel en schootkater! Dag lieve schat, we hebben van je genoten! Je krijgt een superleven bij Bruni en Ralph en de lieve kindjes Jurre, Benthe en Finn!
Nu alle emotionele toestanden rondom de verhuizing van de witjes grotendeels verwerkt zijn, zijn we er pas weer aan toe om vooruit te kunnen kijken. Vandaag kunnen we alle lezers eindelijk in goed nieuws laten delen! We weten het namelijk al een tijdje: Kira, dochter van onze oudste Brit Anouk, is ZWANGER!!!!! En wel 47 dagen precies vandaag!
Je kunt het ook al goed zien, 2 duidelijke bobbels aan de zijkanten van haar lijfje. Kira voelt zich er prima onder. Hopelijk blijft alles zo goed gaan als nu. Het is Kira's állereerste keer dat ze zwanger is wat alles natuurlijk des te spannender maakt! Bovendien is onze Kira de allereerste 'van Liesbrit' poes hier in huis die nu zelf op het punt staat moeder te worden. We hopen dat Kira over zo'n 3 weken gezonde kittens mag krijgen!!
Ons allereerste nestje in 2004 was van onze Anouk en Snoopy en bestond uit 4 lieve katertjes waarvan er 2 gezellig hier bij ons zijn blijven wonen. Hieronder zijn de 3 mannen van huize Liesbrit te zien, keurig op een rijtje op het trapje. Onderaan zit pappa Snoopy en dan zijn beide zonen Chakotay en Cisko. Over deze laatste wil ik het vandaag eens hebben.
Vader Snoopy en zijn beide zonen Chakotay en Cisko
In mei 2007 werd Cisko erg ziek. Het leek in eerste instantie een onschuldige blaasontsteking, maar na 2 anti biotica kuurtjes ging het maar niet over. Om de oorzaak te kunnen achterhalen hebben we röntgenfoto's laten maken van zijn nieren en zijn blaas. Op de foto's waren in de blaasstreek 2 'steentjes' te zien. Zodoende heeft Cisko in juni 2007, alweer 3 jaar geleden, een kijkoperatie gehad. Hierbij bleek dat 2 blaasstenen de boosdoeners waren, platte stenen die opgebouwd zijn uit allerlei kristallen en héél erg ruw en grof van structuur waren. Cisko is onmiddellijk geopereerd. De blaas is helemaal schoon gespoeld en de stenen zijn eruit gehaald. De stenen hebben we bewaard. We doen er natuurlijk alles aan dat Cisko nu gezond blijft en dat het zich allemaal niet herhaalt.
Cisko
Zodoende krijgt Cisko sinds zijn operatie héle grote tabletten te slikken die zijn blaaswand sterk moet helpen houden. Al 3 jaar lang slikt onze Cisko braaf om de dag zo'n tablet! Meteen na de operatie heeft hij deze pillen zelfs maanden achter elkaar dagelijks toegediend gekregen. Íedere keer als Cisko zijn tablet krijgt, ben ik oprecht dankbaar dat dit allemaal zo makkelijk gaat. Voor hetzelfde geld heb je iedere keer een gevecht. Maar nee hoor, onze Cisko is een enórme kanjer en die doet helemaal niet moeilijk! Sterker nog: zodra hij hoort dat ik een pil uit de verpakking druk, komt hij al aangelopen. We vonden het wel eens tijd worden dat we Cisko hiervoor in het zonnetje zetten.
Het is ZOMER !!! En hoe!! Héérlijk! Dus we dachten laten we eens wat zomerkiekjes plaatsen van Frenkie Fievel van Liesbrit, de Brits Langhaar zoon van onze poes Ysabeau. Frenkie woont in Purmerend en houdt van buiten zijn, van water én van zonnebaden!! Let vooral ook op Droppie het konijn wat steeds in Frenkies nabijheid zit en op de parasol die speciaal voor Frenkie in de 'kattenstand' is gezet....
Afgelopen week zijn de puntjes op de i gezet en wel in onze keuken, de keuken die we afgelopen winter hebben verbouwd. Plafond, muren en lambrisering zijn voorzien van een fris kleurtje en de geur van verf hangt nog steeds een beetje in huis. Het was een hele klus maar nu is eindelijk alles klaar, mooi op tijd voor de aanstaande bevalling van onze Kira. Natúúrlijk wilde ons aanstaand moedertje ook bij deze werkzaamheden een plaatsje op de 1e rang. Ze wil nog altijd niets missen!
Vandaag is ons meisje alweer op dag 60 van haar zwangerschap aangekomen. Het gaat prima met Kira, ze doet duidelijk een gooi naar de rang van opperpoes in huis! Soms is ze knap chagrijnig, dan weer heel erg ondeugend maar meestal is ze gewoon lief en knuffelig. De baby's in haar buik kunnen we nu héél erg duidelijk zien bewegen en Kira zelf vindt dat gewriemel in haar buik maar een raar gevoel... Ze kijkt soms echt zo van: "Huuuuu? Wat is dat daar toch allemaal???" Een poes draagt tussen de 60 en 70 dagen, dus hopelijk hebben we ergens volgende week goed nieuws te melden!
Zou Kira net zo'n fijn moedertje worden als haar eigen moeder? Hoe dan ook, Anouk mag hopelijk voor het eerst OMA worden!!!!
Bovenstaande foto van Kira is gisteren gemaakt.
Het warme zomerweer deert Kira totaal niet. Ze slaapt op het heetst van de dag het liefste ergens buiten. Al onze dames zijn trouwens dol op warm weer. Onze 3 jongens niet, die slapen dan liever binnen in het koele huis.
Dé dag van de finale WK voetbal waarbij Nederland kans maakt op de Wereldbeker en zelfs Kira is onrustig! Nu hoeft dat niet veel te zeggen, want dat gedrag kan dagenlang aanhouden, zéker bij een eerste bevalling. Hoogzwangere Kira ligt graag in de grote mand die op alle aanstaande moeders een enorme aantrekkingskracht heeft. Kira heeft daarnaast haar 'tic' en dat is dat ze vochtige vaatdoekjes helemaal geweldig vindt! Dus zo nu en dan leg ik een (schoon) vochtig vaatdoekje op de grond en onze meid is dolgelukkig. Ze gebruikt de vaatdoekjes graag als 'hoofdkussen'. Onderstaande foto is van gisterenavond.
Kira 63 dagen zwanger.
Het gaat verder goed met onze zwangere schat! Ze heeft het wel moeilijk nu, ze weet niet meer zo goed hoe ze moet gaan liggen en haar bolle buik zit haar constant in de weg. Ze slaapt veel maar wel maar kort en vluchtig, de activiteit van de kittens is nu zodanig dat ze vaak wakker wordt van al dat gerommel. Dag 64 vandaag. Statistisch gezien is dag 63-64 de tijd dat de meeste poezen bevallen, alleen deze ervaring hebben wij hier nog maar zelden mee gemaakt. Bij onze poezen is tot nu toe dag 67-68 favoriet.
Een normale bevalling begint met ontsluitingsweeën. De poes zal wat slijm verliezen. Dit stadium kan tot wel 36 uur duren, vooral bij een primipare poes (= poes die voor het eerst kittens krijgt) zoals Kira. Het belangrijkste dat Ron en ik in die tijd voor onze zwangere meid kunnen doen is: bij haar zijn… veel poezen vinden het prettig als men ze gezelschap houdt en onze Kira behoort zeer zeker tot deze categorie. Vooral 's nachts is ze áltijd in onze directe nabijheid. Ernst wordt het pas, als de poes persweeën krijgt. Deze sterke contracties kun je goed voelen als je een hand op de buik van de poes legt. Het eerste kitten laat vaak het langst op zich wachten. Afwachten maar hoe het dit keer zal gaan. het is super spannend! Duimen jullie allemaal met ons mee??? En natuurlijk ook voor het Nederlands elftal vanavond...
Eindelijk was het dan zover! Na een zeer onrustige maandag én dinsdagnacht waarbij onze acrobatische Kira óveral in huis een nestje probeerde te bouwen (zelfs op een hele hoge kast en behalve op de daarvoor geschikte plekken) zijn op dinsdagmorgen en dinsdagmiddag 4 flinke baby's geboren!!!
Omdat Kira zo beweeglijk was, hadden we de bevallingsdoos van het eerste nestje van Kira's moeder Anouk tevoorschijn gehaald uit 2004, de doos waarin destijds o.a. onze Chakotay en Cisko geboren zijn. Deze doos heb ik altijd bewaard. De doos is licht en kon makkelijk door het hele huis worden mee gedragen. Ideaal voor deze omstandigheden! Toen uiteindelijk de serieuze weeën begonnen, hield Kira op met zoeken en bleef ze keurig in de doos en heeft ze in onze woonkamer haar vierling ter wereld gebracht. Kira's halfzusje Micky kwam regelmatig even een kijkje nemen.
Het eerste kitten was het moeilijkste...Kira slaakte ware oerkreten uit tijdens deze uitdrijving en hierdoor stond Kira's moeder Anouk binnen luttele seconden naast de bevallingsdoos om haar dochter mentaal te steunen, een mooi moment! Om 10:48 uur werd uiteindelijk het eerste kitten geboren. Het is waarschijnlijk een poesje wat silvertabby spotted is en ze woog precies 100 gram. Heel snel daarna kwam er een tweede kitten ter wereld en het was inmiddels 11:04 uur geworden. Dit kitten is waarschijnlijk ook een poesje wat silvertabby blotched is en 114 gram woog. Precies een uur later, om 12:04 uur kwam er een derde kitten bij. Dit keer een silvertabby spotted katertje met eveneens een geboortegewicht van 114 gram. Om 12:41 uur kwam het laatste kereltje ter wereld in een stuit. Ook hij is silvertabby spotted maar wel eentje van maar liefst 120 gram!
15 juli 2010
Dag 2. Het is voor Kira natuurlijk erg wennen om ineens moeder te zijn. Maar met wat hulp van onze kant begint ze al aardig door te krijgen wat de bedoeling is. Vier baby's! Een mooi aantal. Kira is het eerste poesje dat hier in huize Liesbrit geboren is en nu zélf mamma is geworden. Álle kittens die hier geboren worden beschouwen Ron en ik als 'onze kindjes' maar hierdoor is dit viertal voor ons toch wel heel erg speciaal en we zijn apetrots op ons prille moedertje en we zijn superblij met onze 4 kittens!
Vier kittens is altijd een aantal wat in het begin onderling gevechten oplevert voor nét die ene tepel. Pas geboren kittens hebben al een enorme overlevingsdrang waar het hun eten betreft. Dat gaat dan met een hoop gepiep en knokpartijtjes gepaard en dat maakt Kira telkens erg onrustig, zelfs zo onrustig dat ze de kist wil verlaten. Wij helpen dan door de kleintjes aan te leggen waardoor zij de tepel makkelijker vinden. Hierdoor zijn ze sneller rustig, kunnen ze drinken en is mamma Kira tevreden. Na verloop van de tijd legt zich dat dan en verloopt het drinken wat rustiger.
Met Kira zelf gaat het uitstekend! Ze eet goed en lijkt nergens last van te hebben. Ze is veel bij haar baby's en regelmatig strekt zij even de benen en komt dan uitgebreid bij ons knuffelen.
We zullen vanavond de kittencam opstellen zodat iedereen weer mag meegenieten van al dit liefs en moois!!!! Ook zal er weer een groeigrafiek komen van onze P-baby's!
16 juli 2010
Op 16 juli 2004 werd onze Promiss geboren in Arnhem. Hieronder was zij pas een week of 5.
Vandaag zou onze overleden schat 6 jaar geworden zijn...
Bijna 5 dagen is onze Kira nu alweer de trotse mamma van 4 baby's en wat doet ze het goed voor een eerste keer! Ze verzorgt haar kindjes prima en je zíet ze bijna groeien. Als een volleerde moeder vlijt Kira zich tussen haar bolletjes in de kist, ze is daar van nature zeer behendig in. De 2 kleine poesjes en 2 mini katertjes laten zich maar weinig horen, zo tevreden zijn ze. Drie kittens zijn hun navelstrengetje al verloren. Dit gebeurt altijd tussen de 3e en de 5e dag. Hieronder zie je dit navelstrengetje bij een van de katertjes nog goed zitten.
Rond dag 9-12 gaan de oogjes en de oortjes pas open. Op dit moment zijn de kittens nog blind en doof, ze drinken en slapen alleen maar. Ze zijn geheel afhankelijk van hun moeder. Kira wast de kontjes waardoor de ontlasting verdwijnt.
Kittens van deze leeftijd lijken nu nog erg donker van kleur. Ook dit is volstrekt normaal. Het patroon zal zich in de loop der tijd steeds meer gaan tonen en het zilver zal steeds meer worden. Dat duurt wel een paar weken.
Vrijwel alle andere Britjes komen zo nu en dan een kijkje nemen bij de bevallingskist op onze slaapkamer. De meningen over de gezinsuitbreiding lopen nogal uiteen: De 3 jongens vinden alles doodnormaal. Micky vindt het allemaal nog maar eng en kleine O'Lily is bang geworden voor alles wat met Kira te maken heeft, want Kira heeft helaas behoorlijk de pik op die kleine witte muis... Heel vervelend en we hopen maar dat zich dit na verloop van tijd oplost. Onze Ysabeau vindt kittens van een ander standaard al een ware verschrikking. En oma Anouk? Die is nog niet eens boven geweest. Anouk is een poes die altijd voor maandenlang een plekje uitzoekt om te vertoeven en waar zij in zo'n periode dan ook áltijd te vinden is. Dat is op dit moment de benedenverdieping.
1 hele week zijn onze P dametjes en heertjes nu! Mamma Kira gaat steeds meer van het moederschap genieten en kan soms úrenlang bij haar baby's in de kist blijven liggen en is dan gewoon lekker met ze aan het tuttelen. De bolletjes groeien lekker en over enkele dagen zullen de oogjes en oortjes wel open gaan. Soms zie ik al eentje die op zijn voorpootjes probeert te staan en zijn hoofdje op te tillen. Vanuit bed kunnen we de kleintjes vaak bij Kira zien drinken door het plexiglas raampje van de bevallingskist. Dat is keer op keer een machtig mooi gezicht!!
Als je goed kijkt, kun je zien dat het middelste kitten aan zijn linkervoorpootje gemerkt is met rode nagellak. Zo kunnen we de kittens makkelijk uit elkaar houden als we ze dagelijks wegen.
Vandaag is het 5 jaar geleden dat onze Anouk bevallen is van ons grootste nestje tot nu toe met maar liefst 7 kittens, ons tweede nestje het A-nestje. Hieronder een foto waarbij je kunt zien hoe dat uitziet als 7 kittens van 12 weken tegelijk bij hun moeder willen drinken...
De 2 katers Armani en Archie en de 5 meiden Amber, Anna Wilhelmina, Abigail, Aagje en Ashley van Liesbrit zijn dus jarig vandaag! PROFICIAT allemaal !!!
Wij lopen hier in huize Liesbrit al een tijdje rond met súperleuk nieuws, maar door de eerste zwangerschap van Kira wilden we dit nieuws nog even voor ons houden. Onze lieve Ysabeau mag rond 24 augustus hopelijk ook weer mamma worden!!! Met Ysabeau gaat het prima en ze voelt zich uitstekend. We hopen dat alles goed mag blijven gaan. Vandaag is Ysabeau precies 37 dagen zwanger!!
Ysabeau was de afgelopen jaren vaak zeer stipt met haar krolsheden, zodoende dat de komende tijd een heleboel van haar kinderen zo'n beetje achter elkaar hun verjaardag mogen vieren. Vandaag is dat ons geheel langharige J-nestje: James, Jewel, Jadzia en Jake van Liesbrit. Deze 4 pluizenbollen worden 2 jaar vandaag! VAN HARTE GEFELICITEERD!
vlnr. Achteraan Jake, James, Jadzia en Jewel
Dag 9. De oogjes van de kleintjes van onze Kira beginnen langzaam maar zeker open te gaan. Maar we moeten allemaal nog heel even geduld hebben.... Kittenoogjes zijn de eerste tijd altijd blauw. De uiteindelijke oogkleur is vachtkleur gebonden en de P-tjes zullen dan straks ook allemaal groene ogen krijgen.
Vandaag is het F-nestje én het M-nestje van Ysabeau op precies dezelfde dag jarig. Knap van mamma Ysabeau hč? De F-jes Ferdie, Flebster, Frenkie en Freddie van Liesbrit zijn alweer 3 jaar geleden in 2007 geboren!
vlnr bovenin Frenkie, Flebster, Freddie en Ferdie
Miles, Morris en Moon van Liesbrit zijn in 2009 ter wereld gekomen en vieren vandaag hun állereerste verjaardag. De enige poes van het M-nestje, onze eigen Micky, hoort natuurlijk ook in dit rijtje thuis. Maar zij is morgen pas jarig. Onze dame besloot destijds om ruim 18 uur na haar 3 broertjes pas uit mamma's warme buik te komen. Zodoende dat zij als enige op 25 juli haar dag heeft.
Achterin het roze mandje Micky met voor haar broertje Moon, in blauwe mandje links Morris en rechts Miles.
Alle 8 jarige Ysabeau-kinderen: PROFICIAT !!
Ze hebben ons lang laten wachten, maar afgelopen weekend gingen dan toch eindelijk de oogjes open! Dit zijn onze P-tjes: vlnr. achteraan katertje 4 of 4, poesje 1 of 4, poesje 2 of 4 en helemaal vooraan zit katertje 3 of 4. Ze zeggen:
"HALLO WERELD !!"
Ze kijken een beetje nors maar ze zijn daar dan ook nét wakker. Het is al een kunst om alle snoetjes min op meer op één foto te vangen...Ze proberen al een beetje rond te waggelen maar op het kontje rechtop zitten is er nog niet bij! Soms zie ik al eentje die zijn pootjes aan het wassen is.
28 juli 2010
Een dag die ons leven totáál veranderde: de nacht van 27 op 28 juli 2004. Die nacht werd ons állereerste nestje geboren van onze poes Anouk en onze kater Snoopy, een toevalsnestje want zowel Anouk (1,5 jaar destijds) als Snoopy (toen 7 maanden oud) waren als herplaatskatjes nog maar nét bij ons komen wonen. Beiden toevallig niet gecastreerd.... We wisten van toeten noch blazen maar gelukkig werd opper-poezenmoeder Maria van Cattery "From Roma's Choice" uit Arnhem onze mentor en hielp ons overal doorheen. Nog steeds kunnen wij altijd op Maria rekenen!
Mán, wat was dat spannend die nacht! Vlak voor middernacht werd het eerste kitten Shadow geboren en na twaalven kwamen de andere 3 katertjes Crespo, Chakotay en Cisko ter wereld. Een zeer speciale ervaring die állereerste keer! Hieronder een foto van dit bijzondere nestje. De kittens dachten toen nog even dat een kattenbakje bedoeld was om met z'n allen in te slapen...!!!
Vandaag worden de 4 kereltjes alweer 6 jaar oud! (Shadow dus gisteren al) Hieperdepiep HOERA!
Vandaag is onze Ysabeau jarig! Ze wordt 6 jaar vandaag en is precies 48 dagen zwanger. Ysabeau is snel moe en ze heeft veel last van haar dikke buik omdat ze érg gegroeid is in de afgelopen weken. Ysabeau vindt het lekkere zomerweer heerlijk en ze ligt graag in de zon.
Met de kleine mopjes van Kira gaat het uitstekend! Ze worden met de dag sterker en kunnen al aardig op vier pootjes waggelen. Ergens deze week verhuizen we de baby's en mamma naar de bench.
Mamma Kira en haar blotched dochter.
Het als eerste geboren poesje.
Jammer genoeg is het zomerweer momenteel behoorlijk afgenomen. Vier jaar geleden echter hadden we rond deze tijd een hittegolf van wel 7 weken achter en elkaar en tijdens deze periode werd het C-nestje van onze Anouk geboren: Cita, Chrisje en Charlie! Hieronder een foto toen ze pas één dag oud waren Hartelijk gefeliciteerd lieve schatten!!
Gisteren zijn de P-baby's van onze Kira verhuisd van de bevallingskist naar de bench in de keuken. Altijd spannend hoe een moederpoes hierop reageert, zeker omdat het moederschap voor Kira nieuw is. Maar Kira vond het meteen allemaal prima, echt een dochter van haar moeder want ook Anouk vond de verhuizing van kist naar bench nooit een punt. Oma Anouk heeft al een kijkje genomen bij haar kleinkinderen en ze reageerde heel erg lief op de kleintjes.
Vier weken zijn de P-tjes vandaag geworden en alles gaat prima! De kleintjes lopen al de hele bench door (althans als ze niet úren liggen te snurken) hun kleine staartjes steken dan als antennes in de lucht, dat ziet er zó lief uit! Ze mogen van Kira ook in het krabpaaltje gaan hangen. Dat is nu oké maar de eerste dagen had Kira daar moeite mee (zoals dat hoort als je een bezorgde moeder bent). Al het speelgoed in de bench vinden de kittens het einde en als Ron en ik hen knuffelen vinden ze dat heerlijk! Één van de poesjes zoekt nu al veel contact met ons, hieronder 2 schattige foto's van haar.
Wel is mamma Kira zo nu en dan eigenwijs en verplaatst haar baby's dan naar de huiskamer in de nabijheid van het bankstel waar oma Anouk haar vaste slaapplekje heeft. Zou Kira bij oma op visite hebben willen gaan? Hoe dan ook, het is natuurlijk niet de bedoeling dat de kittens zomaar in de kamer kunnen rondlopen. Zodoende hebben we de bench een aantal dagen met een deken afgeschermd om Kira een wat meer beschermd gevoel te geven. Ikzelf ben sindsdien beneden in de huiskamer gaan slapen, op het vertrouwde matrasje waar ik ook altijd op slaap wanneer we Ysabeau en Inneke met hun baby's naar de bench verhuisden. Ik ben dat dus inmiddels wel gewend en heb het er met alle liefde voor over. Zéker onze Ysabeau krijgt de absolute hoofdprijs wat kittens verslepen betreft... maar zij blijft dan ook gewoon zo'n 7 weken aan de gang... Maar goed, gisteren hebben we de deken weer verwijderd, want kittens van deze leeftijd moeten natuurlijk niet afgeschermd zitten maar zoveel mogelijk kunnen zien en horen. Na dagen van rust was het vanochtend heel vroeg toch weer raak: Kira had haar baby's naast het matras in de huiskamer gelegd in een mandje wat daar staat en ik werd wakker van het gepiep van de kleintjes... Nu wilde Kira mij met haar baby's bezoeken! Eerlijk gezegd moest ik er dit keer wel erg om lachen...
Omdat de kittens vandaag 4 weken oud zijn geworden, is het tijd voor een eerste keer ontwormen. Dat doen we met een speciale pasta die op de tong gesmeerd kan worden en wel 3 dagen achter elkaar. Ook mamma Kira is ontwormd, zij krijgt geen pasta maar een tabletje. Met 6 weken krijgen de kittens weer een ontwormkuurtje met pasta en dan met 8, 12 en 16 weken in de vorm van een tabletje.
Onze Ysabeau heeft vandaag dag 56 van haar zwangerschap bereikt. Ik mag inmiddels haar kontje schoon maken, want dat lukt haar zelf niet meer met die enorme buik. In eerste instantie wilde ze niet dat ik haar hielp, maar gelukkig laat ze het nu wel toe.
Kira en Robbie hebben een verassing in ons P-nestje gedaan, kijk hieronder maar eens: een ontploft schattig bolletje!
Ondanks dat de kans maar klein was, is het toch uitgekomen: er zit een langhaartje tussen!! Kira heeft dus duidelijk het langhaargen van haar vader geërfd, want van haar moeder kan ze het onmogelijk hebben. Aangezien Robbie het langhaargen draagt, was de kans op langharige kindjes bij Kira 25 % en dat is exact waar gemaakt.
Groeigrafiek P-nestje
Vond U ons dagboek leuk om te bekijken?
Dan zouden wij het leuk vinden als U een berichtje achter zou willen laten in ons gastenboek!
