DAGBOEK van ons V-nestje 2013
Onze andere dagboeken kunnen gelezen worden onder 'vorige nestjes
Ons V-nestje is geboren op 25 mei 2013
Moeder: Lailah From Roma's Choice Vader: Briticamagnifico Bailey's
Kittens: 2 katers
Vigo Ravi en
Valerio Bruce Boris
En 2 poesjes 
Vienna
en Vitani
Bijzonderheden: De katertjes zijn lilac van kleur zoals mamma Lailah en de poesjes zijn blauw van kleur net als pappa Bailey's.
Er is ook een lilac poesje geboren wat helaas maar 2,5 week oud mocht worden... heel erg verdrietig...
_________________________________________________________________________
Afgelopen zaterdagmiddag, dag 67, is onze schat Lailah bevallen van een práchtige vijfling! Drie lilacjes en twee blauwe baby's zijn het geworden en ze zijn zoooooo schattig!
De eerstgeborene was een waar drama waarbij ik mijn handen vol had om die arme schat te helpen want ze kreeg dit kitten er op eigen kracht niet uit en ik moest wel 3 kwartier aanzien dat er alleen maar een staartje en een pootje uit bungelde... Mijn steun en toeverlaat Maria gebeld die me vertelde dat ik met wat olie moest proberen het tweede pootje te pakken te krijgen waardoor Lailah wellicht wat makkelijker zou kunnen doorpersen. Zo gezegd, zo gedaan. Viel niet mee en Lailah heeft me zelfs even gebeten, maar het begin was er toen wel om door te kunnen persen. Maar toen het lijfje millimeter voor millimeter tevoorschijn kwam en ik tijdens iedere wee met een washandje om het kitten heen voorzichtig wat meetrok, was Lailah helemaal uitgeput toen ze uiteindelijk bij het hoofdje was aangekomen. Ook toen ik gelukkig met wat olie meehelpen doordat ik het kleintje in het nekvel kon pakken en er voorzichtig uit kon trekken. Ik was hartstikke bang dat deze baby dood ter wereld zou komen, maar niets was minder waar! Na wat wrijfwerk met een handdoek ademde het heel snel! Het bleek achteraf het zwaarste kitten te zijn waar ze mee begonnen was...: 108 gram en lilac van kleur. Het was inmiddels 12:25 uur geworden. Vlak na dit slechte begin kwam Ron thuis. Ik had hem 's morgens naar de visvijver gebracht, want het was prachtig weer die dag. Voor de zekerheid hadden we de fiets van Ron bij zijn ouders gezet de dag ervoor, zij wonen maar 1 km. van de visvijver vandaan, zodat Ron met de fiets naar huis kon komen zodra ik hem zou bellen dat de bevalling begonnen was.
Daarna ging alles gelukkig van een leien dakje. Nummer 2 kwam met ietwat moeite ter wereld om 12:33 uur, een blauwe baby dit keer! En daarna ging het heel erg makkelijk eigenlijk. Om 12: 52 uur kwam er weer een lilac baby, om 13:43 uur weer een blauw kitten en als laatste werd om 13:56 uur een laatste lilac baby geboren!
Lailah was niet meteen een volleerde moeder, maar dat kan ook niet anders. Ze moet nog alles leren. Maar vandaag, 27 mei 2013 was een hele goede dag! Ze ligt veel bij haar baby's en ze drinken allemaal goed. Lailah begrijpt nu ook dat ze de kontjes van haar baby's regelmatig moet wassen, want dat wist ze in het begin nog niet zo goed. De deur van onze slaapkamer staat gewoon open en toch is ze heel relaxed. Lailah heeft vandaag de hele middag in de mand bij haar kleintjes gelegen zoals je haar hieronder in de blauwe mand ziet liggen. En wie telt en niet aan 5 komt: één lilacje ligt onder haar voorpootje...
We zullen vanavond proberen de kittencam te installeren, maar of het meteen lukt en of er goed beeld kan komen weten we nu nog niet. De deksel van de bevallingskist heeft Lailah nu nog het liefste dicht en dan krijg je niet of maar amper goed beeld. Het welzijn van Lailah staat uiteraard voorop want mamma bepaalt in dit geval hoe en wat. Als zij tevreden is, zijn haar baby's dat ook. Daarom ook nog geen echt supergoede foto's kunnen maken, maar dat mag de pret neem ik aan niet drukken.
Aangezien Ron volgende week meedoet aan de Alpe D'HuZes en ikzelf deze berg graag voor het goede doel te voet wil gaan bedwingen hebben we natuurlijk een supergoede oppas nodig!! Want eigenlijk ga ik NOOIT langer dan een nacht weg bij mijn kattenkinderen en de laatste keer dateert uit 2006 toen we tijdens de Kerstdagen eens 3 dagen zijn weg geweest. Sinds 2006 is dit dus de eerste keer dat ik mijn kindjes alleen ga laten en ik zie er eerlijk gezegd dan ook héél erg tegenop. De bedoeling was dat Lailah al veel eerder zwanger zou zijn geworden, want zoals ik al eerder in ons dagboek schreef heb ik haar maar liefst 3 keer naar Baileys moeten brengen (Baileys woont in Arnhem!) eer ze hem lief genoeg vond… hahaha ja…een kieskeurige en onervaren poes en een zachtaardige kater, dat maken we niet vaak mee... Maar goed, met poezen valt nu eenmaal niet of maar amper te plannen. Eerst wilde ik helemaal niet meegaan naar Frankrijk maar de Alpe D’HuZes is zo’n emotioneel en mooi evenement dat moet je samen delen om het te kunnen verwerken en ingeloot worden is op zich al een unicum natuurlijk! Onze mentor op kattengebied en waar wij sinds 2003 álles van geleerd hebben op katten- en kittengebied en nog steeds onze steun en toeverlaat wanneer we vragen hebben, Maria, heeft aangeboden om die week dag en nacht in huize Liesbrit te komen oppassen. Onze kersverse mamma Lailah en vroeger ook onze helaas veel te jong overleden Promiss zijn beiden bij Maria in haar cattery geboren. Deze kersverse kittens zijn dus als het ware haar kleinkinderen en als je het zo bekijkt, dan komt oma dus de baby’s mee verzorgen en onze volwassen katten een fijne week bezorgen zonder ons! Met de beste oppas van de wereld in huis kunnen Ron en ik best een weekje weg om mee te doen aan het beste doel ter wereld op dit moment, de Alpe D'HuZes, dus we gaan ervoor!!
Toen ik zaterdagavond alle toekomstige pleegouders opbelde om hen het goede nieuws van de geboorte te vertellen werden we diezelfde avond nog verrast door een prachtige donatie van Harold en Lilian uit Stein die één van deze prachtige baby's straks mogen adopteren. Voor ieder kitten van Lailah doneerden zij 5 euro voor het goede doel!!
Hieronder de link naar de actiepagina van Ron.
5 dagen oud zijn onze baby's en het gaat heel goed met de vijfling. Ze groeien lekker en mamma Lailah is een fijn moedertje! De navelstrengetjes zijn inmiddels eraf gevallen en ik heb ze allemaal veilig kunnen stellen om straks op de betreffende stamboom te plakken.
Ook Serena en Ricardo uit Culemborg, de toekomstige pleegouders van één van de baby's van Lailah over 4 maanden, hebben ook al een originele donatie gedaan aan onze actie voor het KWF Kankerfonds / Alpe D'HuZes! Zij hebben alle Liesbritjes hier in huis bij elkaar opgeteld en hebben dit als bedrag gedoneerd voor het goede doel!! Davy en Chérie uit Kerkrade die straks ook één van deze kleine schatjes mogen adopteren hebben eveneens een mooie donatie gedaan!! Wat geweldig van jullie! Bedankt!!
Dit is 'm dan hieronder, de Alpe D'Huez! Gemiddeld: 8.1 %, Afstand: 13.2 km, Hoogte start: 744 m, Hoogte top: 1815 m, Hoogteverschil: 1071 m, Maximum: 10.6 % en maar liefst 21 haarspeldbochten. Indrukwekkend !!
Nog 6 dagen, 6 uren, 45 minuten en 5 seconden tot we aan de start staan van Alpe d'HuZes 2013!!
Via de actiepagina van Ron http://deelnemers.opgevenisgeenoptie.nl/acties/ronvriezema/ron-vriezema/ kan nog steeds gedoneerd worden.
Mede dankzij de steun van véle pleegouders van onze uitgevlogen kittens zoals Martine en Rigo (van Froemel van Liesbrit), Anita (van Aagje, Crespo en Chrisje van Liesbrit), Alois en Cathy (van Ashley, Delsin en Irsyn van Liesbrit), Marcel en Anne Marieke (van Kruimel en Luna van Liesbrit), Marthe en Sjoerd (van Beertje Ollie en Emily van Liesbrit), Barbara en Johnny (van Jewel en Jake van Liesbrit), Joris en Petra (van Frenkie van Liesbrit), Hilda (van James en Richman van Liesbrit), Astrid (van Richie van Liesbrit) Ann (van Inneke, Poppetje en Oona van Liesbrit), Peter en Sonja (van Shinto'lily en Shiro van Liesbrit), Ida en Rinus (van Huey en Ingo van Liesbrit), Rosi (van Hugging Gizmo van Liesbrit), Sasha en Ivar (van Raspoetin Gijsje van Liesbrit) Tresi en Martin (van Kira en Powercat Sammy van Liesbrit) Daphne (van Quintijn van Liesbrit), Wim en Maria (van Tasha en Tobie van Liesbrit) en de vaste lezers van onze website Hennie en Marcel, opa en oma van Acquoy en Anja en Toine hebben we al bijna 3500 euro opgehaald voor het KWF kankerfonds , een fantastish bedrag waar we heel trots op zijn en jullie natuurlijk ook mogen zijn!!! Geweldig gewoon en dat geeft zóveel positieve energie!!! BEDANKT!!! En uiteraard mogen we de bijdrage van Maria niet vergeten, want zij gaat tijdens onze afwezigheid alle kattenkopjes in huize Liesbrit lekker verwennen en verzorgen!! Zonder haar zou dit allemaal niet eens mogelijk zijn!!Als team gaan we langzaam maar zeker naar de 13.000 Euro, al het geld gaat rechtstreeks naar het KWF en daar is het natuurlijk allemaal om te doen. Aanstaande zondag vertrekken we met het Anteryonteam richting de Alpen en we blijven daar een week.
We zijn weer terug!
Ron heeft zijn doel bereikt waar hij het afgelopen half jaar zo keihard voor getraind heeft: op woensdag heeft hij maar liefst 3 keer de Alpe D'Huez beklommen en nét geen 4000 Euro voor het KWF kankerfonds bij elkaar gekregen aan donaties van o.a. velen van jullie!!!
Ikzelf heb op maandag, woensdag en donderdag deze reus van een berg te voet bedwongen waarvan op maandag en donderdag eveneens ook te voet afgedaald. Sinds onze aankomst in de mooie Franse Alpen kregen we bovendien supermooi weer en heeeeeeeeeeeel veel zon! Het was een fantastische belevenis!!!
Want wát een week in hebben we achter de rug, wát een beleving om dit geweldige Alpe D'HuZes evenement mee te mogen maken. Alles was tot in de puntjes georganiseerd en de vele vrijwilligers maakten het perfect. Wát een emoties en saamhorigheid... Een rollercoaster van emoties... Heb er amper woorden voor... Volgens mij kun je niet dichter bij de hemel komen...
Een willekeurige greep uit de verhalen die we onderweg gehoord hebben:
Een wandelaar roept enthousiast tijdens de klim naar de vele fietsers om hem heen dat de sms-jes blijven binnenstromen. ‘Maar eentje mis ik er...!’ roept hij erachteraan. Kippenvel!
Een aantal tandems gaan de berg op. Voorop een gezonde kanjer die achterop een patiënt mee neemt. Het koppel dat wij gesproken hebben was man en vrouw. Samen vechten tegen de ziekte en nu tegen de klim!
Er waren meer aanmeldingen voor dit initiatief dan dat er geld was voor tandems. Dat moet volgend jaar toch beter kunnen met ieders steun?
Tijdens de laatste afdaling te voet op donderdag komen we Vera tegen, ze daalt af na haar zesde voltooide klim! Ze is amper 20 en verloor 3 jaar geleden haar moeder. Ze steekt de staat over bij bocht 19 en haalt het kaarsje op. Ze doet ons haar verhaal nog helemaal trillend van de emoties: de zwaarste 6e klim ging voor haar als vanzelf, alsof er iemand mee duwde!!!
Wat waren wij deze week trots om Nederlander te zijn!En natuurlijk ben ik apentrots op mijn Ron! Hieronder een prachtige actiefoto van Ron tijdens finish van zijn tweede beklimming.
Wij hebben onze belofte waar gemaakt! Er kan nog altijd gedoneerd worden. Zie http://deelnemers.opgevenisgeenoptie.nl/acties/ronvriezema/ron-vriezema/
Tijdens onze reis richting Frankrijk ontvingen we nog een donatie van de ouders van één van de toekomstige pleegouders van ons huidige nestje, Hans en Isabell. Mensen die we niet eens kennen en ons tóch willen steunen! Fantastisch! Verder nog een donatie van Monique en Peter (van Quanjel en Stitch van Liesbrit) en nog wat andere kanjers die we op een andere manier kennen.
Iedereen hartelijk bedankt voor jullie steun, de donaties, de lieve sms-jes, whatsappjes, mailtjes, kaartjes en tweets! Ze zijn van onschatbare waarde geweest om ons de kracht te geven tijdens moeilijke momenten om deze uitdaging te volbrengen!!! En met al dat geld wat wij en de vele andere deelnemers aan Alpe D'HuZes hebben opgebracht kunnen hopelijk weer vele, vele mensen die aan deze vreselijke ziekte lijden geholpen worden door verder onderzoek naar een oplossing...
______________________________________________________________________
Met al onze katjes en mamma Lailah en de 5 baby's is alles perfect gegaan. Oppas Maria heeft ons iedere dag even laten weten hoe het met onze grote en kleine kindjes ging. De oogjes en de oortjes van de kittens zijn inmiddels open gegaan en we willen jullie natuurlijk laten meedelen van een paar mooie plaatjes hiervan.
De kittencamera staat alweer een tijdje en wordt veelvuldig bekeken. Echt een aanrader, zeker nu in deze kittenleeftijd.
We zaten afgelopen weekend nog helemaal in de euforie toen we ineens weer met beide voeten keihard op de grond gezet werden. Maandag ochtend is namelijk het derde kitten van Lailah, het enige lilac poesje, plotseling gestorven.
Als het heel lang en heel vaak goed gaat hou je er eigenlijk nauwelijks rekening mee dat dit ook nog steeds kan gebeuren.
Bij de dagelijkse weging van zaterdag bleek het lilac katertje nr. 1 wat afgevallen te zijn. Wat extra aandacht en aanleggen bij Lailah en een aantal extra flesjes die hij dankbaar dronk zorgden ervoor dat de volgende dag er weer sprake was van een redelijke groei. Maar in die volgende weging zagen we dat poesje nr. 3 maar liefst 25 gram was afgevallen. Hoogstwaarschijnlijk een virusje waar deze twee last van hebben dachten we toen nog en dus de zelfde aandacht en aanpak deze nacht voor poesje nr 3.
De reactie was echter heel anders. De kleine poezenmeid wilde de flesjes niet en gilde het uit. Ondanks het aanleggen wilde ze ook niet bij haar mama drinken. Ieder uur geforceerd suikerwater en Nutridrops leek er ook niet echt in te blijven en het gillen kostte de kleine zichtbaar heel veel energie... Haar vachtje begon ook vreemd te staan alsof ze kippenvel had. De huid is het eerste in een levend systeem dat geen energie meer krijgt als het heel slecht gaat (shock verschijnselen) dus daaraan konden we al zien dat het niet goed leek af te lopen...
En dat bleek ook, nadat we haar om half 5 uur 's nachts nog hadden verzorgd in een poging om het kleintje te laten drinken lag ze krap een dik uur later levenloos tussen haar broertjes en zusjes en warm tegen mamma aan...
We hebben lang gewacht met het nieuws we er zelf kapot van zijn en omdat we natuurlijk eerst in conclaaf moesten met de pleegouders. Die hebben recht op het nieuws uit eerste hand en dat viel uiteraard niet mee.
Een sterfgeval kort na de tweede week is nieuw voor ons. Hiervoor is ooit in 2007 een kitten van Promiss na dik 2 dagen gestorven en recent uiteraard het drama van Tessa na 15 weken door FIP.
Het went nooit, dat begrijpen jullie en onze eerste reactie is dan ook altijd dat we ermee willen stoppen. Als we dan echter de reacties van de pleegouders en de mensen dicht bij ons ervaren zien we weer waarom we het doen en hoeveel plezier en liefde die andere van Liesbritjes brengen.
We moeten en gaan dus door, zoals we op de Alpe d'Huez geleerd hebben, opgeven is geen optie en het enige dat telt is de volgende bocht.
Iedereen bedankt voor steun de afgelopen dagen.
Zoals we in onze vorige update al schreven, we moeten en gaan door al valt dat niet mee... De 4 baby's van Lailah hebben sinds gisteren kennis gemaakt met de bench die gekoppeld staat aan de bevallingkist. De kleintjes kunnen dus zelf bepalen waar ze willen zijn, in de kist of in de bench. De meesten kiezen toch wel voor de bench, al is alles nog erg nieuw voor hen. In de bench staat een klein krabpaaltje, 2 heerlijke kittenmandjes en een klein kattenbakje om alvast te wennen.
Verder staan er babycatbrokjes (waar mamma Lailah dol op is!) in de bench en vers drinkwater. Sinds afgelopen weekend krijgen de baby's ook vers vlees aangeboden en met name de beide lilac katertjes vinden dat héél erg lekker. De beide blauwe poezendames weten nog niet zo goed wat ze met dat verse vlees aan moeten. Komt vanzelf wel goed. Vorige week gaf ik het eerstgeboren katertje zo nu en dan nog een flesje en op de foto hieronder zien jullie hoe lekker hij dat vond! Hij zoog het flesje regelmatig vacuüm.
Verder zie ik de baby's echt iedere dag steeds sterker worden. Gelukkig maar, want dat geeft me toch wel iets minder kopzorgen... Ze kunnen al best goed rondlopen en ze stoeien ook al echt met elkaar. Hieronder een foto waarop ze allemaal tegelijk wakker zijn!
Morgen worden de 2 meisjes en de 2 jongens van Lailah alweer 6 weken oud. Ze zijn keurig zindelijk en eten alle 4 goed al eet de een wat beter dan de andere. Bijna alle pleegouders van onze schatjes zijn al voor de eerste keer op kraamvisite geweest.
Sinds eergisteren mogen ze ook vrij rondrennen op onze slaapkamer wat ze natuurlijk zéér spannend vinden. De komende weken zullen ze ieder hoekje van de kamer wel gaan verkennen. De bench met de kittenmandjes en de bevallingskist zijn echter nog best populair om even een dutje te doen of om lekker te stoeien en nog altijd slaapt het viertal graag IN de kattenbak... Een rare gewoonte die álle kittens op deze leeftijd hebben...
We wegen de kleintjes nog altijd iedere dag. De reden dat we het groeischema hieronder niet (meer) aanvullen heeft te maken met het overlijden van het lilac poesje nu alweer een maand geleden... We kunnen het niet over ons hart krijgen haar uit het schema weg te halen dus zodoende vullen we de groeicurven hieronder voorlopig niet aan.
___________________________________________________________________________________________________________
Onze opperpoes in huize Liesbrit, Anouk, is gisteren geopereerd...
Afgelopen weekend werd Anouk wéér eens krols en ik heb maandag meteen een afspraak gemaakt met onze vaste dierenarts/radiologe Monique Lecluijze die ook altijd de HCM testen voor ons doet om eens te kijken wat er nog allemaal in Anouks buikje te zien was. Tijdens een krolsheid kun je dat namelijk het beste zien, daar alle organen in die regio dan optimaal doorbloed zijn.
Bleek tijdens deze echo dat er nog een deel van de rechtereierstok aanwezig was, zo'n 1/3 van een normaal formaat, inclusief 3 follikels. Aan de linkerzijde zat ook nog een klein stukje met 1 follikel. Door de keizersnede zal alles dusdanig doorbloed zijn geweest dat deze stukjes abusievelijk zijn blijven zitten.
Onze radiologe heeft een uitgebreid rapport geschreven en doorgestuurd zodat onze dierenarts, die Anouk gisteren meteen geopereerd heeft en door dit rapport precies wist waar gesneden moest worden. Dat we Anouk meteen hebben laten opereren heeft als reden dat de dierenarts tijdens een krolsheid beter kan zien wat hij moet verwijderen, dus zodoende deze moeilijke beslissing maar meteen genomen...
Een dikke dag na de operatie lijkt het heel erg goed met Anouk te gaan. Die muis wordt dit jaar alweer 11 jaar, dus ze is sowieso niet meer de jongste... Ik vind het verschrikkelijk dat ik haar deze operatie nu toch nog heb moeten aandoen. Dacht echt dat ik haar dit had kunnen besparen door haar destijds meteen tijdens haar kiezersnede te laten helpen. Moest ze 3,5 jaar later alsnog onder het mes... De arme schat... Maar hopelijk is zij nu van al die vervelende hormonen verlost en kan ze eindelijk 100 % van haar pensioen gaan genieten!!!Uffizi Moef van Liesbrit, dochter van onze Lily, is inmiddels 7 maanden oud en haar pleegmoeder Laurey is precies 7 maanden zwanger! Zoals jullie hieronder kunnen zien is Moef nu al dikke vriendjes met de baby in Laurey's buik! Lieffff hè?
Tevens een mooie foto van Ursula Chablis van Liesbrit (Lola), (eveneens een dochter van onze Lily en dus het zusje van Moef) met de 7 jarige blauwe Brits Korthaar kater Chivas waarmee zij op 14 april dit jaar ging samenwonen in het Belgische Hasselt. Het zijn 2 gezellige maatjes van elkaar geworden zoals duidelijk op deze foto te zien is.
13 juli 2013
Vandaag zijn weer lieve van Liesbritjes jarig: Poeka, Poemel Promiss, Powercat Sammy en Pepper! Ze worden vandaag alweer 3 jaar oud. Wat vliegt de tijd...!!! Proficiat P-tjes!
Ontzettend veel houden en genieten van onze katten. Daar draait het om op deze website, in onze cattery en in een groot deel van ons leven. En dat geldt niet alleen voor ons maar voor alle pleegouders van een van Liesbritje maar natuurlijk ook voor alle andere verzorgers van pluizebollen die we inmiddels via deze levensinvulling hebben mogen leren kennen.
Iedere dag zien we onze schatten heerlijke dingen doen, eigenwijs, aanhankelijk maar soms ook stout. We genieten ervan met volle teugen en gaan steeds meer van ze houden. In ons achterhoofd weten we dat ieder geluk vergankelijk kan zijn en daarvoor doen we er alles aan om onheil uit ons kattenparadijs te weren. We verzorgen onze lieverds perfect, laten ze niet los naar buiten, laten ze regelmatig nakijken bij de dierenarts en geven ze als dat nodig is alle medische hulp die binnen onze macht ligt.
Belangrijk is echter dat we het feit dat het mis kan gaan onze beleving en het genieten niet in de weg laten staan. Als we alle voorgaande zaken geregeld hebben moeten we ons overgeven aan de liefde en iedere seconde genieten van alles wat dat wonder der natuur ons wil geven.
Alles wat leeft is echter wel fragiel, breekbaar en vergankelijk en het is onvermijdelijk dat er ooit een einde komt aan het geluk dat je ervaart.
Binnen een week zijn twee van onze pleegouders hier zeer abrupt mee geconfronteerd...
Afgelopen vrijdag stierf heel plotseling Ingo Baloo van Liesbrit, de lieve blauwe bol van Ida en Rinus en huisgenoot van Huey Hiawatha van Liesbrit uit Beverwijk. Geheel onverwacht namelijk kort nadat hij door de dierenarts volkomen gezond was verklaard en zijn jaarlijkse enting had gekregen. Op de stoep bij het naar buiten gaan bleek Ingo in zijn reismandje onwel te zijn geworden. Terug binnen bij de dierenarts kwamen de reanimatie pogingen al te laat. De oorzaak blijft een raadsel. Het moet haast een agressieve entreactie geweest zijn maar zeker weet je zoiets natuurlijk nooit. Ónbegrijpelijk...!! Ingo was op 11 april pas 5 jaar geworden! Hij is begraven in de tuin van Ida en Rinus, bij alle andere lieve katjes die ze in hun leven helaas al verloren zijn.
En gisteren, nog geen 5 dagen later, treft het noodlot Aagje Annalisa van Liesbrit. Een heel mooi blotched meisje uit ons tweede nestje, het A nestje. Aagje was het eerste katje van Anita en haar kinderen Denise en Tom en zij kreeg er later twee halfbroertjes bij: Crespo en Chrisje (Christiano Ronatio) van Liesbrit. Zij vertoonde aan het begin van de dag ineens verlammingsverschijnselen aan haar achterpootjes en toonde bij de dierenarts tekenen van ernstige bloedarmoede. Röntgenfoto's, een infuus en behandeling met medicatie mocht niet meer baten en voor het middag was kwam het noodlottige bericht dat die lieve schat bij de dierenarts overleden was. Aagje zou over 3 dagen 8 jaar worden! We hebben ons poezenmeisje gisterenavond samen met Anita en de kinderen hier in de tuin van haar geboortehuis begraven, dat was hun wens...
Na het pure geluk en het ongedwongen genieten overheerst nu de pijn en het verdriet. Zoals ik net gepleit heb voor het onbeheerst toegeven aan het geluk kun je nu niets anders dan toegeven aan die pijn. Van een hoge top val je in een diep dal. Ook slaat de twijfel toe. Moet je wel zo genieten? Moet je wel dieren in huis nemen? Hoe kun je je wapenen tegen deze pijn en dit verdriet.
Het enige antwoord dat ik kan vinden is dat je dat niet kan en ook niet moet willen. Bij dat immense geluk hoort namelijk dit verdriet. Het is het ying en het yang die zorgen dat alles in balans blijft en we niet in slaap vallen van puur geluk of verdriet.
Leven is voelen, of dat nu geluk is of verdriet. Niet voelen is niet leven. En er is volgens mij maar een ding erger dan sterven en dat is niet leven.
Wij wensen uiteraard Ida en Rinus, Anita, Denise en Tom heel veel sterkte toe met dit verdriet en hopen dat ze weer heel snel met volle overgave en zonder angst kunnen genieten van hun andere schatten.
21 juli 2013
Helaas sinds enkele dagen niet meer compleet, het grootste nestje wat ooit in huize Liesbrit ter wereld kwam met 7 kittens, ons tweede nestje: het A-nestje... Maar toch willen we de 8e verjaardag van hen natuurlijk niet overslaan. We moeten het vieren en daarbij allemaal ook een beetje het mooie leven wat Aagje had bij Anita, Denise en Tom en de beide katers Crespe en Chrisje vieren... We zullen haar nooit vergeten want iedere kat is uniek!
Hieronder nog een lieve foto van het complete stel.
22 juli 2013
Onze gepensioneerde poes Ysabeau heeft vrijwel al haar nestjes tussen 22 juli en 14 augustus ter wereld gebracht. Vandaag was de dag dat zij haar J-nestje kreeg met louter langharige kindjes: Jewel, Jake, James en Jadzia en zij worden 5 jaar oud.
Proficiat!!
Twee nestjes heeft onze Ysabeau zelfs op dezelfde datum gekregen en dat is haar F-nestje: Froemel, Frenkie, Flebster & Freddie die overmorgen 6 jaar oud worden en haar M-nestje. Hieronder wat foto's van de F-jes.
Dit M-nestje bestond uit louter korthaartjes: Moon, Miles, Morris en onze eigen poes Micky werd als enige op 25 juli geboren. Zij worden 4 jaar oud. Vanzelfsprekend ook van hen wat leuke babyfoto's hieronder.
Allemaal alvast gefeliciteerd!
Ysabeau's allereerste nestje, de D-tjes werd in 2006 geboren op 14 augustus: Delsin, Dusty, Dries en Diablo. Zij mogen die dag alweer 7 jaar oud worden. Ik noem ze nu alvast omdat Ron en ik op die datum de Mont Ventoux aan het fietsen/wandelen zijn en onze lieve oppas Maria gedurende die tijd weer in huize Liesbrit komt logeren om al onze Britse boefjes goed te verwennen! De D-tjes waren destijds ook erg fotogeniek dus heel wat leuke foto's om hieronder met jullie te delen.
Tijd om ook weer eens wat te vertellen over de kleine ukkies die momenteel bij ons mogen opgroeien. Het gaat erg goed met ze. Allemaal eten ze al heel erg stoer harde brokjes en zo nu en dan wat gewelde brokjes of versvoer van Carnibest gaat er ook wel in. Dat gaat dus allemaal uitstekend maar vanaf het begin vinden we het hele nestje wel een beetje 'eigenaardig' wat wil zeggen dat ze lang niet zo vrij en onbevangen zijn als alle andere nestjes die wij tot nu toe gewend zijn hier. Zelfs Ron en mij vinden ze een beetje 'eng' en dat is helemaal nieuw! Je ziet wel eens vaker dat kittens een soort van eenkennige fase hebben en vreemden dan een beetje eng vinden maar ons? Nee, dat is ongekend. Toch gaat het steeds beter naarmate de tijd vordert en lijkt het dat deze kittens gewoon alleen maar achter lopen op onze anderen nestjes. Hoe dan ook doen wij meer moeite om echt contact met ze te krijgen wat natuurlijk wel weer een uitdaging is. Zo zie je maar weer dat zelfs kittens nooit hetzelfde zijn en net mensen zijn met een eigen karakter.
Wat álle kittens wel doen en deze mooie schatjes dus ook is spelen, spelen en nog eens spelen en heeeel veel slapen! Onderling is het een heel hecht clubje. De foto's geven dit goed weer.
27-28 juli 2013
9 jaar geleden kregen wij hier in huize Liesbrit ons állereerste nestje van onze oudste Britjes Anouk en Snoopy. In een zelf gefabriceerde kartonnen bevallingsdoos. Wát een gebeurtenis!! Achteraf gezien een ware mijlpaal voor Ron en mij want sindsdien staat ons leven in het teken van de Britjes.
Anouk en Snoopy
Nooit hadden we de intentie een 'Cattery' te beginnen en soms gebeuren er dingen spontaan en zonder dat je ze plant.
Wat was onze Anouk een makkelijke en goed lerende moeder en nog nooit hebben we een zo tolerante kater meegemaakt als onze eigen kater Snoopy. Snoop was onze allereerste Brit, een herplaatskater van 7 maanden oud, een week later gevolgd door de 1,5 jarige Anouk, eveneens een herplaatspoes. Snoopy heeft dus alle andere katten en kittens zien komen en zien gaan. Toch horen we nooit een grommetje of geblaas van hem. Hij vindt iedere kat en ieder kitten meteen hartstikke aardig en de anderen vinden op hun beurt Snoopy meteen lief. Zo ook onze Anouk die amper een dag of 4 nadat zij bij ons kwam wonen krols én stapelverliefd werd op onze Snoopy. Beiden waren niet gecastreerd bij ons komen wonen... Ons eerste nestje bestaande uit de 4 katertjes Shadow (hij werd als enige op 27 juli geboren) Crespo, Chakotay en Cisko werd 67 dagen geboren en dat was één groot feest!
Omdat dit eerste nestje ons leven zo verrijkt heeft hebben we destijds besloten dat we wel vaker een nestje met kittens wilden opvoeden en hen na 16 weken de allerbeste pleegouders proberen te geven. Dat laatste is ons tot nu toe aardig gelukt bij alle 94 hier geboren kittens van de in totaal 23 nestjes. Helaas wel op een enkele uitzondering na dan, want jammer genoeg zijn niet alle mensen zo aardig als zij zich voordoen... Maar statistisch gezien is dat normaal en horen dit soort uitzonderingen er nu eenmaal ook bij. Vrijwel alle andere pleegouders zijn dolgelukkig met een van Liesbritje en dat is waar we het voor doen: anderen net zo gelukkig maken met een Britje als wij dat zijn met die 8 schatten van ons!
De 4 jongens uit dit allereerste nestje hebben geen officiële achternaam omdat we toen alleen maar stambomen hebben aangevraagd en (nog) geen catterynaam, maar Shadow, Crespo, Chakotay en Cisko zijn vanzelfsprekend raséchte van Liesbritjes! Vandaag worden zij alweer 9 jaar oud. PROFICIAT jongens!!
Chakotay en Cisko zijn bij ons en hun ouders blijven wonen, Shadow woont al die jaren al bij Kerstin in Kerkrade en Crespo is het maatje van Chrisje van Liesbrit en de recent overleden Aagje van Liesbrit die bij Anita, Denise en Tom in Heerlen wonen.
Vandaag wordt onze diva van huize Liesbrit, onze Brits Langhaar poes Ysabeau 9 jaar oud. Zij zal haar dag gegarandeerd doorbrengen in de kattenren. Zojuist lag ze samen met haar dochter Micky en Anouk al buiten te bakken. Want of het nu -20 graden Celcius buiten is of + 36, Ysabeau is het liefste zoveel mogelijk buiten en in de zomer slaapt ze zelfs buiten. Ideaal verjaardagsweer dus voor onze jarige dame!
Vandaag hebben de V-tjes hun tweede enting gekregen bij de dierenarts. Allemaal lieten ze zich dit keer braaf nakijken, dit in tegenstelling tot de vorige keer toen eigenlijk alleen maar Vigo zo mak was als een lammetje. Iedereen was dik in orde en ze waren alle 4 flink gegroeid de afgelopen 3 weken. De enting verliep vlekkenloos en ook de chip had zich bij allen goed genesteld.
Tijd dus om de kindjes van onze Lailah aan jullie voor te stellen en aangezien dames voor gaan, beginnen we met VIENNA van Liesbrit, een van Lailah's mooie, blauwe dochters. Vienna gaat straks in Maastricht wonen bij Tahnée en Armand én de vrijwel even oude huis-tuin-en keukenpoes Dex!! Supergezellig voor Vienna natuurlijk.
Beide meisjes komen op dezelfde dag en in hetzelfde minuut in hun nieuwe thuis zodat ze meteen aan elkaar kunnen wennen en niemand een voordeel heeft. Voor beiden is alles even nieuw en eng. Vienna is nogal afstandelijk en bescheiden van aard en door de aanwezigheid van een soortgenootje zal Vienna zich aan haar kunnen optrekken. Bovendien is Vienna het meest geinteresseerd in de andere katers en poezen in huize Liesbrit. We zullen ons eigenwijze mopje missen maar weten zeker dat ze een prachtig leven zullen krijgen want Tahnée en Armand kijken enorm naar de komst van Vienna en Dex uit!
31 augustus 2013 en 1 september 2013
En dan hier de tweede blauwe dame uit het eerste nestje van onze Lailah: VITANI van LIESBRIT
Een pittig en beslist niet bang aangelegd poezenmeisje wat graag met allerlei speeltjes in haar mondje door het huis heen rent. Vitani heeft energie voor 10 en is vrijwel altijd het langste wakker van het viertal. Ze ligt en slaapt graag tussen onze benen in, echt heel erg opvallend!
De naam Vitani is afgeleid van een van welpjes uit de Disney animatiefilm 'the Lion King' en door haar toekomstige pleegouders met zorg uitgezocht. Vitani mag straks bij Lilian en Harold gaan wonen in het pittoreske Maasband, gemeente Stein. Het wordt het eerste Britje van Lilian en Harold maar het zijn beiden natuurtalenten! Vitani gaat het vast heel erg naar haar zin krijgen bij hen!
Morgen, 1 september, is het weer dubbel feest in huize Liesbrit want onze lieve kater Snoopy én Ron zijn morgen samen jarig! Dat belooft dus een gezellige dag te worden!
Na de beide blauwe dames zijn natuurlijk de 2 lilac kereltjes van Lailah aan de beurt om voorgesteld te worden. We beginnen met de als laatste geborene:
VALERIO BRUCE BORIS van LIESBRIT
Het zijn zoveel namen geworden omdat het gezin uit Ingber (gemeente Gulpen) bestaande uit Nicole en Roger en de kinderen Rowie, Koen en Tom maar niet tot één naam konden komen waar ze allemaal achter konden staan. Dus deden ze het zo. Een goede oplossing vinden we, want een kat luistert namelijk toch meestal niet naar zijn naam dus kun je er net zo goed 3 geven.
Valerio is méér dan welkom in het gezin want zij hebben nog niet zo heel erg lang geleden afscheid moeten nemen van hun geliefde kater Zorro... En het is zo stil in huis zonder zo'n heerlijk katje om je heen.
Valerio is best wel een mamma's kindje. Dus daarom ook nog een foto van dit ventje samen met zijn lieve moedertje Lailah.
En dan is er nog één schatje wat we nog niet voorgesteld hebben. Het als eerste geboren lilac katertje. Dit ventje woont inmiddels nog maar als enige bij ons want zijn beide blauwe zusjes en lilac broertje zijn inmiddels verhuisd. Zijn naam is: VIGO RAVI van LIESBRIT, (roepnaam Vigo). Vigo is een heerlijk kereltje en het alleen zijn doet hem absoluut geen kwaad. Hij vindt het eigenlijk wel lekker om alle aandacht te krijgen als enige kitten in huis!
De kersverse pleegouders van Vigo, Chérie en Davy, wonen in Kerkrade en hebben zorgvuldig nagedacht over deze beide namen. Vigo is een Germaanse naam uit Scandinavie en betekent 'Strijder'. Ravi is een naam uit het Sanskriet en betekent 'Zon'.
Lange tijd was er geen update van ons dagboek en we merken dat onze vaste lezers zich hier door ietwat bezorgd maken wat natuurlijk heel erg lief van hen is! Maar alles is oké in huize Liesbrit hoor, er is gewoon even wat minder inspiratie om ons dagboek zo frequent als de afgelopen 10 jaar bij te houden. Bovendien is er helaas weinig nieuws te melden. We wachten met smacht op een krolsheid van onze poes Micky, maar zoals we al lang weten is de natuur niet te dwingen, dus we zullen geduld moeten hebben...
Wel waren er weer jarigen de afgelopen dagen en de hele maand december is trouwens één grote feestmaand!
Onze oudste poes en de 'moeder des moeders' Anouk is vandaag 11 jaar oud geworden. Nog steeds is zij speels, knuffelig en kerngezond! Wat een heerlijke poes is zij toch en wat maakt ze ons dagelijks en heeft ze anderen blij gemaakt met een van haar kindjes! Samen met zijn mamma Anouk is ook "Graaf Harley van Liesbrit" jarig vandaag! Wij noemden hem altijd liefkozend Geronimo. Hij wordt 6jaar vandaag. Helaas hebben we met zijn pleegouders amper contact...tja soms vallen mensen héél erg tegen ondanks onze strenge screening... Ook onze pleegouders blijken zo nu en dan een afspiegeling van onze vaak vreemde maatschappij. Maar och, Geronimo is en blijft een kindje van ons en van Anouk!! Harley, later tot Body uitgeroepen, was enig kind van Anouk destijds en dit maakt hem hierdoor extra speciaal.
Hieronder een paar mooie foto's van dit bijzondere boefje!
18 december 2013
Alweer de eerste verjaardag van het U-nestje van onze O'Lily! Wat een feest was dat vorig jaar, 4 kleine sneeuwbolletjes die uitgroeiden tot 4 heerlijke lieve leden van de inmiddels beroemde familie de Wit! Hieronder een paar schattige foto's van het viertal.
Na alle Kerstdagen weer iets om te vieren want vandaag en morgen is het Liesbritjes feest! Vandaag 28 december worden de K-tjes Kira, Kliff, Kouros en Kruimel alweer 5 jaar oud en morgen 29 december vieren de S-jes van de familie de Wit, Schinto'Lily, Shiro en Stitch hun 2e verjaardag!!
Hieronder 2 foto's van de 4 schatten van Mamma Anouk.
En natuurlijk ook een paar plaatjes van het eerste nestje van Mammie Lily en de eerste kleinkinderen van Oma Inneke:
Alweer bijna 2014!! Zoals iedereen wel weet is gezondheid het voornaamste wat je elkaar als mens en dier maar kunt wensen!! Niks is belangrijker en dat vergeten we soms wel eens... Laten we proberen er een gezond jaar van te maken met nieuwe doelen om na te streven.
Onze opperpoes Anouk schonk ons in 2004 haar eerste nestje, het begin van cattery 'van Liesbrit'! Vandaag precies 4 jaar geleden kreeg Anouk haar laatste kindjes, haar N-nestje: Nanook, Nigel Bono, Noekie's Marcel en Nino. Een héél speciaal nestje dus! Het waren vier heerlijke jongens waarvan de laatste 2 met een keizersnede geboren werden. Dat was toen superspannend en emotioneel want het was de eerste keer dat wij zoiets meemaakten (en gelukkig ook de laatste keer tot nu toe...). Anouk deerde dat alles totaal niet. Zij was bij haar eerste nestje al een ontspannen en goede moeder en dat was ze ook bij haar laatste nestje. Daarna is Anouk met pensioen gegaan. Inmiddels is Anouk 11 jaar en nog zo speels en dartel als altijd!
Hieronder wat foto's uit die tijd dat de N-jongens hier in huize Liesbrit opgroeiden. Namens ons en mamma Anouk: hartelijk gefeliciteerd jongens!
Zoals de meesten van jullie waarschijnlijk wel weten, hebben we vorig jaar mee gedaan aan de Alpe D'HuZes. Een geweldig evenement en we hebben samen een mooi sponsorbedrag voor de KWF Kankerstichting bij elkaar gefietst!!
Gezondheid is ons mooiste bezit, iets wat mensen die niet gezond zijn pas echt zo ervaren. Wanneer je nagenooeg gezond bent, weten we dat natuurlijk wel maar we zijn ons daar gelukkig niet iedere dag 100 % van bewust. Wanneer we geconfronteerd worden met mensen die ernstig ziek zijn, dan voel je als gezond mens voornamelijk onmacht en wil je 'iets doen'. Nou en dan is meedoen aan zo'n actie de ultieme uitvoering hiervan! Je doet iets unieks, en tevens kun je door je eigen fysieke inzet zoveel mogelijk geld proberen in te zamelen.
Dit jaar gaan we dus niet naar de Alpe D'Huez maar gaan we KLIMMEN TEGEN MS!! Dat we dit jaar niet meedoen aan de Alpe D'HuZes heeft beslist niks met alle door de media opgeklopte en onterechte negatieve publiciteit rondom de Alpe D'HuZes te maken. Hopelijk blijven we gezond en is het ons gegeven dat we daar in 2015 weer aan mee mogen doen!! De reden dat we dit jaar voor de Stichting MS gaan fietsen heeft te maken met een vriendengroep van Ron die hij al sinds zijn afstuderen kent. Een van deze vrienden, Ed, kreeg jaren geleden al de diagnose MS. We hebben als vriendengroep besloten om samen voor Ed en alle andere patienten die aan MS lijden de Mont Ventoux te gaan beklimmen.
Klimmen tegen MS is een veel kleiner evenement dan Alpe D'HuZes die al sinds 2006 bestaan en waarbij organisatoren er een fulltime baan aan hebben. KLimmen tegen MS is pas in 2011 gestart en zodoende hebben we dit jaar niet de mogelijkheid onze bezoekers op een makkelijke manier naar onze persoonlijke deelnamesite te linken om daar ons Blog te kunnen lezen. Ook is doneren iets arbeidsintensiever omdat een donateur zich eerst moet registreren voor hij/zij via iDeal of machtinging een bijdrage kan storten. De Stichting Klimmen tegen MS probeert dit alles nog te verbeteren maar of dat dit jaar nog lukt is de vraag. Zodoende willen wij via een link naar een apart deel van onze website een Blog gaan bijhouden. We zijn er al een tijdje druk mee bezig.
Binnenkort verschijnt dus op onze Liesbrit website een extra hoofdstuk "Klimmen tegen MS dagboek". Hopelijk gaan jullie ons volgen en steunen! Wanneer je wat meer wilt lezen over 'Klimmen tegen MS' of wilt doneren, dan kan dat via onderstaande link. Ron (Vriezema) en ik (Annelies Coenen) zijn via onze achternaam te vinden bij de deelnemers en daar kun je ook doneren.
Dit jaar gaan Ron en ik beiden met de fiets naar boven. Ja, ook ik...
Buiten onze vriend Ed kennen we helaas nog meer mensen die MS hebben, denk dat iedereen wel in zijn of haar familie, vrienden/kennissenkring of op het werk iemand kent die deze ziekte heeft. Helaas kan ik niet schrijven "die deze ziekte heeft gehad" want MS is ongeneeslijk. Daarom willen wij hier iets tegen doen!! Maar...dat kunnen we uiteraard niet alleen, daar hebben we zoveel mogelijk steun bij nodig!!! Alvast bedankt!!
6 februari 2014
Zoals jullie kunnen zien is er een Blog/Dagboek hoofdstuk toegevoegd (oranje van kleur) waarin de bezoekers van onze website onze voorbereiding naar de beklimmingen van de Mont Ventoux op 9 juni 2014 kunnen volgen. Het Blog heeft een apart gastenboek dus wanneer jullie willen reageren, laat dan gerust even een berichtje achter, vinden we leuk!
Vandaag zijn de O-tjes jarig, het laatste nestje van mammie Inneke. Helaas zijn Otis en Oona ons véél te vroeg ontvallen dus ook een dag met een zwart randje... Maar juist op een dag als vandaag denken we extra veel aan deze beide schatten terug...
Mammie Inneke met haar dochtertjes Oona (L) en O'Lily (R)
Mammie Inneke met haar jongens Olaf (L) en Otis (R)
Oona (L) en Otis (R)
Onze poes Miep, officieel Micky van Liesbrit en kortharige dochter van onze langharige Koningin des huizes Ysabeau, is op 2 januari dit jaar een weekje gaan logeren bij haar verloofde Robbie in het mooie Ossenisse aan de Westerschelde in Zeeland. Helaas is het tot nu toe erg onzeker of ze zwanger is want ondanks dat ze Robbie erg aardig vind, vond ze het dekken dit keer helemaal niet zo leuk. Vorige keer was dit wel anders. Tot nu toe is Micky nog niet opnieuw krols geworden en aan haar (veranderde) gedrag zou je denken dat ze zwanger is maar verder kunnen we lichamelijk (nog) niets ontdekken wat met 100 % zekerheid op een zwangerschap kan wijzen. Normaliter worden dan de tepels van een poes knalroze en dat is beslist niet het geval. Wel is ze (nog) dikker geworden. We wachten dus maar eens rustig af, het zal op een gegeven moment wel duidelijk worden. Half maart zou ze dan uitgerekend zijn. Maar we rekenen maar beter op niets, dan valt het altijd mee. Een echo laten maken zou zekerheid kunnen geven, maar we doen onze poezen zoiets liever niet aan. Het geeft toch onnodige stress en zoals ik al zei, zal het vanzelf wel een keertje duidelijk worden. Wij hebben geduld.
Verder zijn er gevorderde plannen om onze woonkamer middels een dichte schuifdeur af te kunnen zonderen van de rest van het huis zodat uitgevlogen van Liesbritjes tegen een redelijke onkostenvergoeding tijdens de vakantie van hun pleegouders bij ons kunnen komen logeren. Dat wil zeggen dat ze dan de hele huiskamer als verblijf kunnen hebben. Een riant onderkomen dus met 5 ramen uitkijkend op 3 verschillende kanten van ons huis met vele heerlijke lig-en krabplekjes om net als hun pleegouders ook als het ware een uitgebreide vakantie te kunnen vieren. Uiteraard zullen Ron en ikdan ons uiterste best doen om deze katjes op hun gemak te stellen en van héél veel knuffeltjes te voorzien.
19 februari 2014
Gisteren schreef ik nog dat onze Miep waarschijnlijk niet zwanger is, maar diezelfde dag ging ik daar toch weer ernstig over twijfelen. Haar buik is toch anders en haar gedrag al helemaal! Ze zoekt duidelijk naar een plekje om haar baby's te baren her en der in huis en vooral de katers moeten weer afzien want Miep dult ze ineens niet meer graag in haar buurt. Dat laatste gebeurde tijdens haar eerste zwangerschap ook en normaliter vindt zij juist de jongens het leukste van iedereen! Zwanger of niet zwanger???? We kunnen niets anders doen als afwachten....
26 februari 2014
Weer jarigen vandaag! Dit keer het laatste nestje van onze inmiddels gepensioneerde Brits Langhaar poes Ysabeau, ons T-nestje! Ze worden vandaag 2 jaar oud. Tobie, Tasha, Tammy en Teuntje PROFICIAT !!!!
Vandaag herdenken we ook hun lieve zusje Tessa die na slechts 14,5 week van het leven te hebben mogen genieten door het noodlot werd getroffen en de dodelijke ziekte FIP kreeg waardoor we genoodzaakt waren haar te laten inslapen omdat zij anders door deze meedogenloze ziekte een langzame en zeer pijnlijke dood had moeten sterven... De moeilijkste beslissing die ik ooit heb moeten nemen maar wanneer je van je dieren houdt, mag je nooit egoistisch zijn en moet je doen wat helaas gedaan moet worden en het diertje onnodig lijden besparen.
De dag dat de meteorologische lente begint! En de dag dat we ook echt lente-nieuws kunnen brengen: onze poes Micky is zwanger!!!! Het verhaal nog een keer van voren af aan:
Meteen na de jaarwisseling werd Micky dan eindelijk weer eens krols! Op de tweede dag van het nieuwe jaar zat ze al gezellig bij haar verloofde Robbie in het mooie Zeeland. Maar... het verliep allemaal geheel anders dan de eerste keer dat ze bij Robbie logeerde: Miep zag het dekken niet zo zitten en werd boos wanneer Robbie haar op die manier benaderde. Verder was ze wel heel klef met hem, kopjes geven, elkaar wassen etc. Emmy van cattery Muru's heeft dan ook geen enkele dekking gezien. Na een week ben ik haar maar weer gaan ophalen. We gingen er dus lange tijd vanuit dat ze niet zwanger zou zijn. Onze Miep is sinds haar eerste moederschap een behoorlijk dikkerdje geworden dus aan haar postuur was lange tijd niets te zien en het voornaamste signaal, de knalroze tepels, kwamen niet. Opnieuw krols werd ze echter ook niet.
Na een week of 6 zagen we dat Miep steeds een beetje boller werd, een zwangere poes krijgt altijd van die 'zadeltasjes' zoals wij dat noemen aan de zijkant van haar lichaam. Haar buik werd dus anders en haar gedrag al helemaal! Ik zag haar regelmatig naar de beste plekjes in huis zoeken om haar baby's te baren. Maar nog steeds géén roze tepels. Op een gegeven moment verandert ook haar gedrag naar een van onze katers want Miep duld hem ineens niet meer in haar directe nabijheid. Dat laatste gebeurde tijdens haar eerste moederschap, nu bijna 3 jaar geleden, ook. Met dien verstande dat ze dat toen pas deed op het moment dat haar kittens 7 weken oud waren en vrij door huis mochten lopen. Dat beloofd wat... Maar goed, die laatste 2 gedragingen maakten dat ik ging geloven dat ze wellicht tóch in verwachting zou kunnen zijn. Ik wist dat ik nog even geduld zou moeten hebben tot ze zo'n 50 dagen zwanger zou zijn. De baby's zijn dan dusdanig groot en sterk dat je ze dan in haar buik zou moeten kunnen zien bewegen. Afgelopen maandag ben ik er eens rustig voor gaan zitten tot Micky ergens diep in slaap lag. Wanneer een moederpoes ergens rustig ligt te slapen, worden de baby's wakker en kun je ze met het blote oog door haar buik zien dansen. Bij een moederpoes die wakker is en veel rondloopt zie je dat bijna niet omdat de kittens in de buik dan door het bewegen van mamma als het ware in slaap worden gewiegd. Maar ik zag tot mijn grote vreugde duidelijk 'ploepertjes' in haar buik en haar tepels beginnen nu ook pas echt goed roze te worden. Heeft die Robbie het dus toch weer geflikt!
Jippie! We krijgen hopelijk weer van die leuke streepjespyjamaatjes!! Hieronder een foto van vanochtend van Micky en een foto van haar 1e nestje, die over 8 dagen hun 3e verjaardag vieren.
R-nestje van Micky en Robbie 2011: v.l.n.r. Brits Langhaartje Raspoetin Gijsje, Richie, Richman, Robbie Jr. en Rocco Mojo.
Hopelijk mogen we nog één keer zo'n ontzettend leuk nestje krijgen want hierna zal Robbie met welverdiend pensioen gaan. Die schat heeft ons naast het R-nestje nog 3 prachtige nestjes geschonken, het P-nestje van onze Kira, Q-nestje en T-nestje van onze Ysabeau.
Omdat zowel Micky als Robbie kortharig zijn maar wel beiden het langhaargen dragen, is er kans op 25 % langhaar.
Het gaat nu razendsnel want op het moment dat ik dit tik is Miep ca. 55-57 dagen in verwachting. Heel precies weten we het dit keer niet omdat er geen enkele dekking is gezien. Beetje gokken dus en maar een ruime marge aanhouden. Voorlopig dus aan huis gekluisterd en de boel goed in de gaten houden. Niet zo moeilijk hoor, want wanneer ik thuis ben gedraagt Miep zich voorlopig als mijn schaduw en slaapt ze naast me op bed.
Vandaag is dan de dag dat ons R-nestje jarig is en zij hun 3e verjaardag vieren. Hierboven had ik deze verjaardag al aangekondigd en een foto van het vijftal geplaatst. Wat een feest op al die plekken en wat een weertje om jarig te zijn!! Mamma Micky en oma Ysabeau liggen al lekker buiten te zonnebaden!
Nog even een fotootje van alle R-van Liesbrit kindjes afzonderlijk:
Langhaartje Gijsje Richie Richman
Robbie Jr. Rocco Mojo
Dag 64 vandaag van Mamma Micky haar zwangerschap. Het is nog steeds rustig en het zou zo nog een hele week kunnen duren. We wachten geduldig af...
Groeigrafiek V-nestje
Vond U ons dagboek leuk om te lezen en te bekijken?
Dan zouden wij het leuk vinden als U een berichtje achter zou willen laten in ons gastenboek!
.JPG)
