DAGBOEK van ons G-nestje
Onze andere dagboeken kunnen gelezen worden onder 'vorige nestjes' ,
________________________________________________________________________
Ons G-nestje werd geboren op zondagmiddag, 16 december 2007 om 17:00 uur
Een héle speciale dag want dit is de verjaardag van Anouk en van mij, Annelies.
Moeder: Anouk Anastasia van Lahrhof Vader: Freddie Mercury van de Beverkrul
Helaas
maar één kitten: 1 katertje
omdat hij als enig kitten hier in huis opgroeide had hij al snel 5 moeders: zijn echte mamma Anouk, Promiss, Ysabeau en Inneke en natuurlijk zijn mensenmamma.
_________________________________________________________________________
Het is de hoogste tijd voor een nieuw dagboek! Waarom? Omdat we héél erg goed nieuws hebben, nieuws wat al enkele weken bekend is maar waar we bewust mee gewacht hebben tot alle 4 de kittens van onze Ysabeau én Cita verhuisd waren naar hun nieuwe thuis.
Want wat is het geval??? Onze opperpoes Anouk is weer ZWANGER !!! Jippie !! En Int.Ch. Freddie Mercury van de Beverkrul van de cattery Mr.Mistoffelees is de dader. Freddie is een goede bekende van ons want hij is ook de pappa van onze D-jes en F-jes van Ysabeau.
Vandaag is onze Anouk alweer precíes 38 dagen in verwachting en tot nu toe gaat het meer dan uitstekend met onze zwangere schat. Ze heeft al een lekker bol buikje en ze voelt zich prima. Alles wijst erop dat ons 8e nestje, het G-nestje, een winternestje mag worden. Zo rond 16 december hopen we haar baby's tegemoet te mogen zien!!! Állemaal duimen dat alles goed blijft gaan hè?
Omdat we onze trouwe lezers niet op de hoogte hebben gebracht op het moment dat onze Anouk bij Freddie is gaan logeren, hebben we het een en ander goed te maken. Nadat onze Anouk na 3 pogingen bij een andere kater nog steeds niet zwanger was, hebben we haar op 9 oktober naar Spijkenisse gebracht om bij Freddie te gaan logeren. Hieronder een leuke foto van haar logeerpartijtje bij die knappe man. Onze Anouk heeft het duidelijk naar haar zin en is zich over de grond aan het rollen na een dekking. Een week of 3 na haar eerste dekking was het resultaat van dit uitje zichtbaar: Anouk is zwanger van haar vierde nestje!!!!
Vandaag zit onze Anouk alweer op dag 40 van haar zwangerschap. Onze toekomstige mamma wordt nu ook zichtbaar dikker. Ze heeft al een keurig net buikje en als ze rondloopt, dan zie je de uitstulpingen links en rechts al heel erg goed zitten! Ze eet goed en we geven haar elke dag enkele keren speciaal voer voor zwangere poezen én kittenbrokken met extra veel voedingswaarde. Dat heeft een zwangere poes ook echt nodig en het komt het geboortegewicht van de kittens ten goede.
In deze fase van de zwangerschap wordt de huid van de foetussen dikker en rimpelt. De oortjes worden groter en het staartje wordt langer. Het binnenoor is gevormd, maar nog van kraakbeen. De longblaasjes ontwikkelen zich en de hypofyse. In de darmpjes groeien darmvlokken. De oogleden zijn compleet aanwezig, de ogen zijn gesloten. De foetussen groeien rap nu: met 38 dagen meet het ca. 50 mm en met dag 44 alweer ca. 70 mm. Het hoofdje is en blijft relatief groot. Er komen nu ook haartjes, de foetus is bedekt met een fluweelachtig laagje. Vanaf dag 48 (ca. 80 mm) is de eventuele pigmentatie van de haartjes ook zichtbaar.
PS. Het foto album van onze 7 Britjes is recentelijk aangevuld met nieuwe foto's en is beslist het nemen van een kijkje waard!
Onze zwangere schat slaapt erg veel en ze eet heel erg goed! Ze heeft echt van die vaste slaapplekjes en zij wijkt daar tot nu toe nog niet vanaf. Af en toe gaat ze boven de bevallingskist inspecteren. Onze bevallingkist staat inmiddels al een tijdje klaar op onze slaapkamer. Dat doen we altijd ruim van te voren zodat alle andere Britjes hier in huis hun nieuwsgierigheid kunnen bevredigen. Vooral onze Cisko slaapt regelmatig in de kist, maar er wordt voornamelijk door de volwassen Britjes óp de kist geslapen. Vooral onze beide langhaartjes Inneke en Ysabeau zijn daar veelvuldig te vinden. Er ligt zolang een dekentje op de kist en hij staat pal tegen de verwarming aan wat het tot een aantrekkelijk slaapplekje maakt.
Vandaag is onze Anouk alweer 45 dagen zwanger, haar ongeboren kittens zijn op dit moment zo'n 59-94 mm groot. Dit is maar een gemiddelde want de grootte van een foetus is van het ras afhankelijk. De Brits Korthaar behoort niet tot de grote rassen, dat is bijvoorbeeld wel een Maine Coon. Wij houden voor Anouk maar aan dat ze iets onder het gemiddelde zit, haar kittens zullen dus nu een centimeter of 6 à 7 cm zijn. Klein nog hè?
Anouk begint sinds vorige week een steeds dikker buikje te krijgen. Dit zal nu snel gaan. De kittens zijn helemaal gevormd en hoeven nu alleen nog maar te groeien. Anouk slaapt 's nachts nog altijd beneden in de huiskamer of in onze keuken, maar we verwachten dat zij straks vanzelf boven bij ons op de slaapkamer komt liggen. Dat heeft zij tot nu toe altijd gedaan. Zo nu en dan leg ik mijn handen om haar buik... spannend hoor want binnenkort hoop ik de kittens te kunnen voelen. Dat gevoel is héél erg speciaal, het is gewoon een wonder wat zich allemaal in haar buikje aan het afspelen is...
Nog maar één dag en dan begint de feestmaand december alweer. Wat gaat de tijd toch snel! 9 weken zwangerschap zijn best lang, maar het lijkt in een razend tempo te gaan dit keer. Ons zwanger meisje is vandaag alweer 50 dagen ver. In de loop van de volgende week verwachten we dat we de kittens voor het eerst in haar buik kunnen ZIEN bewegen!! Misschien dat we dan een gokje kunnen wagen hoeveel baby's zij draagt?? Tot nu toe hebben wij dit bij onze Anouk altijd redelijk goed kunnen voorspellen. Maar we kennen ook voorbeelden genoeg bij anderen, dat je hierop nooit echt kunt vertrouwen. Dus er zit niets anders op dan gewoon nog maar een paar weken afwachten en in spanning zitten...
Vandaag is een spannende dag voor onze Inneke. Inneke is een enórm knuffelpoppetje maar is jammer genoeg erg bang aangelegd. Haar karakter is extreem zacht en vreemden/bezoek in huis vind zij heel erg eng... Het heeft zelfs een hele lange tijd geduurd eer Inneke hier in huis gewend was. In onze kattengroep lag ze meteen bij haar komst, bijna een jaar geleden inmiddels, heel erg goed. Inneke kan het met al onze Britjes even goed vinden.
Knuffelen mogen wij onze kleine schat inmiddels in overvloed, maar haar vacht kammen? Dát is voor haar van een geheel andere orde en dat laat ze niet tot amper toe. Met mijn handen kan en mag ik haar hele vacht aanraken en controleren maar zodra ik een schaar of een kam in handen neem is Inneke metéén weg.... Op de een of andere manier vind zij dat doodeng... Natuurlijk kunnen we haar dwingen, maar elke keer als we dat doen, dan keert haar extreem angstige gedrag naar ons weer een hele tijd terug. Het grote probleem is dat Inneke een héle lange en dunne vacht heeft, véél langer als die van onze Ysabeau, dus zij heeft deze verzorging van haar vacht héél erg hard nodig. Aangezien wij haar weelderige vacht deze verzorging niet op een 'normale' manier kunnen geven hebben we naar een oplossing gezocht. Haar ondervacht zit namelijk hélemaal onder de klitten en is aan het vervilten.
We hebben een goed overleg gehad met onze dierenarts. Inneke zal van onze dierenarts een roesje (lichte narcose) krijgen waarna we met haar naar een professionele trimmer gaan die haar vacht eens goed onder handen gaat nemen. Waarschijnlijk zal zij op bepaalde plekken zelfs geschoren moeten worden... En omdat we dan toch met haar bij de dierenarts zijn, wordt zij meteen op haar bloedgroep, de besmettelijke ziektes FelV/Fiv en alvast op PKD-DNA getest. Dit in verband met onze plannen om Inneke medio komend voorjaar mamma te laten worden. Vaak brengt een zwangerschap een positieve karakterverandering met zich mee. Ook zal zij haar jaarlijkse enting krijgen.
Ons bezoek met Inneke aan 'de kapper' is heel goed gegaan! Inneke is een gigantisch grote berg met haren en klitten kwijt en voelt zich een stuk lekkerder nu. Ze wast haar vacht nu ook regelmatig en dat is súper, want dat deed ze voorheen bijna niet. Het wassen is voor haar een heel stuk makkelijker geworden en beter te overzien.
Trimster Kim Bloemen uit Landgraaf ging vakkundig en zorgvuldig te werk en ze was heel erg lief voor onze Inneke. Kim is een uurtje met ons kleine moppie in de weer geweest en zij ziet er nu uit als door een ringetje te halen: een keurig net meisje!! Gelukkig hoefde Inneke alleen maar op haar buik, bij haar achterpoten en kontje kort geschoren te worden. Op die plekjes is zij nu net een korthaartje en er hoefde gelukkig niets kaal geschoren te worden.
Innekes bloedtesten bij de dierenarts waren uitstekend: alles negatief!! In 2008 nog haar eerste HCM test in Gent en dan staat niets haar meer in de weg om in het voorjaar misschien wel mamma te worden.
Vandaag is het Sinterklaasfeest! Hadden we al dat haar van Inneke maar mee genomen bij de trimster, menig Hulp-Sinterklaas zou het aardig doen met behulp van Inneke's vacht! (zie foto boven)
Hieronder wat Sint Nicolaas sfeerplaatjes van onze uitgevlogen kittens, de broertjes Bolleke Balou en Beertje Ollie van vorig jaar. Verder nog een recente foto van onze kleine Flebster die voor het eerst Sinterklaas in Antwerpen viert.
Bolleke Balou van Liesbrit met de boot van Sinterklaas
kleine Flebster Felix van Liesbrit, die bij 2 kleine kindjes in Antwerpen is gaan wonen, mag samen met de kinderen de schoen zetten. En natuurlijk moet in zo'n schoentje dan iets om Sinterklaas gunstig te stemmen, bijvoorbeeld een wortel voor het paard van de Sint. Het groen van deze wortel vind Flebster wel heel erg leuk speelgoed!
Beer Olivier van Liesbrit heeft een bijzonder band opgebouwd met de Sint en Piet wuppen!
En bij 5 december hoort natuurlijk ook een gedichtje:
Zachtjes gaan de poezen voetjes
trippel trippel trippel trap
Het is een kitten van van Liesbrit
trippel trippel trippel trap
En al ben je wel eens stout
Je hebt altijd een hart van goud
Ben je zilver, grijs of goud
Je hebt altijd een hart van goud
_____________________________________________________________________________________
Wij zeggen altijd dat een gecastreerde kater als het ware zijn hele leven een kitten blijft. Nou, onze golden kater Chakotay is daar het levende bewijs van. Drie en een half jaar oud is ons menneke en nog altijd hángt hij aan zijn vader Snoopy en aan zijn mamma Anouk. Vooral in tijden zoals deze, als mamma Anouk zwanger is, gedraagt Chako zich als een kitten van een week of 6. Hij gaat dan helemaal verstrengeld met Anouk liggen slapen en probeert dan zelfs bij haar te drinken. Anouk die lieve schat, die laat dat allemaal toe en wast hem braaf zijn koppie... Maar het is natuurlijk een beláchelijk maf gezicht als je zo'n grote gouden kater bij zijn kleine moedertje ziet proberen te drinken. Laatst had ik de camera op tijd bij de hand en heb ik het kunnen vastleggen. Het is vertederend en lachwekkend tegelijk!
Vandaag is onze zwangere Noekiepoekie alweer 59 dagen zwanger. Vanaf overmorgen gaan we 's nachts weer om de paar uur de wekker zetten om Anouk te checken, want vanaf die tijd zou de bevalling kunnen gaan plaatsvinden...
Dag 63 vandaag: onze hoogzwangere Anouk voelt zich kiplekker, geen tekenen dat de bevalling snel zal beginnen en dat verwachten we eigenlijk ook nog niet echt. Bij haar vorige zwangerschappen heeft ze altijd gewacht tot dag 66 of 67. Maar goed, je weet het natuurlijk nooit 100 % zeker dus daarom zetten we 's nachts om de paar uur de wekker om even te kijken of alles oké met haar is. We willen geen seconde missen als het eenmaal gaat beginnen!!
Verder hebben we de afgelopen dagen weer heel wat kilometers afgelegd met onze poes Promiss en wel richting Arnhem! Promiss werd laatst namelijk hartstikke krols en zodoende dat zij op de valreep in 2007 nog heeft gelogeerd bij haar 'vaste partner' Bodhi. Klinkt misschien wat vroeg dit keer, maar een krolsheid is een teken dat een poes goed gezond is en prima in haar vel zit. Tegen de tijd dat zij zal bevallen zijn er 9 maanden om vanaf haar E-nestje. Dat horen minimaal 8 maanden te zijn. Promiss is een poes die nogal de neiging heeft tot overgewicht en als een poes te dik is, dan kan zij moeilijker zwanger raken. Verder hebben al heel vaak gemerkt dat er maar moeilijk te plannen valt met poezen. Zodoende hebben we van deze krolsheid gebruik gemaakt, want voor hetzelfde geld laat ze ons wachten tot ergens ver in de maand mei. Promiss is nog nooit in de winter krols geweest.
De pleegouders die al op haar vorige wachtlijstje stonden en die keer helaas geen kitten konden adopteren, zijn natuurlijk superblij, want ook zij hadden niet verwacht dat alles zo snel zou kunnen gaan als nu het geval is!
Promiss ontdooide na haar aankomst bij Bodhi héél erg snel. Een poes moet namelijk altijd even wennen aan de vreemde omgeving. Dus de eerste tijd trok zij zich een tijdje terug in een hoekje (terwijl ze wel steeds zéér geïnteresseerd naar die mooie man aan het kijken was...hahaha) Maar diezelfde avond had Promiss al snel in de gaten dat het haar grote vriend Bodhi was en konden beiden al snel geen genoeg van elkaar krijgen! Het klikte echt gigantisch goed tussen die 2, want toen ik haar weer ging halen, wilde ze eigenlijk helemaal niet mee naar huis...!!
De baby's in Anouks buik zijn héél erg druk, zowel vandaag als gisterenavond. Ook als mamma wakker is, lijken ze continu vreugdedansjes in haar warme buikje te maken! Meestal zijn kittens rustig en slapen ze als een moederpoes wakker is. Door de bewegingen van de poes worden ze als het ware 'in slaap gewiegd'. Maar als mamma slaapt? Dán worden de kleintjes wakker en kunnen ze aardig tekeer gaan! Gisterenavond wilde Anouk alléén maar bij me op schoot liggen en ze werd heel erg onrustig van al dat gerommel in haar buikje. Haar baby's bléven maar bewegen, ik kon het heel erg duidelijk zien maar zelfs ook voelen als ze op mijn schoot lag. Heel erg bijzonder! We zitten alweer op dag 64 vandaag. We zijn er hélemaal klaar voor, alles staat standby!!
Rustige nacht achter de rug. Dag 66 van Anouk's zwangerschap vandaag!! Onze bevallingskist is echter wél goed gevuld, maar niet met kittens....nee, onze Snoopy en Cisko vinden het nog steeds een heerlijk plekje om een dutje in te doen.
We hebben slecht nieuws én goed nieuws...
Gisterenochtend, zondag 16 december 2007, op dag 67 van haar zwangerschap begonnen rond 9 uur 's morgens de weeën bij onze Anouk. Alles ging best voorspoedig met de bevalling maar helaas bleken 3 kittens veel te vroeg gestopt te zijn met groeien. De foetussen waren puntgaaf, maar hadden nog niet eens haartjes mogen krijgen en waren dus al overleden voordat zij ter wereld konden komen... We schatten dat zij een dag of 50-55 zijn geworden en wogen gemiddeld maar zo'n 40 gram...héél erg triest allemaal. Anouk's draagtijd was perfect maar zoiets verdrietigs kan dus ook gebeuren in de kattenwereld of zoals onze dierenarts zegt: het is een speling der natuur die gewoon kan voorkomen...zucht... Je weet gewoon niet waarom het is mis gegaan.
Tot slot hebben we gelukkig óók goed nieuws, want op Anouks verjaardag heeft zij toch één kittentje mogen krijgen van 116 gram!! Hij lag in een stuit en het was een behoorlijk heftige bevalling hierdoor...'t was inmiddels al 17:00 uur geworden. Onze Anouk kan dus lekker moederen en dat doet zij dan ook in overvloed! Het lijkt een blue silver tabby kitten, waarschijnlijk een katertje. Als het een poesje blijkt te zijn, dan zullen we haar niet laten adopteren. Anouk voelt zich lekker, eet en drinkt goed en is om de haverklap bij haar kleintje te vinden.
Zoals jullie wel zullen snappen, zijn we een beetje van slag... Gisteren was ook mijn verjaardag, maar vanzelfsprekend hadden Ron en ik beiden geen tijd daar ook maar iets van aandacht aan te schenken. Helemáál niet erg, we zijn al heel erg dankbaar dat onze schat toch nog een baby heeft mogen krijgen. Zodra we een leukere foto hebben, dan plaatsten we die van onze trotse mamma en die kleine ukkepuk. Hij is zoooooooo lief en vooral héél erg bijzonder!!!
Na nog wat complicaties bij Anouk, gaat het nu weer goed met haar. Ook met Anouk's kleine 'floepertje' gaat het prima. Het is met zekerheid een katertje... De kleine man is al héél goed gegroeid: hij weegt nu 132 gram en hij drinkt uitstekend! Hij kan dan ook kiezen uit maar liefst 10 tepels, die zijn állemaal voor hem!
Ron en ik proberen het gebeuren een beetje achter ons te laten en dat is best wel lastig. Wat dat betreft zitten dieren ongecompliceerd in elkaar en het is maar goed ook dat Anouk zich niet van alles bewust is wat er met haar gebeurt is. Ze is dol op haar kleine schat en laat dat dan ook óverduidelijk merken. Úren kan zij zich om het kleintje bekommeren!!
Omdat het zo koud is buiten, laten we de bevallingskist mooi dicht zodat de temperatuur niet te veel gaat schommelen en het lekker warm blijft binnenin de kist. (ca. 24 graden) Normaliter heeft een kitten broertjes en/of zusjes om tegenaan te kruipen als mamma even de benen strekt, maar dat is in het geval van ons wonderkindje natuurlijk niet het geval. Daarom zetten we de kittencam nog even niet op, want dan moet de kist open. Een kitten kan zichzelf niet warm houden. We hebben een klein warmwaterzakje met een fleece hoesje in de kist gelegd zodat het kleintje daar tegenop kan kruipen bij gebrek aan nestgenootjes.
De reacties per mail en via ons gastenboek zijn overweldigend en vooral hartverwarmend! Iedereen hartelijk dank voor jullie medeleven! Geeft ons een fijn gevoel en de kracht om vanaf nu vóóruit te gaan kijken!!
Ons kleine mopje gaat erg goed, eergisteren was hij 12 gram gegroeid en gisteren 16 gram. Hij heeft dan ook een supermamma want onze Anouk is maar héél sporadisch uit de kist, eigenlijk alleen maar als wij beneden zijn. Hij kan dus zowat 24 uur per dag drinken als hij wil. Als wij beneden zijn, dan komt ons lieve moedertje ons zo nu en dan even opzoeken omdat ze ons dan heel erg mist. Als ik even voor een boodschap ga, dan zit Anouk als ik weer terug kom pál achter de deur op me te wachten. Alsof ze bang is dat we haar alleen laten. Als ze ziet dat ik er weer ben, gaat ze metéén (keihard rennend en miauwend!) naar haar baby toe en wil ze dat ik met haar meeloop! Ze is ook zooooo vreselijk lief voor haar kindje, ze neemt hem regelmatig in haar pootjes wat superlief uitziet!
Ron en ik zijn helemaal verliefd op ons kleine engeltje, vanzelfsprekend is dit bij al onze katten en kittens het geval, maar deze mini is natuurlijk wel héél erg bijzonder. Als Ron thuis komt van zijn werk, dan begroet hij niet eerst mij maar loopt hij rechtstreeks naar boven om zijn handen te wassen en Anouk en haar baby eerst even te knuffelen. Op de fiets naar huis verzint hij vaak kleine, lieve gedichtjes over onze Britjes en kittens (net als met Sinterklaas) en ook gisteren had hij een héle lieve:
Mam waar ben je ...
Mam kom hier
Sla je pootjes om me heen ...
En spin wat liefs
Dan ben ik niet zo alleen ...
Want als jij bij me bent
Spin ik tevreden!
Buiten wordt het alleen maar kouder en gisteren lag hier zelfs sneeuw!! Dus de kittencam laten we nog even achterwege. Natuurlijk heeft ook deze kleine froemel van Anouk een eigen groeischema. Iedere dag zo rond 20:00 uur wordt hij gewogen en passen we zijn gewicht in de grafiek aan. We zullen de grafiek een dezer dagen hier onderaan in ons dagboek plaatsen.
Het navelstrengetje is eraf gevallen gisteren en de kleine schat groeit en groeit maar!! Gisteren 20 gram en vandaag weer 24 gram (!!) erbij gedronken, dus hij gaat heel lekker zo. Het liefste ligt hij in zijn mamma's pootjes, warm tegen haar aan...
Zijn adoptieouders mogen later Lisenka en Hans uit Barneveld worden en hij gaat daar straks bij Misty en Charly wonen, ook 2 Britjes wat heel gezellig voor hem zal zijn. Zij noemen hem: GRAAF HARLEY van Liesbrit, roepnaam: Harley.
Omdat hij een échte overlever is en wat weg heeft van een indiaantje met zijn mooie tabbytekening en hij doet ons denken aan de Indiaan Geronimo. Dat was de laatste Apacheleider in Noord Amerika. Geen enkele Indiaan had een wildere en stoerdere reputatie dan Geronimo, een échte held en de laatste Apache die zich tegen de blanke overheersing bleef verzetten. Vinden we gewoon erg toepasselijk bij ons kindje!
Het gaat super hier met ons kleine manneke en mamma Anouk! Ons Kerstkindje is nu alweer 1 hele week op deze wereld en heeft zijn geboortegewicht nu al verdubbeld! Slagroommelk?
Een héle koude Kerst hier in Schin op Geul...brrrrr. Maar de bevallingskist is heerlijk knus en warm. Voor deze gelegenheid wel snel even een Kerstfotootje kunnen maken!
Het is eindelijk opgehouden met vriezen overdag. Dus een klein Kerstkadootje voor al onze bezoekers: de kittencam staat opgesteld! Kunnen jullie allemaal óns kerstkindje en haar mamma Anouk live bekijken!
Ons mopje heeft eindelijk de oogjes open !! Hij heeft zich ruim de tijd hiervoor genomen, want dicht tegen mamma aan slapen vind hij toch wel het allerlekkerste wat bestaat op dit moment. Het heeft een aantal dagen geduurd eer zijn oogjes écht goed open waren, want dat valt soms niet mee op die leeftijd. Mamma Anouk heeft flink geholpen met de oogjes wassen en wij met een watje met afgekookt water en voila: hemelsblauwe babyogen! Welkom in deze wondere en spannende wereld kleine schat!!
Onze kleine Harley zegt: Hallo Wereld!
Zijn spotted tabbytekening wordt ook steeds duidelijker en de daarbij horende 'M' op zijn voorhoofd is erg mooi getekend. Groeien gaat heel constant, gemiddeld zo'n 14 gram per dag. Mamma Anouk durft nu weleens wat vaker voor een langere tijd weg van de kist. Gisteren durfde ze zelfs effe heerlijk van het winterzonnetje te gaan genieten in onze kattenren.
Twee weken is ons wonderkind vandaag! Vanaf gisteren hebben we de wereld van kleine Harley wat groter gemaakt. De mand waarin hij tot nu met mamma Anouk lag is verdwenen en hij mag nu door de héle kist heen crossen. Harley werd ook langzaam nieuwsgierig en hing soms over de rand van de mand heen te koekeloeren. De hoogste tijd zijn ruimte te vergroten.
Tante Promiss ligt regelmatig úren over de rand de kist in te kijken, ze kan niet wáchten tot ze mee mag gaan moederen over onze kleine man!! Tot nu toe kan zij zich nog inhouden en heeft zij respect voor 'opperpoes' Anouk. Ook onze Inneke komt regelmatig kijken, maar zij vind Harley best nog wel wat 'eng'.
Van onze Ysabeau is het bekend dat zij níks van andermans kittens wil weten tot ze een week of 6 zijn en vrij rond kunnen en mogen lopen, dan vind zij een kitten pas oké. Tot die tijd zal Harley zijn tante Ysabeau alleen maar leren kennen als een halflangharige, gekke poes die keíhard tegen hem staat te blazen... Onze Snoopy en zijn 2 zonen Chako en Cisko zijn altijd heel erg relaxed als hun moeder weer mamma is geworden en gedragen zich niet anders als anders.
Inmiddels is Harley al over de 330 gram heen gegroeid. Van al onze kittens hebben we groeischema's bijgehouden en kunnen de data met elkaar vergelijken. Gisteren was Harley het zwaarste kitten van 14 dagen oud wat we ooit gehad hebben!! Daarvoor was onze Chakotay de kampioen op die leeftijd.
Ik ben al een tijdje goed ziek, zodoende dat er langere tijd geen update was. Vandaag willen we toch even de nieuwtjes met jullie delen. Een paar dagen geleden ging het ineens erg rap met onze uk en werd hij heel erg ondernemend en nieuwsgierig, hij wilde écht de kist uit! Als we hem op bed nemen, dan is hij helemaal in zijn element en kruipt overal naar toe.
Ondertussen is er dan ook best veel veranderd. Kleine Harley is namelijk vandaag met zijn mamma Anouk vanuit de bevallingskist boven op de slaapkamer naar de bench in onze woonkeuken verhuisd. Altijd even wennen voor mamma Anouk... Harley gaat al echt aan de wandel en doet dat best stoer door de hele bench heen, al valt hij zo nu en dan ook pardoes om, want echt stabiel is hij natuurlijk nog lang niet. Zijn eerste snijtandjes zijn héél voorzichtig aan het doorkomen en hij is nu ook wat langere periodes wakker.
De bench is een fijne speeltuin voor Harley de komende weken. De bench is helemaal verwarmd middels een warmtedeken, er staat een klein krabpaaltje in, er zijn spannende speeltjes, lekkere kittenslaapmandjes én een mini kattenbakje zodat hij daar vast aan kan wennen. Zijn gewicht is inmiddels al 418 gram. De kittencam zetten we morgen of overmorgen pas op, zodat het duo eerst even kan wennen aan de nieuwe omgeving.
Nog steeds ben ik goed ziek... Maar de kittencam hangt in de bench dus Liesbrit-tv is toch weer in de lucht!
Als een kitten zo'n 3 weken is, bereiden wij het voor door een eerste stapje te doen naar vast voedsel in de vorm van babypap, gemengd met moedervervangende melk. Meestal is zo'n eerste keer helemáál geen succes, maar kunnen ze wel al wat aan de smaak wennen en bovendien is jong geleerd, oud gedaan. Hoe eerder zo'n kleintje extra eten binnen krijgt, des te beter het is voor zijn weerstand en groei. Gisterenavond heb ik de állereerste poging ondernomen onze kleine man wat pap te geven. Eerst deed ik een beetje pap op mijn vinger en dat ging vrijwel meteen goed: al snel begon hij enthousiast te likken en ondertussen keek hij me dankbaar aan. 'Mmmmm...Lekker' zag ik hem gewoon denken! Toen een beetje op een lepeltje en dat ging metéén goed. Gretig heeft hij 3 theelepeltjes weg gelikt. Dat lijkt dus wel erg makkelijk te gaan bij dit kleine blauwe beertje!
Tot nu toe wast mamma Anouk onze kleine uk talloze keren per dag zijn kontje, op die manier bevordert zij de ontlasting van het kitten en likt alles keurig netjes schoon. Een kitten kan zelf niet zelfstandig plassen of poepen, dus hij is ook op dat gebied geheel afhankelijk van zijn mamma. Hieronder kun je dat wasritueel op de foto goed zien.
Vanaf dat een kitten zelfstandig leert eten, verandert langzaam de samenstelling van de ontlasting en geleidelijk aan zal de moederpoes steeds minder de het kontje gaan wassen en kan de zindelijkheidstraining beginnen! Daarom zetten wij ook al zo vroeg een kittenkattenbakje in de bench. Hierdoor wennen ze er vroeg aan en zodoende zijn onze kindjes vaak al met 5-6 weken zindelijk en eten ze uitstekend zelfstandig, hét startsein dat zij lekker vrij door onze woonkeuken mogen gaan rennen om de wereld te ontdekken en veel te kunnen spelen!
Maar eigenlijk is Harley maar zelden alleen in de grote bench. Mamma Anouk is bijna altijd bij hem in de buurt om tegenaan te kruipen en zij is echt een super moeder! Ons gezin is ook vrijwel altijd in de buurt om hem gezelschap te houden en om met hem bezig te zijn als hij wakker is. De kittenmandjes heeft hij al ontdekt en daar doet hij graag een dutje in.
Zichzelf wassen kan hij ook al goed en dat doet hij steeds vaker, mamma Anouk geeft hem daarin dan ook wel een heel goed voorbeeld. Pap eten ging de afgelopen week steeds een beetje beter al had hij soms niet zo heel erg veel honger omdat mamma's melkbar vrijwel altijd open is. Maar pap met mini kipfiletjes of pap met wat zalmmousse gaat er inmiddels wél meestal in als zoete koek, honger of geen honger.
Hij vind dat laatste zó lekker dat onze grote vent deze lekkernij zelfs al netjes van een bordje kan eten! Zonder te knoeien of door het eten heen te gaan lopen, dus ik kan hem regelmatig een bordje in de bench zetten wat hij dan samen met mamma leeg smikkelt. Het lekkerste vind hij het nog altijd om met het eten van mijn vinger te likken te beginnen, zó lief!
Drinken bij mamma is echter nog steeds zijn favoriete bezigheid waar het eten betreft en dat verandert ook niet. Moedermelk is tot een week of 8-9 onmisbaar voor een kitten, zowel om te groeien alsook om zijn weerstand op de bouwen. Op latere leeftijd wordt het drinken bij mamma meer een 'toetje' en een echt 'moeder-kind-tuttel-moment'. De moederpoes geeft vaak pas op een leeftijd van circa 18 weken aan dat ze het beu is om te zogen.
Onze Anouk heeft haar zoontjes Chakotay en Cisko minimaal tot die leeftijd bij zich laten drinken!! Soms mag onze Chako dat zelfs nog stééds, ondanks zijn leeftijd van 3,5 jaar.... (zie evt. dagboek hierboven 8 december 2007 voor een foto hiervan) Toen onze poezen Promiss en Ysabeau bij ons mochten komen wonen, waren zij in dezelfde leeftijd als onze beide katers en hebben ook zij nog een lange tijd bij Anouk mogen drinken. Wát een moeder he? Anouk is niet voor niets onze 'opperpoes'.
Als Harley ligt te drinken bij mamma kun je heel goed het zogenaamde 'melken' zien wat een kitten bij zijn moeder doet. Melken = het ritmisch bewegen van de voorpootjes rondom de tepels van de moederpoes om zo de melktoevoer op gang te brengen. Op latere leeftijd blijven katten dit gedrag vaak vertonen bij ons mensen of op een andere zachte ondergrond. Onze volwassen Britjes 'melken' bijna allemaal op onze bovenbenen als ze op schoot komen. Alleen onze Ysabeau doet dat niet, zij kiest daar een dekbed of een mandje voor uit. Mijn oude poes Delilah die 22 jaar is geworden, 'melkte' altijd op mijn pyjama. Hoe dan ook is het een ultiem teken dat ze zich lekker voelen en ons of onze geur associëren met hun herinneringen aan mamma en de warme, veilige kittentijd.
Groeien doet Harley nog altijd prima. Al gaat het niet meer zo razend snel nu ons kleintje steeds actiever wordt en elke dag een paar speelkwartiertjes buiten de bench krijgt.
Hierboven zien jullie hem in de kom van de kittenweegschaal zitten, toen woog hij nog nét geen 500 gram maar die grens heeft meneertje gisteren wél overschreden (dank zij de extra papmaaltijden met vlees). Hij zit prima op schema in ieder geval. Gisteren is Harley voor de eerste keer ontwormd en hij vond het helemáál niet vies. Ook mamma en de rest van onze Britjes zijn weer mee ontwormd.
Harley is een klein, verwend maar O zo lief opdondertje aan het worden en als we 's morgens vroeg opstaan, dan staat hij al te gillen aan het plexiglas van de bench omdat hij graag even 'buiten wil spelen'. Daar hebben we een speciaal plekje voor, de zogenaamde 'babytrapeze'. Harley speelt ontzettend graag met de bungelende speeltjes in de lucht en alle andere speeltjes die daar voor hem klaar liggen. Zo blijft zijn speelruimte beperkt zodat hij goed kan groeien en kan hij toch eens lekker rondrennen!
Tante Promiss mag inmiddels mee moederen van mamma Anouk over onze kleine schat, zij kunnen het namelijk erg goed met elkaar vinden. Hierboven zie je Promiss azen op het wassen van Harley's kontje, maar die uk is haar net iets te snel af. We twijfelen nog steeds of onze Promiss wel zwanger is, ze zou dan, áls het gelukt is vandaag alweer 38 dagen zijn. Ze gedraagt zich wel zwanger, maar de uiterlijke tekenen zijn naar onze zin nog te minimaal om zekerheid te kunnen geven. Afwachten maar...
Als we die kleine bij ons op schoot nemen, dan klimt hij óveral naar toe, óók IN het hemd van Ron!!! Hierboven zien jullie ons mopje lekker warm in het hemd van Ron zitten. Vond hij heel erg spannend!
Gisteren hadden we de eerste kraamvisite's hier bij onze kleine uk en ook onze 'hoffotograaf' is weer geweest. Later deze week de mooiste foto's van dit bezoek. Vandaag nog meer visite, dus Harley krijgt lekker veel extra knuffels en aandacht!
Omdat Harley 'enig kind' is merken Ron en ik dat we hem héél erg verwennen... Hij mag ook véél vaker uit de bench als we bij meerdere kittens in 'n nestje doen. 'Buiten spelen' vind hij kostelijk en is dan ontzettend ondernemend. Hij kan al echt spelen met bepaalde dingen en heeft nu al de voorkeur voor één bepaalde speelgoedmuis. Inmiddels heeft die kleine man onze héle keuken al verkend en geïnspecteerd.
Toen ik vanmorgen boodschappen voor het weekend moest gaan doen, ben ik nog even een dierenspeciaalzaak ingelopen om te kijken of ze geen draagzakken voor katjes verkopen (net als dat die voor mensen-baby's bestaan), zodat ik hem óveral mee naar toe zou kunnen dragen. Want zoiets liefs wil je toch geen seconde alleen laten...??
Gelukkig slaapt hij erg veel, dus kom ik tóch nog aan andere dingen toe. Als Harley slaapt, dan slaapt hij erg diep en dan kan ik de stofzuiger naast hem aanzetten, hij merkt er niets van! Hélemaal in een kattendroom verzonken. Maar als hij wakker is en ik geef hem even geen aandacht, dan kan hij héél erg sip kijken... een beetje zoals hij hierboven kijkt... Maar hij kan ook duidelijk hoorbaar laten merken dat hij het er niet mee eens is als hij geen aandacht krijgt !! Miauwen dat hij al kan !
Harley kan al behoorlijk goed rennen en eet álles wat ik hem voorzet, mits het maar nat en zacht is. Aan zindelijk worden denkt meneertje helemáál (nog) niet, kán ook niet eens, want mamma Anouk verwent hem al net zo hard als wij dat doen: zij blíjft hem namelijk tientallen keren per dag zijn kontje wassen en mister Blue laat zich dat allemaal welgevallen. Hij gaat relaxed liggen als mamma vind dat het weer tijd is voor een wasbeurt. Daar wil hij best even tijd voor vrij maken...
Het beeld wat op de grond in onze keuken staat is altijd heel leuk speelgoed voor ál onze kittens, dus óók voor Harley! Vandaag komen zijn toekomstige pleegouders hem voor het eerst, helemaal vanuit Barneveld, bezoeken en zij hopen natuurlijk heel veel met hem te kunnen knuffelen en te spelen.
Slecht nieuws voor onze trouwe kittencam-bezoekers: ons kleine ventje loopt vanaf gisterenmorgen vrij rond door onze keuken waardoor hij waarschijnlijk nog maar weinig in beeld zal verschijnen... Hij heeft dit weekend (in het bijzijn van zijn toekomstige pleegouders) zijn eerste drolletje keurig netjes in het kattenbakje gedeponeerd en sindsdien snapt hij het hélemaal. Hij eet supergoed en groeit prima, dus hij mag van ons vrij uit de bench. Inmiddels is hij precies 5 weken geworden, dus hij is er vroeg bij! Onze keuken is groot en raakt hij me kwijt en dan gaat hij héél hard zitten miauwen.
Hieronder de eerste sfeerfoto's van Harley's eerste dag helemaal vrij tijdens zijn zeer gezellige speurtocht door onze keuken.
Spelen met de theedoeken en handdoeken is héél erg leuk!
En de stofzuiger aan een uitgebreid onderzoek onderwerpen is ook heel erg spannend!
En van al dat rondrennen en spelen wordt je dan ineens héél erg moe en zoek je als kitten iets veiligs en vertrouwds om te durven gaan slapen. Mamma was er niet, die heeft het de afgelopen dagen even te druk met andere dingen. Ik vond het echt superlief dat Harley mij heel doelbewust opzocht om een dutje bij me op schoot te komen doen! Ik zat in de stoel voor de bench de boel in de gaten te houden toen hij ineens naast de stoel stond en me met zijn grote blauwe ogen hoopvol aankeek.
"Hallo...? Waar ben je? O dáár ben je!! Gelúkkig, ik was je al kwijt... Mag ik bij jou komen slapen 2 benige poezenmamma? Oooo...dat ligt lekker zacht en warm! Oeps...ik slaap al...welterusten allemaal!"
Jullie zullen je wel afvragen wáár mamma Anouk het dan wel zo druk mee had dat ze haar zoontje zo lang alleen liet. Nou, Mamma Anouk is ondertussen zo krols als een mandje geworden... Bovendien is Anouk niet de enige krolse poes in huize Liesbrit de afgelopen week... Óók onze Benjamin Inneke (ook alweer bijna 1,5 jaar) is krols geworden en haar ben ik vorige week naar kater Beer van de cattery 'from Roma's Choice' in Arnhem gaan brengen.
Beer is een héle knappe en super sociale Lilac Point kater en hij was gigantisch lief voor ons Inneke! Hieronder een hele fraaie foto van deze verloofde van onze jongste telg. Inneke's logeerpartijtje bij Beer is (tegen verwachting in!!) uitstékend verlopen en haar normaal angstige gedrag verdween als sneeuw voor de zon door haar heftige krolsheid. Gisteren ben ik ons kleine mopje weer gaan halen en ze is dus weer lekker thuis bij ons!
Krols is Inneke nog steeds en onze Anouk trouwens ook, dus we doen al een paar nachten geen oog dicht hier met al die gezangen van beide dames....
6 weken is onze kleine vent alweer en hij ontwikkeld zich tot een echt ADHD katertje, niet moe te krijgen is die ukkepuk! Alleen spelen met de knispermuis, spelen met mamma Anouk, Ome Snoopy en Cisko en tante Promiss, óf samen met mij spelen met het hengeltje: hij kan er geen genoeg van krijgen! Maar áls hij slaapt, dan kun je een bom naast hem afschieten...zo vast slaapt hij dan. Hij is gisteren voor de tweede keer ontwormd en dat ging prima. Gewelde baby-brokjes staan inmiddels ook al op zijn menu, hij lust ze graag en probeert al stoer te kauwen. Zijn melkgebitje is inmiddels volledig.
's Morgens vroeg als we opstaan, dan komt hij al miauwend naar ons toe gerend, zó blij is hij ons weer te zien! Ik ga dan meteen op de grond zitten en hij kruipt dan razendsnel op schoot, dat vind ie een heerlijk plekje om 'goedemorgen' te zeggen. Als de zon schijnt, dan is ons kereltje nog schattiger als anders, kijk maar hieronder!
Als Harley lekker ergens aan het tuttelen is, dan spint hij al zachtjes als ik hem over zijn buikje met dat prachtige vlekjespatroon kriebel....zoooooooo lieffffff!!! Dat tuttelen doet hij het liefste in de blauwe stoel die vlak voor de bench staat. Dat is (typisch) voor alle kittens een zeer geliefd plekje om wat stilletjes te spelen of te slapen. Harley doet dat laatste bóvenop de kussens!
Promiss is afgelopen weekend weer krols geworden en we hebben EINDELIJK duidelijkheid: zij is niet zwanger. Ze heeft ons maar liefst 9 weken in twijfel gehouden en werd ook al die tijd gewoon níet krols. Zij gedroeg zich zelfs zwanger omdat zij overal al begonnen was met krabben zoals zwangere poezen dat doen als zij een nestplekje aan het zoeken zijn. Omdat onze Promiss het model van een 'theemuts' heeft was aan haar lijfje moeilijk iets af te leiden. Al die weken bléven we maar twijfelen omdat we in principe geen overtuigende kenmerken zagen. We konden maar niet met 100 % zekerheid uitspreken dat ze ook daadwerkelijk zwanger was. Dit weekend bleek helaas dat onze twijfels terecht waren. Inmiddels is onze schat weer uit logeren bij haar verloofde Bodhi.
Met ons kleine ventje Harley gaat het uitstekend. Hij is lekker vlot met alles en klimt al op de keukenstoelen om een dutje te doen en bóvenop best hoge krabpaaltjes waar hij dan vervolgens niet meer vanaf durft te komen...Natuurlijk helpen wij hem dan een handje. Onze Promiss is dól op die kleine man en zij geeft hem regelmatig wasbeurtjes.
Hij heeft tientallen malen per dag zijn zogenaamde 'gekke 5 minuten': hij MOET dan gewoon keihard rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan! Zoooooo lachwekkend elke keer weer opnieuw om naar te kijken. Energie voor 10 lijkt hij te hebben! Stoeien met mamma en klimmen langs mijn broekspijp omhoog vind hij ook een leuk spelletje trouwens!
Hij groeit lekker door en eet prima. Op 19 februari krijgt hij zijn eerste enting bij onze dierenarts.
Promiss is gelukkig weer lekker thuis en na nog maar één avondje krols te zijn geweest is het weer stil in huis. Afwachten dus of het dit keer wel gelukt is... Ze bekommert zich alweer om kleine Harley, vanzelfsprekend nadat zij hiervoor 'toestemming heeft gekregen' van mamma Anouk!
Onze Inneke is nog niet opnieuw krols geworden, dus dat zou een goed teken kúnnen zijn. Als het gelukt is, dan is zij vandaag precies 24 dagen ver en dat is nog net iets te kort om uiterlijke kenmerken te kunnen zien aan een poes.
Onze kleine uk van Anouk is alweer 8 weken op deze wereld en weegt inmiddels precíes 1 kilo. We wegen niet meer dagelijks en het groeischema wordt nu nog maar wekelijks aangepast. Gisteren hebben we hem voor de derde keer ontwormd. Zijn ogen zijn vorige week begonnen met verkleuren en zijn op dit moment al aardig groen te noemen.
Vorige week al klom Harley in één keer over de hindernis (een plankje) heen wat hem al die weken de toegang tot onze bijkeuken heeft verspert. Dit is voor ons een teken dat hij eraan toe is deze volgende ruimte van ons huis te mogen verkennen. In onze bijkeuken staat een gigantisch groot klim-krabmeubel maar Harley draait daar zijn pootjes niet voor om, die eerste dag al zat hij in de hoogste regionen van deze krabpaal!! Angst is iets wat hem totaal onbekend is...
In de bijkeuken zit ook het kattenluik naar de kattenren, dus het zal ons benieuwen hoe lang het duurt eer die kleine slimmerik doorheeft dat achter dat luik weer een nieuw speel paradijs op hem wacht!
Zijn toekomstige adoptie ouders waren het afgelopen weekend weer bij ons op kraambezoek en dit keer plaatsen we eens wat foto's van hen op onze website. Harley gedroeg zich voorbeeldig tijdens dit bezoekje: lekker druk en zéér ondeugend !! Op de foto hieronder zie je hoe deze beide woorden op één foto geheel tot zijn recht komen.
Harley en zijn mamma zijn een onafscheidelijk stel en ze zorgen samen voor heel wat lieve plaatjes:
Steeds vaker draait Harley de rollen om en dan gaat hij zijn mamma voorzien van een lief wasbeurtje in plaats van andersom! Slapen met mamma vind hij nog altijd heel erg fijn, maar sinds hij op het állerhoogste niveau van het grote krab-en klimmeubel een hangmatje heeft ontdekt, durft hij ook best al eens alleen te slapen.
Komende dinsdag 19 februari gaat onze Harley voor het eerst de deur uit en gaat hij zijn eerste autorit meemaken richting onze dierenarts alwaar hij zijn eerste gezondheidscheck en eerste enting krijgt. Bovendien krijgt hij een microchip. Mamma Anouk en Oom Snoopy gaan gezellig met hem mee, want die 2 zijn ook weer aan de beurt om geënt te worden.
Op 19 januari schreef ik in ons dagboek dat ik op zoek was naar een soort van draagzak zoals die er ook zijn voor mensenbaby's om onze kittens met ons mee te kunnen dragen als ze nog erg klein zijn.
Inmiddels hebben we zo'n draagdoek bij een bedrijf laten samenstellen en deze draagdoek hebben we nu in huis. Onze Harley hebben we er (nog) niet in gedaan, die heeft het véél te druk met spelen en door het huis heen crossen. Maar wij hebben hier een Ysabeau, zij is een poes die het liefste ergens in zit. Als wij een ochtendjas dragen kruipt Ysabeau altijd in de mouwen en dan wil ze er echt niet meer uit! Dus zo'n knusse draagdoek vind zij wel een goed idee!
Maar er is meer...
Onze 'hoffotograaf' Hennie, die hier altijd van ieder nestje kittens de leukste foto's komt maken, blijkt niet alleen goed te zijn met een fototoestel maar ook met naald en draad!! Zij verraste ons met een práchtig zelf gemaakt kleed voor in onze bench, helemaal samengesteld in de huisstijl-kleuren van onze website. Buiten dit mooie kleed had zij eveneens een hele leuke draagzak voor ons gemaakt. Hiermee kunnen wij onze jongste kittens met ons mee dragen. Volgens mij is dit superlieve zakje wat we op onze buik kunnen dragen voor onze toekomstige mini's heel erg geschikt. Nogmaals BEDANKT Hennie voor de ontzéttend mooie spullen die je speciaal voor ons hebt gemaakt!
Onze Britjes liggen/zitten graag op het lekkere zachte kleed en zeg nou eerlijk: is het niet perféct gemaakt????
We durven het nu wel bekend te maken: onze benjamin Inneke is ZWANGER !!!! Haar gedrag veranderde al snel na haar logeerpartijtje bij kater Beer. Maar nu ze is ook wat voller aan het worden en haar tepeltjes zijn heeeeeeeeeeeel erg roze dus het heeft er alle schijn van dat ook onze Inneke mamma mag gaan worden!! Vandaag is ons mopje zo op de helft, precies 36 dagen. Dat wil zeggen dat, áls alles goed mag blijven gaan, zij zo rond de Paasdagen zal bevallen. Paaskittens voor onze Inneke?
Onze kleine Harley is afgelopen dinsdag voor het eerst naar onze dierenarts geweest en alles is dik in orde met hem! Bij het spuitje moest hij even piepen en bij het aanbrengen van de chip schrok hij behoorlijk, maar luttele seconden later was het leed alweer voorbij en wilde hij met de stethoscoop van de dierenarts gaan spelen! Op de weegschaal woog hij precies 1200 gram.
Thuis was hij sowieso álles alweer vergeten en ging hij meteen met onze Inneke het spelletje 'kiekeboe' spelen, vinden ze beiden heel erg leuk om samen te doen. Harley mag sinds deze week ook naar boven toe. De speciale kattendoorgang die in de huiskamermuur is gemaakt en een doorgang vormt naar de hal van ons huis had hij snel ontdekt!
Het gaat prima allemaal. Hij neemt onze, toch wel gevaarlijke, open wenteltrap alsof hij nooit anders gedaan heeft en vind alles práchtig wat hij nu weer allemaal mag ontdekken !! Onze poes Ysabeau heeft gedurende 9 weken níks met onze Harley te maken willen hebben... Als die kleine ook maar iets teveel in haar buurt kwam, dan was Ysabeau's reactie gevaarlijk grommen en blazen!! Gossie, wat vond zij Harley eng!!! Maar...sinds onze Harley ook op de bovenverdieping mag komen, is Ysabeau totáál veranderd en loopt ze constant, haar speciale moedergeluidje mekkerend, achter hem aan te sjokken. Ze wast hem, speelt wilde spelletjes met hem én hij mag zelfs bij haar 'drinken'. Die 2 zijn ónafscheidelijk, ze kunnen uren ergens samen liggen tutten en als Ysabeau die kleine 'kwijt' is, dan loopt ze al miauwend door het huis tot ze hem gevonden heeft of tot Harley op haar geroep reageert. Ze probeert hem ook te behoeden voor eventueel 'gevaar' en wil het liefste dat hij dicht bij haar is. Dus wat onze Harley ook doet: op de videorecorder zitten of in een bureaulade kruipen, reserve-mamma Ysabeau is er als de kippen bij! Wij zijn élke keer weer verbaasd en moeten heel erg lachen om deze plotselinge ommekeer in het gedrag van Ysabeau, ondanks dat dit nu al ruim een week aan de gang is. Op deze extra (schrikkel)dag van 2008 zijn wij érg blij te mogen mededelen dat er OOK een extra zwangerschap is hier in huize Liesbrit. Onze bolle schat Promiss is namelijk ook in verwachting! Zo duidelijk als het bij haar te zien is, heb ik het zelden gezien. (of, zoals onze steun en toeverlaat én baasje van pappa Bohdi zo leuk zei toen ik haar het goede nieuws vertelde: Promiss heeft echt 'ervaren tieten'...!!) Vandaag is Promiss precies 23 dagen zwanger. Inneke zit vandaag op dag 42 van haar dracht. Onze aanstaande moeders hebben als favoriete bezigheid lekker veel eten en nog veeeeeeeel meer slapen! Kijk ze hierboven maar eens beiden héérlijk relaxed soezebollen!! Vooral op een dag zoals vandaag als het alleen maar lijkt te regenen... Dan liggen hier alle Britjes lekker ergens te dromen en te snurken. De kattenren is dan ook wel leuk, maar ze komen dan toch sneller naar binnen toe met zoveel regen. Zelfs onze ADHD-Harley wil zo nu en dan eens langer als een uurtje gaan slapen met zo'n weer. Maar die regen was in eerste instantie juist super boeiend en hij heeft een hele tijd geprobeerd of hij die druppels op het glas niet te pakken kon krijgen. Waar haalt die kleine de energie vandaan zeg....!!!!! Want zelfs als Harley lijkt te slapen, is hij vaak erg alert en wil hij toch het liefste alles mee krijgen wat er om hem heen gebeurd. Want stel voor dat hij iets spannends zou missen, zou toch zonde zijn hè? Op de foto is dit perfect te zien, want met één oog houdt hij toch in de gaten wat ik aan het doen ben!! Zijn energie optimaal kwijt raken zonder nestgenootjes is soms best wel lastig. Omdat onze Harley al een dikke week het hele huis tot zijn speeltuin kan rekenen, heeft het weinig zin om de kittencam nog aan te zetten. Afgelopen weekend waren de toekomstige pleegouders van onze kleine man voor de allerlaatste keer op kraamvisite. En ze hadden iets nieuws te vertellen: Hoe mooi ze de naam die ze in eerste instantie voor ons kereltje gekozen hadden ook vinden: ze hadden inmiddels óók wel gemerkt dat hun oudere kater Charly heel sterk op deze naam reageert. Niet zo gek natuurlijk, want haal de C weg voor Charly en je hebt al de naam Harley. Dus ze waren tot het inzicht gekomen de naam van ons enige kitten op de valreep te veranderen en wel in de naam BODY. Je spreekt het uit met een harde 'o' dus niet zoals in het engels. Ron en ik vinden deze naam erg leuk en ook veel beter bij ons schatje passen en hebben er dan ook totaal geen moeite mee om te schakelen. Grappig genoeg hadden de adoptieouders van Body er wel wat moeite mee om aan deze nieuwe naam te wennen! En Body zelf? Die zal het een zorg zijn hoe wij hem noemen, hij luistert toch niet...!! Ons poppetje Inneke zit inmiddels op dag 47 van haar allereerste zwangerschap! Het gaat goed met haar en ze wordt steeds boller maar ook steeds vrijer in haar gedrag. Ze zoekt allerlei nieuwe slaapplekjes en zit graag voor het raam naar de vogels te kijken. Naar buiten toe gaat ze liever niet meer. Over een dikke 2 weken is het al zover!!!!!!! Zó spannend allemaal, vooral omdat het Inneke's debuut is in het moederschap. Wij hebben werkelijk geen flauw idee hoe zij als mamma zal zijn, wat we bij onze andere poezen natuurlijk wel zo'n beetje weten. Onze Promiss is vandaag 28 dagen in verwachting en zij eet en slaapt alleen maar! Afgelopen zondag is onze mini-man Body 12 weken oud geworden. Hij is zó onvoorstelbaar gezellig in huis! Óveral komen we hem tegen en óveral loopt hij ons achterna. Hij heeft het beeldscherm van de PC ontdekt bij onze zoon Rein en die bewegende autootjes op zo'n scherm zijn uitermate boeiend!! Vandaag krijgt onze kleine Body zijn tweede enting en gezondheidscheck bij ons dierenartsenechtpaar. Dus weer een keertje mee de auto in, maar dit keer wel zonder zijn mamma. Mamma Anouk is wel 'klaar' met Body en ook reservemamma Promiss vind dat haar taak erop zit. Beiden verliezen steeds vaker hun geduld bij die kleine druktemaker. Onze Ysabeau niet!!! Die mekkert nog steeds moederlijk achter die kleine aan en Body slaapt graag samen met haar op allerlei plekjes in het huis. Onze Body zoekt haar constant op. Waar Ysabeau is, wil Body óók zijn! 'Drinken bij Ysabeau is een van Body's favoriete bezigheden. Onze lieve Ysabeau vind álles prima wat die kleine doet en heeft engelengeduld met hem. Onze zwangere Inneke is vandaag op dag 53 van haar zwangerschap aangekomen. Onze lieve Promiss zit nu op dag 34. Beide dames voelen zich prima. Inneke kan alleen haar kontje niet meer wassen door haar bolle buikje. Onze kleine schat is er bijna aan toe....verhuizen naar zijn nieuwe pleegouders. Maandag is het namelijk al zover... Zo'n laatste week is altijd erg moeilijk voor ons, vooral nu we ál onze aandacht ál die maanden op maar één mopje hebben kunnen richten gaat zo'n kleintje ongemerkt nóg meer voor je betekenen als anders altijd het geval is. Body werd helemaal alleen geboren op Anouks en mijn verjaardag waardoor hij nog iets extra heeft, nóg specialer. Dan neem je vanzelf als het ware de rol over van de nestgenootjes waardoor hij heel erg op ons gericht is, misschien nog wel erger als alle andere kittens... Als Body Ysabeau of mij even 'kwijt is' overdag dan loopt hij heel lief miauwend door het huis op zoek naar waar Ysabeau is of waar ik ben. Zo'n laatste week verloopt best raar, ik ben me er héél erg van bewust dat vandaag bijvoorbeeld de állerlaatste vrijdag zal zijn die wij met onze Body hier in huis mogen meemaken, die dag zal nooit meer terug komen en zal zich ook nooit meer herhalen. Moeilijk en de tranen staan me nu al vaker in de ogen. Op de een of andere manier is dat mijn manier om al langzaam afscheid te nemen van die lieverd... Onze Ysabeau weet gelukkig totaal niet wat haar te wachten staat, want zij zal straks ineens 'haar kind' kwijt zijn. Althans zo beschouwt zij Body echt. Hartverwarmend om te zien hoe gedreven zij naar hem is en hoe ze hem verzorgt. Body zijn laatste bezoek en enting bij onze dierenarts afgelopen dinsdag is uitstekend verlopen. Hij woog op de officiële weegschaal 1,67 kilo, een perfect gewicht voor een kater van ruim 12 weken oud. Eten is dan ook wel een van Body's hobby's en hij lust álles graag. Geen centje pijn van het spuitje en geen enkele reactie erna. Body is kerngezond verklaard en gaat vanaf volgende week een prachtig en spannend leven elders tegemoet in Barneveld waar ook de beide Britjes Misty en Charly wonen. Binnenkort krijgt hij ook daar een mooie kattenren tot zijn beschikking en dat zal hij beslist práchtig gaan vinden! We weten van poes Misty dat zij een fijn reservemoedertje kan zijn, dus we hopen er héél erg op dat Body het hartje van Misty snel kan veroveren en hij bij haar veel warmte zal mogen vinden. Met kater Charly zal hij dan door het huis kunnen crossen, want poes Misty is niet zo van het stoeien. Met "Baby carrier 1", onze Inneke dus, gaat het prima, al heeft zij wel wat last van haar dikke buik en haar darmpjes nu het einde ras nadert. Ze eet zo'n beetje constant en wordt met de dag een beetje boller en voller! Vandaag heeft zij dag 56 van haar zwangerschap bereikt. Nog een dag of 10 schatten we? Ze ligt het liefste óp haar buik met haar achter- en voorpootjes gestrekt. Ligt schijnbaar lekker nu de baby's al wat in haar buik aan het bewegen zijn. Deze bewegingen ervaart een poes als iets heel vreemds, onze Anouk begon bij haar eerste zwangerschap zelfs tegen haar buik te blazen!!!
Vanaf volgende week gaan Ron en ik om de beurt apart met haar slapen op een speciaal geprepareerd kamertje waar we altijd zicht op haar hebben. Het is de kamer in huis waar Inneke het liefste is als zij zich terug wil trekken van de rest. De bevallingskist, geboortehulpmiddelen, kattenbakje, eten en drinken en lekkere slaapmandjes waar ze graag in ligt staan daar allemaal al voor haar klaar. We pakken het normaal niet zo aan, maar omdat Inneke zo'n bang poesje is en dit hopelijk haar allereerste bevalling en baby's mogen worden, zal dit kamertje haar de rust en veiligheid kunnen geven die zij in die uren zo hard nodig heeft. Geen storende elementen van nieuwsgierige andere Britjes, maar veilig afgescheiden van de rest, lekker warm en knus. Ook met "Baby carrier 2", onze Promiss dus, gaat het heel lekker. Zij zit vandaag op dag 37 en mag nog een tijdje doorgroeien. Voor de zekerheid gaan we de bevallingskist bij Maud en Merlijn van de cattery Doeroecoeli lenen, net als we dat in 2006 van hen mochten. De kans dat de baby's van onze Promiss geboren worden terwijl de kleintjes van onze Inneke er nog niet aan toe zijn om naar de bench te verhuizen is namelijk best wel groot en dat risico willen we beslist niet nemen. Zodoende een extra plekje voor de gehoopte baby's van onze Promiss straks. Promiss is een relaxte en ervaren poes, dus deze kist komt zoals vanouds naast ons bed op de slaapkamer te staan. Ons kleine floepertje van Anouk is verhuisd en ons huis voelt, ondanks onze 7 volwassen Britjes, érg leeg aan... Meneertje Body was altijd zéér aanwezig en ondanks dat hij ons enig kind was, merken we echt heel duidelijk het verschil nu hij er niet meer is. Vooral onze Ysabeau mist hem verschríkkelijk en dat vinden wij misschien nog wel het ergste... Wij begrijpen waarom Body er niet meer is, maar Ysabeau die snapt er natuurlijk helemaal níks van, zij zoekt hem de hele tijd, loopt constant zijn vaste plekjes af...miauwend zoals alleen een moederpoes dat kan doen...hartverscheurend... Hopelijk went zij snel aan deze rigoureuze verandering. Met Body zelf gaat het uitstekend!! Op een of ander onbewust niveau zal hij ons ook wel missen maar eigenlijk heeft hij het veel te druk met het verwerken van alle nieuwe indrukken in zijn nieuwe thuis. Want hij voelt zich daar al heel erg thuis!
Zijn introductie bij z'n nieuwe pleegouders in Barneveld afgelopen maandag verliep vrijwel vlekkenloos. Body voelde zich meteen op z'n gemak, verkende het huis en zat meteen op de hoogste krabpalen te klooien en kattenkwaad uit te halen. Zijn kennismaking met Misty en Charly verliep ook prima. Misty vond hem metéén erg lief en leuk en die 2 waren dan ook al snel samen aan het spelen. Charly is nog wat aan het wennen en kijkt de kat letterlijk uit de boom. Body at al snel, dronk aan de waterfontein, maakte gebruik van de kattenbak en speelde met alles wat los en vast zat. Maar hoe dan ook gaat het echt súpergoed met ons kleintje en hij maakt zijn nieuwe pleegouders dolgelukkig! Hieronder zie je dat hij al gepaaid wordt met een beetje zachtvoer. ___________________________________________________________________________________________________________ Vlak voor we een nieuw dagboek gaan introduceren hebben we nog een triest bericht te vermelden... Ons financieel geadopteerde katertje Manneke wat leed aan kattenaids is overleden...we hadden hem zó graag nog een langere en fijne tijd gegund bij de stichting Fiv-Felv. Hij werd echter te ziek en reageerde helaas niet meer op de medicijnen, wat zijn verzorgers ook probeerden. Gisteren ontvingen wij van de stichting een persoonlijk berichtje over zijn overlijden.... De filosofie van onze cattery is dat wij er álles aan doen om onze dieren in perfecte conditie te houden en de kans op supergezonde kittens zo optimaal mogelijk te maken. O.a. Dáárom testen wij in onze cattery onze poezen regelmatig op de erfelijk overdraagbare ziektes HCM en PKD en de besmettelijke ziektes kattenaids (FIV) en kattenleukemie (FeLV). Ook de vader-katers die we uitzoeken voor onze poezen moeten ieder jaar getest zijn. Gezondheid staat bij ons voorop, daarna komt het karakter en dan pas de schoonheid. In de vrije natuur spelen echter vele andere factoren een rol en lukt gezond blijven natuurlijk niet altijd... Daarom hebben wij in 2006 een poes én haar kitten geadopteerd die samen bij de Stichting FIV-FeLV in Wilbertoord wonen. Dit kitten is een katertje en hij heet Manneke. Manneke was ziek want hij had kattenaids. In november 2006 is het lieve moedertje van Manneke met haar kittens gearriveerd bij de Stichting FIV-FeLV. Moeder Minneke en haar zoontje Manneke waren beiden aids positief... Manneke is bij binnenkomst pas vier maanden oud... De andere kittens van poes Minneke waren gelukkig niet geïnfecteerd en zij zijn door het asiel herplaatst. Na alles wat het duo heeft meegemaakt - een leven op straat, opvang in het asiel, naalden, testen, isolatie – kregen ze nu álle tijd om weer lekker in hun velletje te komen! Éindelijk een eigen stek voor Minneke en Manneke!! Ons Manneke is er dus niet meer, maar één ding is zeker: hij leefde maar kort, maar wel erg gelukkig bij deze geweldige stichting ! In plaats van een spuitje krijgen deze kansarme en zieke dieren een fijn leven bij deze stichting. Een afgezet terrein met legio mogelijkheden voor de katten om zowel buiten als binnen te kunnen vertoeven. Met de juiste verzorging en medicijnen kan een aidskatje nog vele goede jaren voor zich hebben! Maar helaas was het ons Manneke niet gegund om nog langer van zijn jonge kattenleventje te mogen genieten. Deze gewéldige stichting zoekt nog meer adoptanten. Steunt U de moeder van Manneke of een ander ziek katje? Voor slechts 7 Euro per maand kunt ook U een katje adopteren. Ondanks het droevige nieuws van Manneke willen we natuurlijk toch 2 katjes bij de stichting Fiv-FelV blijven adopteren. Manneke laat door zijn vroege overlijden een leeg plekje achter. Dit keer hebben we besloten geen katje 'uit te zoeken' maar bij de stichting na te vragen wie van ál die arme sloebers helemaal géén adoptanten heeft. Blijkt dat Roel nog door niemand geadopteerd is en dat gaan wij nu dus doen!
De laatste jaren zijn er door diereninstanties al diverse uiterlijk gezond lijkende dieren gevangen, dieren waarbij níets wees op kattenaids maar die tóch aidspositief bleken. Een verraderlijk virus dus. Één van de tientallen redenen waarvoor wij de pleegouders van onze kittens altijd waarschuwen: NOOIT een kat zonder begeleiding vrij naar buiten laten gaan. Maak je tuin kattenproof, gebruik een tuigje of bouw een kattenren voor ze, allemaal goede alternatieven. Deze waarschuwing geld vanzelfsprekend niet alleen voor raskatten maar óók voor onze lieve huis-tuin-en keukenkatten. Mensen realiseren zich gewoon niet dat het kattenaids en kattenleucose virus heel eenvoudig van kat naar kat kan worden overgebracht omdat het uiterst besmettelijk is. Het virus maakt geen onderscheid en wij zijn van mening dat je je kat niet vrij naar buiten moet laten want dan stel je ze bloot aan ál die gevaren buiten en op die manier blijft het virus zich verspreiden! In het asiel was Roel destijds dus niet echt aaibaar, maar ja wie weet wat die arme sloeber op straat allemaal heeft meegemaakt... Hij is inmiddels bij de stichting FIV-FeLV hélemaal ontdooid en vindt het heerlijk om gekroeld te worden. Hij is heel erg lief en heel bescheiden in zijn doen en laten. Echt een kater waar wij onze maandelijkse bijdrage met álle liefde aan over willen maken. De lente is officieel begonnen maar buiten is daar niets van te merken: regen, hagelbuien, zelfs natte sneeuw!
Met onze kleine man in zijn nieuwe thuis gaat het uitstekend! Hij eet al samen met de 2 soortgenootjes en de nieuwe pleegouders mogen zich er al op verheugen dat die kleine 's nachts bij hen op bed slaapt! Nieuwsgierig als Body is, ontdekt hij allemaal dingen in zijn nieuwe thuis die leuk en spannend zijn maar niet de bedoeling zijn om mee te spelen... Onze zwangere dames slapen regelmatig samen tegenwoordig. Inneke (63 dagen vandaag) lijkt aan te voelen dat onze Promiss (44 dagen) een ervaren poes is en ze zoekt haar vaak op. Gisteren kwam Inneke lange tijd bij mij op de borst liggen en ik kon haar baby's aan beide zijden van haar bolle buikje heel goed voelen bewegen! Dat is altijd een supermooi moment!
Zo vlak voor de Pasen leek het ons leuk jullie wat foto's van onze E-meiden van onze Promiss te laten zien, hoe ze er tegenwoordig uit zien nu ze alweer bijna 1 jaar oud worden. Hier zijn ze dan, onze lieve E-tjes: Emily. Elderiekje Dirkje, Enya en Eirinn van Liesbrit.
Het gaat héél erg goed met alle 4 de dames.
EMILY zit volop in haar pubertijd en haalt vreselijk veel kattenkwaad uit bij haar pleegouders. Haar lilac halfbroertje Ollie is verschrikkelijk lief voor haar, al is Emily niet altijd even lief en zachtzinnig met hem...meiden...!! Zo zag Emily eruit toen ze klein was. Ook toen was het een kleine druktemaakster die meestal samen met haar zus Enya op verkenning ging. En zo is Emily nu, al best een grote dame, lekker op het dekbed waar ze ook heel graag onder ligt te slapen. ELDERIEKJE DIRKJE was samen met haar zus Eirinn de rustigste van het viertal en ze is nog steeds een hele brave meid. Dirkje is gek op haar grote lilac halfbroer Balou en hij op haar. Hieronder een babyfoto van Dirkje.
Zij is inmiddels een flinke dame geworden! Kijk zelf maar: En dit is ENYA, ons als derde geboren spruitje van Promiss. Enya was als kitten een echt praatpoesje. Enya is samen met haar zusje Eirinn verhuisd en die 2 zijn echt een onafscheidelijk stel geworden. Compleet anders van karakter, maar dat was als kitten al overduidelijk.
Enya is een echte klimpoes, ze zit op de gekste plekken en kruipt overal op en achter. Soms zijn haar pleegouders Enya echt even 'kwijt'. Enya was een schatje als kitten, hieronder was ze net 3 weken en ligt ze te showen in een van onze kittenmandjes. Ondertussen is ook Enya een grote, bolle meid. EIRINN was als kitten al een serieus meisje en dat is ze nu nog steeds. Ze kijkt vol verbazing naar de capriolen van haar zus maar zal zich nooit laten verleiden met haar mee te gaan doen. Eirinn kijkt liever en weet precies wat zij wél wil: lekker veel eten, snoepen en gekroeld worden! Want Eirinn is de bolste van het duo. Eirinn toen en Eirinn nu. Ze was best wel wat verlegen toen ik haar pas geleden ging opzoeken en dat zie je op deze foto heel erg goed. En zo zagen de dames van Promiss eruit, netjes op een rijtje, toen ze amper 4 weken oud waren. Vond dat toen al zó'n leuke foto en kan het niet nalaten deze foto nog een keertje te laten zien. Van links naar rechts: Eirinn, Emily, Dirkje en Enya Wij wensen alle bezoekers van onze website hele fijne Paasdagen! Hier schijnt de zon volop dus veel van onze Britjes zitten lekker buiten in de kattenren.
Met Inneke alles rustig en ook de nachten verlopen kalm. Ze ligt het liefste op een harde ondergrond, niet meer óp haar buik wat ze tot nu toe deed, maar op haar zij. Vandaag dag 65 van haar zwangerschap. We gaan Pasen vieren en melden ons weer na de feestdagen.
Roel is een mooie blakende kater, een prachtkat zelfs. Roel is een raskat die op straat werd gevonden. Maar onder dat welvarende uiterlijk schuilt een kwetsbaar dier. Gevonden in Houten en overgebracht naar het plaatselijke asiel, werd al snel duidelijk dat de verzorgers moesten oppassen. Roel wist in zijn angst zijn klauwtjes goed te gebruiken. Niet forceren en hopen dat hij vanzelf zou bijdraaien maakte geen verschil, Roel blééf in gevangenschap schuw. Toen de asielarts constateerde dat hij aids had, was plaatsing bij een gezin geen optie meer en werd een aanvraag gedaan bij Stichting FIV-FeLV.
%20en%20Inneke%20(61%20dagen)-2.JPG)
Vond U ons dagboek leuk om te bekijken?
Dan zouden wij het leuk vinden als U een berichtje achter zou willen laten in ons gastenboek!
